ลองคิดว่า เงินจีนหยวนหนึ่งจะสามารถทำอะไรได้บ้าง บางคนอาจตอบว่า สามารถซื้อน้ำเปล่าขวดหนึ่ง หรือไม่ก็นั่งรถบัสได้หนึ่งครั้ง เป็นต้น ลองคิดว่าหากคุณมีเงินหนึ่งหยวน คุณจะไปได้ไกลแค่ไหน
เมื่อเร็ว ๆ นี้ หัน เฉินหยัง นักศึกษาปริญญาตรีปีหนึ่งของมาหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมณฑลเหอหนาน ได้เริ่มกิจกรรม " เดินทางด้วยเงินหนึ่งหยวน " บนอินเตอร์เน็ต โดยรับสมัครผู้สนใจ 7 คนเข้าร่วมทำวง ดนตรี โดยมีเงินตั้งต้นคนละ 1 หยวนรวม 8 หยวน ออกเดินทางใช้เวลาทั้งหมดสามวัน ผ่าน 3 เมือง รวมระยะทาง 122 กิโลเมตร
เมืองลั่วหยาง เล่นดนตรีได้กำไร
สถานที่แห่งแรกของการเดินทางคือเมืองลั่วหยาง วงดนตรีไปถึงเขตเมืองโบราณที่มีนักท่องเที่ยวมากมาย และเริ่มเล่นดนตรีโดยหวังว่า การแสดงของพวกเขาจะสามารถช่วยให้เขามีรายได้บ้าง
แต่เริ่มต้นก็ไม่ราบรื่นแล้ว ขณะที่กำลังเตรียมวง เกิดปัญหาเครื่องมือเสียหาย ทำให้พวกเขาไม่สามารถแสดงต่อไปได้จึงรู้สึกท้อแท้ใจมาก ต่อมามีคนใจดีคนหนึ่งช่วยซื้อน้ำขวดมาให้และได้บริจาคเงิน 10 หยวน จึงเป็นกำลังใจให้แก่เด็กกลุ่มนี้อย่างยิ่ง พวกเขาพยายามซ่อมแซมเครื่องดนตรีและเล่นได้ในที่สุด สองชั่วโมงผ่านไป พวกเขาได้รับเงินทั้งหมด 104 หยวนจากคนใจดีทั้งหลาย ทำให้สามารถซื้ออาหารกลางวันได้ พักผ่อนครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินทางต่อไป โดยมีคนอาสาขับรถพาพวกเขาเดินทางขึ้นหนือฟรี
เมืองจี้หยวน คุณลุงแสนอบอุ่นใจดี ช่วยคลายความหนาวเย็นของฤดูฝน
ต่อจากลั่วหยาง กลุ่มนักศึกษามาถึงเมืองจี้หยวน ในเมืองนี้พวกเขาเผชิญปัญหาใหญ่คือ ใกล้จะค่ำและมีฝนตกหนักทันที อีกทั้งยังไม่ได้กินข้าว เกือบจะหมดแรงแล้ว ในขณะที่พวกเขากำลังคิดว่าจะอยู่หรือไป
ก็ได้พบคุณลุงคนหนึ่งที่สถานีเก็บค่าผ่านทางหลวง คุณลุงแสนดีนี้ได้ให้ความช่วยเหลือพวกเขาอย่างเต็มที่ นอกจากซื้ออาหารให้ ยังเสนอสถานที่ให้พวกเขาสามารถตั้งเต็นท์พักผ่อน ทำให้นักศึกษา 8 คนรู้สึกอบอุ่นใจอย่างยิ่ง
เมืองจิ้นเฉิง หยดน้ำฝนกลายเป็นเพลงแห่งความฝัน
ระหว่างการเดินทางที่ไปยังมณฑลซานซี เกือบไม่ได้เห็นรถวิ่งผ่าน พวกเขาต้องเดินเท้าเป็นระยะทางไกล ในที่สุด มีคนช่วยขับรถส่งพวกเขาเดินทางต่อไปได้ระยะหนึ่ง เนื่องจากพวกเขามี 8 คน รถขนส่งเที่ยวเดียวยังไม่พอ ดังนั้นยังแบ่งเป็นสองเที่ยว โดยชายใจดีนั้นได้ติดต่อเพื่อน ๆ ที่อยู่ใกล้ๆขับรถส่ง บริเวณเขตแดนระหว่างมณฑลเหอหนานและมณฑลซานซี ต่อจากนั้น พวกเขาเดินทางตามทางหลวงต่อไปอีกนาน ในที่สุด เนื่องจากฝนตกหนักมากและไม่สามารถหาที่พักได้ จึงต้องจบภารกิจการเดินทางครั้งนี้
ในบันทึกการเดินทางของหันเฉินหยังได้เขียนไว้ว่า " เดินทางออกไปอย่างกล้าหาญ ไปชมยอดเขาสายน้ำ นกบิน ดอกไม้บาน ตะวันขึ้นตะวันตก ไปชมสรรพสิ่งต่าง ๆ ในโลกนี้ สนทนากับใจเราเองสักครั้ง เพื่อแสวงหาเสรีภาพ "
Nune/Zi
