รถรางไฟฟ้าสมัยใหม่สายแรกของกรุงปักกิ่ง

รถไฟสายซีเจียวมีลักษณะพิเศษ คือ เป็นรถรางไฟฟ้าสมัยใหม่สายแรกของกรุงปักกิ่ง มีความเร็วสูงสุดในการวิ่งถึง 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ประเทศตะวันตกหลายประเทศมีประวัติการใช้รถรางไฟฟ้ามาโดยตลอด อันที่จริงแล้ว ย้อนกลับไปเมื่อเกือบร้อยปีก่อน ในกรุงปักกิ่งก็เคยมีรถรางไฟฟ้าหลายสายวิ่งผ่านไปมาในตัวเมือง โดยเมื่อปีค.ศ. 1924 เส้นทางรถรางไฟฟ้าสายแรก จากเฉียนเหมินจนถึงซีจื๋อเหมินเปิดใช้บริการ มีรถรางไฟฟ้าคอยให้บริการเป็นจำนวน 10 คัน ต่อมา หลังจากได้สถาปนาประเทศจีนใหม่ขึ้นไม่นาน ทั้งกรุงปักกิ่งมีเส้นทางรถรางไฟฟ้าเพิ่มเป็น 7 สาย มีรถรางทั้งหมดถึง 103 คัน จนถึงปีค.ศ. 1956 ก็เพิ่มจำนวนเป็น 240 คัน แต่เนื่องด้วยปัจจัยต่างๆ เช่น เสียงรบกวนดังมาก รางรถไฟทำงานเป็นเวลานานเกินไปจนเกิดปัญหาขึ้นบ่อยครั้ง ความเร็วการวิ่งค่อนข้างต่ำ และเส้นทางรถไฟส่วนใหญ่อยู่ใจกลางตัวเมือง ทำให้งานปรับปรุงสร้างสรรค์เขตเมืองเก่าไม่สะดวก เป็นต้น เมื่อปีค.ศ. 1966 ทางกรุงปักกิ่งได้ยกเลิกใช้รถรางไฟฟ้า และใช้รถบัสหรือรถไฟไร้รางมาทดแทน

ปัจจุบัน ประเทศจีนได้แก้ไขข้อบกพร่องต่างๆ ของรถรางไฟฟ้าสมัยก่อนทั้งทางด้านเทคนิคและการวางแผน จนสามารถพัฒนาให้กลายเป็นรถรางไฟฟ้าสมัยใหม่ หลายปีมานี้ เมืองต่างๆ หลายเมืองของจีนได้พัฒนาใช้รถรางไฟฟ้า เช่น นครเทียนจิน นครเซี่ยงไฮ้ เมืองต้าเหลียน เมืองซูโจว เมืองกว่างโจว เมืองเซินเจิ้น

มีข้อมูลระบุว่า เมื่อเทียบกับรถประจำทางแล้ว ความสามารถการขนส่งของรถประจำทางเมื่อเฉลี่ยแล้วอยู่ที่ 2,500 คนต่อชั่วโมง ความเร็วการวิ่งเมื่อเฉลี่ยแล้วอยู่ที่ 10-14 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ส่วนความสามารถการขนส่งของรถรางไฟฟ้าเมื่อเฉลี่ยแล้วคือ 5,000-14,000 คนต่อชั่วโมง ความเร็วการวิ่งเมื่อเฉลี่ยแล้วอยู่ที่ 20-30 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ขณะเดียวกัน ปริมาณการใช้พลังงานต่อคนของรถรางไฟฟ้าคิดเป็นครึ่งหนึ่งของรถประจำทางและเป็นแค่ 1/30 ของรถส่วนตัว และหากต้องการ รถรางไฟฟ้ายังสามารถเชื่อมโยงต่อกันเช่นเดียวกับรถไฟหรือรถไฟใต้ดิน ดังนั้นจึงพูดได้ว่า รถรางไฟฟ้าเป็นรูปแบบการขนส่งสาธารณะชนิดหนึ่งที่มีประสิทธิภาพสูงและเป็นประโชยน์ต่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม

(Yim/Zi)