เรื่องเล่าเกี่ยวกับวัดต้าเปย
1.การเดินธุดงค์จากภูเขาอู่ไถซาน มณฑลซานซี กลับสู่มณฑลเหลียวหนิง ต้องใช้เวลากว่า 2 เดือน พระสงฆ์วัดต้าเปยจะยึดหลักปฏิบัติธรรมอย่างเข้มงวด ไม่พักที่โรงแรม(พระต้าเปยไม่มีเงิน) จึงค้างคืนริมกองหญ้าในชนบท ป่าไม้หรือนอนใต้สะพาน กลางวันถือบาตรขออาหาร เมื่อผ่านสถานที่ที่คึกคักหรือมีฝูงคนหนาแน่น ก็จะเดินก้มหน้า ไม่มองดูที่อื่น จึงมักมีชาวบ้านชื่นชมว่า "เห็นไหม นี่เป็นพระสงฆ์ที่แท้จริง เดินสำรวมไม่เงยหน้าล่อกแล่กแม้แต่น้อย" มีครั้งหนึ่ง พระวัดต้าเปยไปขออาหารที่บ้านหลังหนึ่ง เจ้าของบ้านไม่รู้หลักการ จึงหยิบเงิน 5 หยวนถวายให้ พระรูปนี้บอกว่า "พระไม่ต้องการเงิน ขอเพียงอาหารเจก็พอ" เจ้าของบ้านฟังแล้วตะลึง ไม่รู้จะปฏิบัติตัวอย่างไรดี พอได้สติรีบร้องบอกคนในบ้านว่า "เร็วเข้า ตักข้าวถวายอาจารย์เยอะๆ"
2.พระสงฆ์ของวัดต้าเปยออกเดินทางโดยสารรถไฟ เมื่อรู้ว่าผู้โดยสารที่นั่งข้างๆเป็นผู้หญิง ก็ลุกขึ้นและออกไปยืนตรงช่วงต่อตู้รถไฟ พนักงานเห็นแล้วซาบซึ้งใจ จึงเปลี่ยนที่นั่งให้ผู้ที่นั่งข้างๆ เป็นผู้ชายทั้งหมด พระรูปนี้จึงยอมนั่งลง และมีกิริยาที่เรียบร้อยสำรวมทั้งวัน โดยฉันจังหันเพียงมื้อเดียว ทั้งนี้ทำให้ผู้โดยสารที่ไม่นับถือพุทธศาสนาจำนวนมากยอมบริจาคเงินและสิ่งของให้พระ เมื่อได้ยินว่า พระสงฆ์ต้าเปยถือศีลไม่รับเงินทองแล้ว ผู้โดยสารยิ่งรู้สึกทึ่งมาก และเมื่อทราบว่า พระรูปนี้เคยเป็นนักวาดภาพ มีความรู้มากพอสมควร ไม่ใช่ออกบวชเป็นพระเพราะหนีความยากลำบาก จึงมีความเข้าใจใหม่ต่อทั้งพุทธธรรมและพระสงฆ์ และเคารพพระรูปนี้อย่างสูง
3.บาตรของพระสงฆ์วัดต้าเปยไม่มีลายสัตว์ พระอาจารย์บอกว่า "สรรพสิ่งทั้งหมดเป็นพ่อแม่ของฉัน จะต้องเคารพนับถือ" เช่น กลองที่ใช้ในวัด พระได้ถอดผืนกลองที่ทำด้วยหนังสัตว์ลงมาก แล้วฝังอยู่ใต้ดิน เพื่อแสดงความเมตตาต่อสรรพสิ่งในโลก ทำไมจะต้องทำเช่นนี้? พระต้าเปยตอบว่า "การถือศีลธรรมเป็นครู ไม่ใช่พูดอย่างเดียวต้องปฏิบัติตามอย่างจริงจัง ถ้าไม่มีศีลก็จะกลายเป็นปีศาจ เพราะมีเพียงปีศาจที่ไม่ปฏิบัติตามหลักคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า กระทั่งทำลายศีลธรรมด้วย"
4.พระอาจารย์เมี่ยวเสียง เจ้าอาวาสวัดต้าเปยนำลูกศิษย์ออกเดินธุดงค์ ในระหว่างทาง ถือศีลอย่างเข้มงวดเช่นกัน และไม่พักโรงแรม มีครั้งหนึ่ง พระอาจารย์พาลูกศิษย์นอนข้างๆ กองฟางของบ้านชาวนาหลังหนึ่ง มีพระเอาฟางหญ้ามาให้พระอาจารย์ปูบนพื้น เมื่อท่านทราบก็สั่งให้นำกลับไปคืน การไปขออาหาร ข้าวที่ขอมาหล่นลงบนพื้นจนติดดินทราย ลูกศิษย์จึงเทให้เป็ดกิน เมื่อพระอาจารย์ทราบก็นำอาหารออกมาใช้น้ำล้างแล้วกินหมด และสอนว่าอาหารที่โยมถวายมานั้น ต้องทะนุถนอมเห็นคุณค่า
5. อุบาสกที่อยู่ในวัดต้าเปยหลายปีเล่าว่า การถือศีลและบำเพ็ญตนอย่างขยันและเข้มงวดของพระเถระผู้ใหญ่และพระสงฆ์วัดต้าเปย ทำให้เจ้าหน้าที่และเศรษฐีจำนวนมากซาบซึ้งใจ บางคนคุกเข่าต่อหน้าอาจารย์ ขอถวายเงินทอง แต่พระอาจารย์ปฏิเสธหมด บ้างขอสร้างกุฏิและจัดเครื่องจักรที่ทันสมัยไปช่วยงานก่อสร้างแทน แต่พระอาจารย์ตอบว่า ลูกศิษย์สร้างที่พักกันเองได้ เพราะอยากให้ลูกศิษย์สร้างวัดขึ้นด้วยแรงตนเองจะได้รับผลบุญมากขึ้น
