นายหลี่ เจียหยาง ระบุว่า ภายใต้สภาพการรักษาพื้นที่การเพาะปลูกให้เท่ากับปีก่อน ยอดปริมาณการผลิตธัญญาหารของจีนเพิ่มขึ้นจาก 113,200 ล้านกิโลกรัม เมื่อปี 1949 มาเป็น 571,200 ล้านกิโลกรัม ในปี 2011 ขณะที่ธัญญาหารเฉลี่ยต่อคนในช่วงเดียวกันได้เพิ่มขึ้นจาก 209 กิโลกรัม มาเป็น 426 กิโลกรัม ทั้งนี้เป็นนัยว่า ความมั่นคงทางอาหารโดยรวมดีขึ้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อความเป็นอุตสาหกรรมและความเป็นเมืองขยายตัวอย่างรวดเร็ว ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนดีขึ้น ระดับและโครงสร้างการบริโภคธัญญาหารเกิดการเปลี่ยนแปลง ส่งผลให้การผลิตธัญญาหารยังคงเผชิญกับแรงกดดันอย่างทวีคูณ
(YING/LING)
