ทุ่งหญ้าที่สวยที่สุดของจีน

เมื่อเดือนตุลาคม ปี 2005 มีการประกาศผลการคัดเลือกพื้นที่ที่สวยที่สุดของจีน ปรากฏว่า ทุ่งหญ้าฮูหลุนเป้ยเอ่อร์ (呼伦贝尔, Hulunbuir) เขตปกครองตนเองมองโกเลียในได้รับการคัดเลือกเป็นอันดับที่ 1 ของ "6 อันดับทุ่งหญ้าที่สวยที่สุดของจีน" เนื่องจากคงสภาพเดิมของทุ่งหญ้าได้สมบูรณ์ที่สุด มีความอุดมสมบูรณ์ทางน้ำและหญ้า สัตว์และพืช ตลอดจนมีผลผลิตประเภทเนื้อสัตว์ นม หนังสัตว์ และขนสัตว์ ซึ่งนำหน้าทุ่งหญ้าอิหลี (เขตปกครองตนเองชนเผ่าอุยกูร์ซินเจียง) ทุ่งหญ้าซีหลินกัวเล่อ (เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน) ทุ่งหญ้าบนภูเขาสูงและหนาวชวนซี (ภาคตะวันตกมณฑลเสฉวน) ทุ่งหญ้าบนภูเขาสูงและหนาวน่าฉวี่ (เขตปกครองตนเองทิเบต) และทุ่งหญ้าฉีเหลียนซาน (มณฑลชิงไห่)

แหล่งพักผ่อนที่ดีของเอเชีย

เมื่อปี 2010 นิตยสาร "ไทม์" (Time) สหรัฐอเมริกาได้คัดเลือก "แหล่งท่องเที่ยวที่มีความเป็นเอเชียอย่างแท้จริง" 25 แห่ง ปรากฏว่า แหล่งท่องเที่ยว 2 แห่งของแผ่นดินใหญ่จีนติดอันดับ คือ ทุ่งหญ้าฮูหลุนเป้ยเอ่อร์ อยู่อันดับที่ 11 และฮาร์บิน เมืองเอกมณฑลเฮยหลงเจียงอยู่อันดับที่ 12

นิตยสาร "ไทม์" ให้การยกย่องว่า ทุ่งหญ้าฮูหลุนเป้ยเอ่อร์เป็น "สวรรค์ที่ห่างไกลจากเสียงดังลั่นของเมือง" ถ้าเดินทางมาเที่ยวที่จีน ก็จะรู้สึกว่า จีนมีเมืองใหญ่ๆ ที่มีประชากรหนาแน่นทุกที่ เช่น กรุงปักกิ่ง นครเซี่ยงไฮ้ เมืองกว่างโจว เมืองเซินเจิ้น ที่มีประชากรนับ 10 ล้านคน ผู้คนแออัดเจี๊ยวจ๊าว ตึกรามบ้านช่องสูงเสียดฟ้า ขณะที่ทุ่งหญ้าฮูหลุนเป้ยเอ่อร์มีทิวทัศน์สวยงาม พื้นที่ราบกว้างใหญ่ ประชากรไม่มาก ธารน้ำไหลเลี้ยวลดคดเคี้ยว การทอดน่องตามทุ่งหญ้า ขี่ม้า และจิบเบียร์ท้องถิ่นที่นั่น นับเป็นเรื่องเหลือเชื่อจริงๆ

นอกจากนี้ เพลงลูกทุ่งมองโกลก็ไพเราะพริ้งจับใจมาก มีเพลงต้อนรับแขก เพลงบรรยายทิวทัศน์ธรรมชาติทั้งทุ่งหญ้า ภูเขา ธารน้ำ ฝูงสัตว์ มนุษย์ และบ้านเกิด เช่น เพลงประจำเมืองฮูหลุนเป้ยเอ่อร์ ในชื่อ "ฮูหลุนเป้ยเอ่อร์งาม" (《呼伦贝尔美》) นอกจากนี้ ยังมีเพลงที่ไพเราะกว่านั้นอีกหลายเพลง เช่น "มหาทุ่งหญ้าฮูหลุนเป้ยเอ่อร์" (《呼伦贝尔大草原》) และ "หง เอี้ยน"（《鸿雁》）แปลว่า "ห่านฟ้า" ซึ่งเป็นเพลงพื้นบ้านชาวมองโกลอายุกว่า 300 ปี นักร้องศิลปินชาวมองโกลแท้ร้องได้เยี่ยมมาก จนนักท่องเที่ยวหลงไหลไม่อยากกลับ

(IN/LING)