ท่านผู้ฟังคะ เขตปกครองตนเองชนชาติจ้วงกวางสี ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีนเป็นที่ที่อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากร ทางธรรมชาติ ทั้งป่าไม้ แร่ธาตุและน้ำพุร้อนที่มีชื่อเสียง อีกทั้งเป็นศูนย์รวมวัฒนธรรมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของชนชาติส่วน น้อยอีกด้วย ส่วนสถานที่ท่องเที่ยวนั้น นอกจากเมืองกุ้ยหลิน ที่มีเขาเขียว น้ำใส และเมืองเป่ยไห่ที่มีหาดทรายที่ละเอียดนิ่มละมุนเมื่อยามย่างก้าวแล้ว ยังมีอำเภอหลงเซิ่งที่พลาดชมไม่ได้ เนื่องจากมีลักษณะพื้นที่เป็นแปลงนาขั้นบันไดที่ใหญ่ที่สุดในโลก รายการวันนี้ เราจะนำท่านไปชมทัศนียภาพที่มีเอกลักษณ์และไปซึมซับกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านและการแต่งกายของชนพื้นเมืองที่ดูแปลกตา ของชนชาติส่วนน้อยที่นี่กันนะคะ

นาขั้นบันไดหลงเซิ่งตั้งอยู่ในอำเภอปกครองตนเองชนชาติส่วนน้อยหลงเซิ่งทางภาคเหนือของกวางสี อยู่ห่างจากเมืองกุ้ยหลินที่มีชื่อ เสียงด้านการท่องเที่ยวเพียง100กิโลเมตรเท่านั้น หลงเซิ่งมีชุมชน ของหลายชนชาติ เช่น ชนชาติจ้วง เย้าและต้ง เป็นต้น นั่งรถเดิน ทางจากเมืองกุ้ยหลินใช้เวลาประมาณ2ชั่วโมงก็เข้าสู่อาณาเขตของ อำเภอหลงเซิ่ง จากหน้าต่างรถมองไปข้างนอกจะเห็นขุนเขา ต่างๆทอดเป็นแนวต่อเนื่องกัน แปลงนาขั้นบันไดที่ทอดตัวเรียงไล่ระดับลง มาตามไหล่เขา เสมือนตั้งอยู่บนกระดูกสันหลังของมังกร

นาขั้นนบันไดหลงเซิ่งมีขนาดใหญ่โตมโหฬาร มีเนื้อที่66 ตารางกิโลเมตร จึงได้ชื่อว่า นาบันไดพันขั้น นาขั้นบันไดเหล่านี้เริ่มสร้างในสมัยราชวงค์หยวนและเสร็จสิ้นในสมัย ราชวงค์ชิง ผ่านราชวงค์หยวน หมิง ชิงมาสามยุคสมัย ตามข้อมูล แปลงนาเหล่านี้ ที่ใหญ่ที่สุดมีเนื้อที่0.04เฮกต้า ส่วนแปลงนาที่เล็กที่สุดเพียงดำต้นกล้าได้สามต้นเท่านั้น มีนิทานเรื่องหนึ่งเล่ากันว่า มีเจ้าของที่ดินคนหนึ่งเป็นคนใจร้าย เขาจ้างคนเพียงหนึ่งคนไปไถนาให้เรียบร้อยภายในวันเดียว หากไถ ไม่ครบ จะไม่ให้ค่าจ้าง เจ้าของที่ดินคนนี้มีแปลงนามาก ถึง 15,678 แปลง พอลูกจ้างไถนาคนนี้ไถนาเสร็จแล้วก็ไปนับจำนวน นับยังไงก็ขาดนา แปลงหนึ่ง จึงเดือดร้อนมาก ฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว ลูกจ้างชาวนาคนนี้ก้มหน้าหยิบเอาหมวกกันฝนที่วางอยู่เตรียมกลับ บ้าน จึงได้เห็นว่า นาแปลงสุดท้ายอยู่ใต้หมวกกันฝนนั่นเอง

นาขั้นบันไดหลงเซิ่งมีทัศนียภาพแตกต่างกันในสี่ฤดูกาล แต่ช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดของนาขั้นบันได คือช่วงที่กำลังเตรียม พื้นที่สำหรับการปลูกข้าว เพราะมีน้ำเต็มเปี่ยมและสะท้อนแสง แดดจากท้องฟ้าในฤดูใบไม้ผลิ ถ้าไปฤดูร้อนที่ได้ปักต้นกล้าแล้ว มองดูเหมือนเป็นภาพที่มีกระแสสีเขียวระลอกต่างๆ ฤดูใบไม้ร่วง นาขั้นบันไดก็เหมือนเจดีย์สีทององค์ต่างๆ ส่วนฤดูหนาวก็ดูเหมือน กลุ่มมังกรเล่นกับน้ำ จึงได้รับความนิยมจากบรรดาศิลปินทั้งหลายว่า นาขั้นบันไดเสมือน"ทำนองเพลงที่มีจังหวะจะโคน ลายเส้นที่สง่างาม เนื่องจากนาขั้นบันไดหลงเซิ่งได้รวบรวมความยอดเยี่ยมในการสร้าง แปลงนา จึงได้รับการขนานนามว่า "สุดยอดของแปลงนาขั้นบันได"