ค.ศ.874 หวาง เซียนจือ พ่อค้าเกลือก่อการกบฏที่อำเภอฉางหยวน มณฑลเหอหนาน ในปีต่อมา หวงเฉา ลูกพ่อค้าเกลือที่อำเภอเฉาเซี่ยน มณฑลซานตงได้เข้าร่วมด้วย โดยมีชาวนาหลายพันคนเป็นกำลัง ผู้นำกบฏออกคำประกาศประณามราชสำนักถังขูดรีดภาษีและค่าเช่าที่ดินจากชาวนาอย่างหนัก เมื่อชาวนาส่วนใหญ่ไม่มีเงินเสียภาษี ติดค้างค่าเช่าที่ดินก็ต้องถูกลงโทษถึงโบยตี ยิ่งกว่านี้ ราชสำนักถังยังปล่อยให้ขุนนางที่ชั่วช้ากดขี่ข่มเหงราษฎร

กลุ่มกบฏได้สู้รบกับกองทัพรัฐบาลได้ชัยชนะหลายครั้ง และยึดหลายพื้นที่ในมณฑลเหอหนานได้ เนื่องจากหัวหน้ากลุ่มกบฏครั้งนี้มีความสามารถในการจัดตั้ง จึงทำให้มีกำลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ราชสำนักถังตกใจเป็นอย่างยิ่ง จึงออกคำสั่งให้ประชาชนในดินแดนส่วนอื่นๆ ติดอาวุธ เพื่อให้ช่วยปราบปรามกลุ่มกบฏ แต่การติดอาวุธประชาชน โดยเฉพาะชาวนานั้น เป็นผลดีต่อฝ่ายกบฏยิ่งกว่ารัฐบาลเป็นไหน ๆ เพราะชาวนาที่ได้อาวุธส่วนใหญ่หันไปเข้าร่วมกลุ่มกบฏ ต่อมา

ผู้นำกบฏยกกำลังจากมณฑลเหอหนานไปยังมณฑลอันฮุย ระหว่างการสู้รบ หวางเซียนจือถูกทหารรัฐบาลฆ่าตาย หวงเฉา จึงเป็นหัวหน้ากลุ่มกบฏแทน แล้วนำกองทัพข้ามแม่น้ำแยงซีเกียง บุกไปยังมณฑลเจียงซี เจ้อเจียง และกวางตุ้ง กระแสคลื่นกบฏก็ได้แพร่ขยายลุกลามลงมาทางภาคใต้ เมื่อบุกไปถึงเมืองกว่างโจว ผู้นำกลุ่มกบฏตัดสินใจจะเข้ายึดกรุงฉางอัน เมืองหลวงและโค่นล้มอำนาจราชวงศ์ถังให้จนได้ จึง นำกองทัพกบฏบุกขึ้นเหนืออีก ภายในเวลาเพียงประมาณหนึ่งปี กองทัพกบฏได้บุกตะลุยจากมณฑลหูเป่ย มายังมณฑล เจ้อเจียง อันฮุย กองทัพกบฏใช้ยุทธวิธีเคลื่อนไหวไม่หยุดยั้ง เข้าโจมตีทหารรัฐบาล ทำให้ทหารรัฐบาลไม่อาจคาดหมายล่วงหน้าได้ทันท่วงที ต่อมา กองทัพกบฏยึดเมืองลั่วหยาง ซึ่งอยู่ใกล้กับกรุงฉางอันได้ แล้วก็สู้รบกับทหารรัฐบาลที่ด่านถงกวน ซึ่งเป็นประตูไปสู่กรุงฉางอัน เนื่องจากขันทีเป็นผู้ควบคุมทหารรัฐบาลที่ประจำในกรุงฉางอัน ซึ่งไม่ได้รับการฝึกอบรมทางทหารเพียงพอ กองทัพรัฐบาลจึงเป็นฝ่ายแพ้ยับเยิน จักรพรรดิซีจง หนีไปยังมณฑลเสฉวน ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้

กองทัพของ หวงเฉา เข้ายึดเมืองหลวงฉางอัน ชาวเมืองฉางอันจำนวนมากมาเข้าแถวเรียงรายตามสองข้างทางที่กองทัพกบฏเดินผ่าน เพื่อแสดงความชื่นชมยินดี หวงเฉาตั้งตัวเป็นจักรพรรดิราชวงศ์ต้าฉี อย่างไรก็ตาม แม้ว่าราชสำนักถังจะเหลวแหลก แต่กำลังทหารที่ยังคงจงรักภักดีต่อราชวงศ์ถังก็ยังมีอยู่มาก ประกอบกับแม่ทัพราชวงศ์ถังที่ประจำการอยู่ในบริเวณชายแดนหลายคนต่างเกรงว่า ตนจะต้องสูญเสียอภิสิทธิ์ที่เคยได้จากราชวงศ์ถัง คนเหล่านี้จึงระดมกำลังร่วมกันต่อต้านกองทัพกลุ่มกบฏชาวนา ทำให้กลุ่มกบฏชาวนาแตกพ่ายและต้องถอยออกจากกรุงฉางอัน

จุดอ่อนสำคัญของกองทัพกลุ่มกบฏชาวนาอยู่ที่ว่า ขาดฐานที่มั่นของตน แม้ว่าสามารถสถาปนาอำนาจรัฐขึ้นมาได้ในกรุงฉางอัน แต่ไม่ได้ขยายพื้นที่ที่ตนครอบครองให้กว้างขวางออกไป ยิ่งกว่านี้ ในการสู้รบบริเวณนอกกรุงฉางอัน พวกเจ้าที่ดินซุกซ่อนเสบียงอาหาร ไม่ยอมให้ทหารชาวนาได้มีกิน ทหารชาวนาถึงกับอดข้าวต้องกินรากไม้กัน มิหนำซ้ำ มีทหารชาวนากำลังสำคัญคนหนึ่ง ชื่อ จูเวิน ได้แปรพักตร์ไปเข้าร่วมทหารรัฐบาล สาเหตุเหล่านี้ ทำให้ทหารของ หวงเฉา ประสบความพ่ายแพ้ตลอดเวลา และต้องถอยหนีไปมณฑลเหอหนาน และซานตง สุดท้าย หวงเฉา ฆ่าตัวตายบนภูเขาไท่ซาน

ในยุคหลังกบฏชาวนาครั้งนี้ ราชสำนักถังที่ไร้ประสิทธิภาพในการปกครองอาณาจักรก็ได้สูญเสียอำนาจในการควบคุมขุนศึกในท้องที่ต่าง ๆ โดยสิ้นเชิง ในบรรดาขุนศึกตามท้องที่ต่าง ๆ ขุนศึก จูเวิน มีกำลังรบเข้มแข็งที่สุด จึงได้ออกประกาศที่เมืองลั่วหยาง ซึ่งกองทหารของเขาตั้งมั่นอยู่ว่า จะทำหน้าที่คุ้มครองจักรพรรดิจาวจง แม้ว่าในช่วงเวลานั้น จูเวิน ขุนศึกผู้ทะเยอทะยานคนนี้จะตั้งตนเป็นจักรพรรดิก็ยังได้ แต่เขายังรอจังหวะอยู่ จึงได้ส่งกำลังทหารกว่าหมื่นนายเข้าควบคุมกรุงฉางอันไปก่อน

ในปีถัดมา จักรพรรดิจาวจงต้องเสด็จไปประทับที่เมืองลั่วหยาง โดยคำสั่งของขุนศึกจูเวิน ต่อมาไม่นาน จูเวินตั้งโอรสของ จาวจง ซึ่งมีพระชนมายุเพียง 12 พรรษาเป็นจักรพรรดิ ทรงพระนามว่า อายจง จักรพรรดิอายจงประทับอยู่บนราชบัลลังก์เป็นเวลา 3 ปี จนจูเวิน เห็นว่า ได้ฤกษ์ที่ตนจะเป็นจักรพรรดิแล้ว ค.ศ.907 จูเวิน บังคับให้จักรพรรดิอายจงทรงสละราชสมบัติ แล้วตั้งตนเป็นจักรพรรดิไท่จู่แห่งราชวงศ์ โฮ่วเหลียง ตั้งเมืองหลวงที่เมืองไคเฟิง มณฑลเหอหนาน หลังจากนั้นไม่กี่เดือน จักรพรรดิองค์แรกแห่งราชวงศ์โฮ่วเหลียงก็มีบัญชาให้ประหาร อายจง จักรพรรดิองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ถัง

แต่เมื่อได้ครองราชย์แล้ว จูเวิน ก็ยังต้องออกรบอีก ทั้งๆ ที่อยู่ในวัยชราแล้ว เพราะขุนศึกในพื้นที่ต่าง ๆ ไม่ยอมรับเขาขึ้นมาเป็นจักรพรรดิ ช่วงเวลานั้น โรคภัยไข้เจ็บรุมเล่นงานจูเวิน หลังจากรบแพ้ ต้องนอนป่วยอยู่ในวัง ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ ซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของจูเวิน ก่อการกบฏขึ้น โดยยกกำลังทหารบุกวังหลวง แล้วฆ่าพ่อของตนเสีย ต่อมาไม่กี่เดือน ลูกชายคนโตคนนี้ก็ถูกน้องชายต่างมารดาก่อการกบฏขึ้นมาอีก และถูกฆ่าเสีย 

ค.ศ. 922 กองทัพของหลี่ ฉุนสี่ว์ ขุนศึกที่มีฐานที่มั่นอยู่ที่มณฑลซานซีเข้าพิชิตเมืองไคเฟิง เมืองหลวงของราชวงศ์โฮ่วเหลียง หลี่ ฉุนสี่ว์ได้ตั้งตนเป็นจักรพรรดิโฮ่วถัง

หลี่ ฉุนสี่ว์เป็นขุนศึกผู้ที่มีความสามารถสูงมาก แต่เป็นจักรพรรดิที่เหลวไหลไม่เข้าท่าพระองค์หนึ่ง โปรดแต่ความสำเริงสำราญ โดยสนพระทัยแต่ความบันเทิง ถึงขนาดคลั่งไคล้พวกดารานักแสดงงิ้วขนาดหนัก และพระองค์เองก็คลั่งไคล้ที่จะเป็นศิลปิน ถึงขนาดแต่งหน้าขึ้นไปแสดงงิ้วเองบนเวที มิหนำซ้ำ ยังแต่งตั้งดารานักแสดงงิ้วให้ดำรงตำแหน่งสำคัญ ทำให้แม่ทัพนายกองไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง หลี่ ซื่อหยวน แม่ทัพอาวุโสแห่งราชวงศ์โฮ่วถังจึงยกทัพเข้าพิชิต และครองราชย์แทน หลี่ ฉุนสี่ว์

แม่ทัพสือ จิ้งถัง เป็นราชบุตรเขยของหลี่ ซื่อหยวน แต่กลับมามาดหมายราชบัลลังก์ ในที่สุด สือ จิ้งถังได้อาศัยกำลังของทหารชนเผ่าชี่ตันถล่มบัลลังก์ราชวงศ์โฮ่วถังจนล่มสลาย แล้วสถาปนาราชวงศ์โฮ่วจิ้น

ค่าตอบแทนที่จักรพรรดิราชวงศ์โฮ่วจิ้นต้องชดใช้ให้แก่ชนเผ่าชีตันนั้นแพงมาก คือ ต้องยกดินแดน 16 เขตปกครองให้แก่ชนเผ่าชี่ตัน ดินแดนดังกล่าวอยู่ทางด้านเหนือของมณฑลเหอเป่ย และซานซี

หลัง สือจิ้งถัง สิ้นพระชนม์ โอรสสือ ฉงกุ้ยขึ้นครองราชย์แทน สือ ฉงกุ้ยไม่ยอมอยู่ใต้อำนาจ และแสดงความเคารพยำเกรงต่อหัวหน้าชนเผ่าชี่ตันอีกต่อไป หัวหน้าชนเผ่าชี่ตันจึงยกทัพบุกลงมาทางใต้ หลังพิชิตเมืองหลวงไคเฟิง กำจัดราชวงศ์โฮ่วจิ้นแล้ว ทหารชนเผ่าชี่ตันออกปล้นสะดมประชาชนตามเมืองต่างๆที่อยู่ในภาคกลางของจีน จนประชาชนในพื้นที่ดังกล่าวหมดความอดทน ต้องจับอาวุธลุกขึ้นมาต่อต้าน ทำให้ทหารชนเผ่าชี่ตันต้องถอนออกจากเมืองไคเฟิง จังหวะนี้ หลิว จือหย่วน ขุนศึกที่มีฐานที่มั่นอยู่ที่มณฑลซานซี และขณะนั้นกำลังยกทัพเข้ามายังเมืองไคเฟิงเพื่อต่อต้านกองทัพชนเผ่าชี่ตัน ก็พอดีเข้ามาอุดช่องว่างทางทหารในเมืองไคเฟิง เมืองหลวงของราชวงศ์โฮ่วจิ้น เพราะว่า ทหารของราชวงศ์โฮ่วจิ้นก็พ่ายแพ้ชนเผ่าชี่ตันไปแล้ว ในส่วนกองทัพชี่ตัน ก็มีความจำเป็นที่จะต้องถอนตัวออก หลิว จือหย่วนจึงได้เอาประโยชน์จากสถานการณ์นี้ และตั้งตนเป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์โฮ่วฮั่น