บางคนเห็นว่า ลูกอายุน้อยเกินไป คงไม่สามารถเข้าใจความหมายของการท่องเที่ยวทั่วโลกได้ แต่จู ชุนเซี่ยเห็นว่า เขาไม่ต้องการให้ลูกเข้าใจความหมายของการท่องเที่ยวทั่วโลก เขาบอกว่า เด็กอายุเพียง 2 ขวบ สามารถเข้าใจเพียงความสนุก และสิ่งสำคัญที่สุดก็คือความสนุก

เหมือนกัน ถ้าอยู่ที่บ้าน เขาจะเล่นที่บ้าน ถ้าอยู่ในรถ เขาก็จะเล่นในรถ อย่างเช่นเมื่อไปเที่ยวชายทะเล ผู้ใหญ่จะรู้สึกถึงความกว้างใหญ่ไพศาลของทะเล แต่เสี่ยวเอินอาจจะสนใจเพียงทรายใต้เท้า เขาก็จะเล่นทรายกับลูก เสี่ยวเอินชอบก้อนหินและการวาดภาพ เวลาออกไปท่องเที่ยว เธอสามารถเก็บก้อนหินรูปแบบต่างๆ มากขึ้น ภาพที่เธอวาดก็มีเนื้อหาสมบูรณ์ยิ่งขึ้น ซึ่งเป็นผลมาจากความรู้สึกของตนเอง และผลเช่นนี้ก็จะเป็นประโยชน์ต่อการเติบโตของเธอ

แต่ระหว่างทางก็จะพบปัญหา อย่างเช่นการหลงทาง การกินอาหารผิดทำให้ท้องเสีย บางทีก็เจ็บป่วยบ้าง เพื่อนๆ ก็กล่าวกับจู ชุนเซี่ยว่า เสี่ยวเอินอายุน้อยขนาดนี้ เจ็บป่วยแล้วน่าสงสารจัง แต่จู ชุนเซี่ย คิดว่า เด็กๆ ที่อยู่ในบ้านสบายๆ บางทีก็เจ็บป่วยหรือกินอาหารผิดเหมือนกัน ความอันตรายไม่ได้มาจากที่อยู่ แต่เขาก็จะพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหาอย่างนี้

นอกจากนี้ ปัญหาอีกด้านหนึ่งก็คือ การอาศัยอยู่ในรถบ้านเคลื่อนที่(RV)ย่อมมีความไม่สะดวกสบายหลายๆ อย่าง เพราะปกติแล้ว ครอบครัวที่มีสมาชิก 3 คน อยู่อาศัยในบ้านเนื้อที่ 100 ตารางเมตร ก็ไม่ถือว่าใหญ่นัก แต่รถบ้านมีเนื้อที่เพียง 10 ตารางเมตร ยังต้องมีห้องน้ำ ที่ทำอาหาร ที่นั่ง เตียง เป็นต้น ซึ่งเรียกได้ว่าไม่สบายสุดๆ สิ่งที่ไม่สะดวกที่สุดก็คือการใช้น้ำ ทั้งเพื่อซักผ้า ล้างมือล้างหน้า รวมถึงการทำอาหารต่างต้องใช้น้ำทั้งนั้น เพราะฉะนั้นน้ำที่เก็บในรถต้องใช้อย่างประหยัด มิฉะนั้น ก็จะต้องไปขอน้ำที่ปั๊มเติมน้ำมันหรือตามบ้านชาวบ้าน บางคนจึงตั้งคำถามกับจู ชุนเซี่ยว่า เขารู้สึกผิดที่ทำให้ลูกต้องลำบากไหม จู ชุนเซี่ยตอบว่า เด็กๆ พบความลำบากและเผชิญหน้ากับปัญหาให้ต้องแก้ไขย่อมจะเป็นประโยชน์ต่อชีวิตในอนาคต