เมื่อพูดถึงประวัติความเป็นมาของงานแต่ง ต้องย้อนกลับถึงหลายพันปีก่อน การแต่งงานในสังคมจีนนั้น เริ่มปรากฏครั้งแรกในตำนานเทวะของจีน เล่าถึงเทพธิดาหนี่ว์วา ผู้สร้างมนุษย์ ได้แต่งงานกับ ฝูซี พี่ชายของตัวเอง ต่อมาในบันทึกประวัติศาสตร์ "ทงเจี้ยนไว่จี้" ได้กล่าวถึงชายหญิงเมื่อกว่า 2,000 ปีก่อน เมื่อแต่งงานจะใช้หนังกวางต่างสินสอดทองหมั้น และในช่วงต่อมา นอกจากหนังกวางแล้ว ยังเพิ่มธรรมเนียมที่บอกกล่าวพ่อแม่เข้ามาด้วย กระทั่งถึงราชวงศ์เซี่ย (2,100-1,700 ปีก่อนคริสต์ศักราช) และซาง (1,700-1,100 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ก็ปรากฏประเพณีรับเจ้าสาวเข้าบ้าน

อย่างไรก็ตาม "3 หนังสือ 6 พิธีการ" เป็นหลักสำคัญที่ขาดไม่ได้ในงานแต่งงานตามความเชื่อจีนโบราณ หากขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป ก็ถือว่างานแต่งนั้นไม่สมบูรณ์ อาจส่งผลร้ายต่อชีวิตคู่บ่าวสาวได้ โดยหลักการดังกล่าวนั้นเริ่มปรากฏขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์โจว(1,100-771 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ตามที่พบหลักฐานครั้งแรกใน "บันทึกพิธีการ" หมวดพิธีแต่งงาน

ในยุคต่อมา ชาวจีนยังยืดหลัก "3 หนังสือ 6 พิธีการ" ของราชวงศ์โจวเป็นบรรทัดฐาน แต่เนื่องจากสังคมในแต่ละยุคสมัยมีความแตกต่างกันไม่ว่าด้านเศรษฐกิจหรือการเมือง จึงทำให้รายละเอียดของหลักการต้องมีการปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ เช่นตั้งแต่ราชวงศ์ฮั่นจนถึงราชวงศ์เหนือใต้ (202 ปีก่อนประวัติศาสตร์-ค.ศ.589) รัชทายาทที่อภิเษกสมรสไม่มีธรรมเนียมการเดินทางไปรับเจ้าสาว

ต่อมาในสมัยตุงฮั่นหรือฮั่นตะวันออกถึงตุงจิ้นหรือจิ้นตะวันออก (ค.ศ.25-420) ยิ่งมีความเปลี่ยนแปลง เพราะว่าสังคมไม่ค่อยสงบ ไม่สามารถปฏิบัติตามหลัก 6 พิธีการให้ครบได้ จึงทำได้เหลือแค่การกราบไหว้พ่อแม่สามีเท่านั้น แม้แต่การจัดงานแต่งงานอย่างเป็นทางการก็ถูกละเว้นไป

ถึงราชวงศ์สุย (ค.ศ.581-618) และถัง (ค.ศ.618-907) พิธีอภิเษกสมรสของรัชทายาทก็ฟื้นประเพณีรับเจ้าสาวอีกครั้ง ราชนิกูลต่างๆ จะอภิเษกสมรสก็ต้องยึดตามธรรมเนียม 6 พิธีการอย่างเคร่งครัด

แม้ว่าในสมัยราชวงศ์ซ่ง พวกขุนนางและชนชั้นสูงต่างๆ ยังยึดมั่นใน 6 พิธีการ แต่ในหมู่ชาวบ้าน ได้เริ่มมองว่าพิธีการเหล่านี้ยุ่งยากและสลับซับซ้อนเกินไป จึงลดพิธีการเหลือเพียงแค่ 4 ขั้นตอนเท่านั้น และขั้นตอน "ขอวันเดือนปีเกิด" "เสี่ยงทาย" และ "ขอฤกษ์" ถูกตัดทิ้งไปแล้ว ทำให้ความสำคัญของพิธีการเหล่านี้ในยุคหลังเริ่มลดลงเรื่อยๆ แต่ปฏิบัติกันได้ง่ายกว่าอดีตไม่น้อย