ช่วงสองเดือนที่ผ่านมา มีสองเหตุการณ์สำคัญที่เกี่ยวข้องกับแม่น้ำล้านช้าง-แม่น้ำโขงเกิดขึ้น เหตุการณ์แรกคือ

เมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา โฆษกกระทรวงการต่างประเทศจีน ประกาศว่า จีนเปิดประตูระบายน้ำเขื่อนจิ่งหง เพื่อปล่อยน้ำสู่แม่น้ำโขงตั้งแต่วันที่ 11 เมษายน และจะปล่อยน้ำต่อไปจนกว่าระดับน้ำในแม่น้ำโขงจะสูงกว่าระดับต่ำสุด โดยคำนึงถึงปริมาณน้ำที่ปล่อยออกมาจากเขื่อนจิ่งหง และความต้องการน้ำของประเทศลุ่มแม่น้ำโขงตอนล่าง ซึ่งน้ำที่ปล่อยออกมาจะเป็นประโยชน์ต่อกัมพูชา ลาว พม่า ไทยและเวียดนาม

ปรากฏการณ์เอลนิโญ ทำให้ดินดอนสามเหลี่ยมแม่น้ำโขงต้องเผชิญกับปัญหาภัยแล้ง และการรุกล้ำของน้ำเค็มรุนแรงที่สุดในรอบ 100 ปี และทำให้พืชผลการเกษตรในเวียดนามกว่า 1,400,000 ไร่ ได้รับความเสียหาย ขณะที่ประชาชนเวียดนาม 1,800,000 คน ขาดแคลนน้ำ

แม้ปริมาณน้ำในเขื่อนจิ่งหงมีไม่มาก แต่จีนยินยอมปล่อยน้ำจากเขื่อนจิ่งหงตามที่เวียดนามร้องขอ เพื่อบรรเทาภัยแล้งในลุ่มแม่น้ำโขงตอนล่าง

แม้ว่าจีนจะมีพื้นที่ลุ่มน้ำเพียงหนึ่งในห้าของพื้นที่ลุ่มน้ำโขงทั้งหมด ใช้น้ำจากแม่น้ำล้านช้างเพียงร้อยละ 4 และน้ำที่ไหลออกจากจีนคิดเป็นเพียงร้อยละ 13.5 ของปริมาณน้ำที่ไหลลงสู่ทะเล แต่ด้วยการบริหารจัดการน้ำที่ดี โดยเฉพาะการสร้างเขื่อนบนลำน้ำล้านช้าง ช่วยให้จีนมีศักยภาพในการบริหารจัดการน้ำได้ดีขึ้น ทำให้สามารถปล่อยน้ำได้เพิ่มมากขึ้นถึงร้อยละ 70 ในช่วงหน้าแล้ง และมีศักยภาพในการกักเก็บน้ำมากขึ้นร้อยละ 30 ในช่วงน้ำหลาก จีนจึงมั่นใจว่า การสร้างเขื่อนจะยังประโยชน์ให้กับประเทศในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง และจีนมุ่งมั่นพัฒนาการบริหารจัดการน้ำ