มังกรเป็นสัตว์วิเศษในวรรณคดีโบราณของจีน คนจีนถือเป็นสัตว์มงคล เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมจีน ชาวจีนถือว่าเป็นลูกหลานของมังกร ในราชวงศ์ถัง ลายมังกรเพียงใช้ในเสื้อผ้าหรือของใช้ของจักรพรรดิเท่านั้น เป็นสัญลักษณ์ของอำนาจจักรพรรดิ
คนจีนเชื่อว่า มังกรมีลูก 9 ตัว ได้แก่ ฉิวหนิว囚牛(qiúniú) หยาจื้อ睚眦 (yá zì) เฉาเฟิง嘲风(cháofēng) ผู่เหลา蒲牢(pǔláo) ซวนหนี狻猊(suānní) ปี้ซี่赑屃(bìxì) ปี้อั้น狴犴(bìàn) ฟู่ซี负屃(fùxī) และฉื่อเหวิ่น螭吻/ฉื่อเหว่ย鸱尾(chǐwěn/chǐweǐ)
ฉิวหนิว囚牛(qiúniú)
ฉิวหนิว ชอบฟังเพลง มักนั่งอยู่บนหัวขิมโบราณ ดังนั้น ขิมชนิดต่างๆ ของจีนอย่างเช่น ซอหูฉิน มักแกะสลักเป็นรูปหัวมังกร
หยาจื้อ睚眦 (yá zì)
หยาจื้อ มีนิสัยชอบต่อสู้และเอาชนะ ดาบ มีดจึงเป็นสัญลักษณ์ของมัน อาวุธเหล่านี้ยิ่งทำให้หยาจื้อมีลักษณะอ่งอาจกล้าหาญ ดังนั้น หยาจื้อจึงมักถูกนำมาประดับบนอาวุธ ทำให้ทหารมีความแข็งกร้าวยิ่งขึ้น
เฉาเฟิง嘲风(cháofēng)
เฉาเฟิง ตัวแบบสัตว์สี่ขา ชอบเสี่ยงผจญภัย เป็นสัญลักษณ์ของความศิริมงคล สวยงามและสง่าผ่าเผย เชื่อว่าสามารถขจัดภูตผีปีศาจและสิ่งอัปมงคลได้ด้วย
ผู่เหลา蒲牢(pǔláo)
ผู่เหลา ชอบร้องเสียงดัง ไม่กลัวอะไร เริ่มแรกอยู่ริมฝั่งทะเล แม้เป็นลูกมังกร แต่กลัวสัตว์ใหญ่ เช่นปลาวาฬ เมื่อเจอปลาวาฬ ก็จะลำเลียงร้องทันที ดังนั้น จึงมักถูกตั้งไว้บนนาฬิกาใหญ่