วันที่ 12 นั้น คณะนักร้องหมู่จากหมู่บ้านต่างๆ ของอำเภอซานเจียงมาชุมนุมกันที่หน้าหอกลองของหมู่บ้านเฉิงหยาง ร้องเพลงชนเผ่าตุ้งที่ไพเราะๆ หลายเพลง เช่น เพลง"ความสุขของชนเผ่าตุ้ง" "ร่วมใจกัน" "จักจั่นในเดือนพฤษภาคม" เรียกเสียงปรบมือจากนักท่องเที่ยวและผู้ชมอย่างล้นหลาม ช่วงท้ายของเทศกาล หนุ่มชนเผ่าตุ้งที่มีไมตรียังชวนนักท่องเที่ยวชาวจีนและชาวต่างชาติร่วมกันเล่นเกม และโยนตัวนักท่องเที่ยวผู้โชคดีขึ้นไปบนอากาศให้ บรรยากาศที่คึกคักมาก
ชนเผ่าตุ้งมีสุภาษิตที่ว่า "อาหารบำรุงร่างกาย เพลงบำรุงจิตใจ" ประชาชนชาวตุ้งถือการร้องเพลงหมู่เป็นอาหารทางจิตใจ ส่วนเนื้อเพลงส่วนใหญ่คือ การชื่นชมธรรมชาติ การทำงาน ความรักและมิตรภาพ ต้องมีนักร้องอย่างน้อย 3 คนถึงจะร้องได้ เวลาร้อง จะเลียนเสียงธรรมชาติ เช่น เสียงนกร้อง เสียงแมลงและเสียงน้ำไหล ซึ่งเสียงเหล่านี้ถือเป็นแหล่งที่มาของเพลงหมู่ของชนเผ่าตุ้ง
