หลังจากที่เสียค่าบัตรผ่านประตูราคา 10 หยวน เท่ากันไม่ว่าชาติไหน สิ่งแรกที่ดึงดูดสายตาในฤดูร้อนเช่นนี้ก็คือ บึงบัว ที่กำลังบานสะพรั่งทอดดอกสีชมพูอมขาวลอยเด่นอยู่บนแนวในสีเขียวสด อีกทั้งด้านหลังยังมีเก๋งจีนริมบึงไว้ให้นั่งพักผ่อนหย่อนใจ นักท่องเที่ยวทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะต้องบันทึกภาพไว้เป็นที่ระลึก

ฐานเจดีย์เก่า

คุณอินทนิน ผู้เชี่ยวชาญอีกท่านหนึ่ง ซึ่งถือได้ว่าชำนาญทางในปาต้าชู่มาก เล่าให้ฟังว่า ยังมีอีกภาพหนึ่งที่สวยงามไม่แพ้กัน แต่ต้องมาในฤดูใบไม้ร่วง เพราะบริเวณสองข้างทางที่ค่อยๆ ทอดสูงขึ้นไปสู่วัดต่างๆ นั้น มีต้นพลับเรียงราย ยามใกล้หนาวที่ต้นมันสลัดใบทิ้งไปหมดแล้วนั้น จะเป็นเพียงลูกกลมๆ มนๆ สีเหลืองออกส้มเกาะอยู่ตามกิ่งไปทั่วทั้งต้น ซึ่งวันที่ผมไปถึงนั้น ก็ได้เห็นหลักฐานกะจะคาตา เพราะตอนนี้ลูกเขียวของมันก็ดกดื่นห้อยระย้าอยู่ จึงพอจินตนาการตามไปได้ว่า เมื่อถึงเวลานั้นจะสวยงามขนาดไหน

วัดทั้ง 8 ที่เราจะไปไหว้ เพื่อสิริมงคลในชีวิตวันนี้ ได้แก่ 1.วัดฉางอาน (Changan) หรือวัดสันตินิรันดร์ 2.วัดหลิงกวง (Lingguang) หรือวัดแสงศักดิ์สิทธิ์ 3.อารามแม่ชีซานชาน (Sanshan) ซึ่งหมายคือที่พักอาศัยของแม่มีที่อยู่ระหว่างภูเขาทั้ง 3 ลูก 4. วัดต้าเป่ย (Dabei) หรือวัดแห่งมหากรุณาธิคุณ 5.อารามแม่ชีหลงฉวน (Longquan) หรือวัดน้ำพุมังกร 6. วัดเซี่ยงเจี้ย(Xiangjie) หรือวัดสุคนธโลก 7.วัดถ้าเป่าจู (Baozhu) หรือวัดถ้ำไข่มุก และ 8.วัดเจิ้งกั่ว (Zhengguo)

       ใส่คนละสี แต่ใจมีพุทธะเช่นกัน              พระนิกายธิเบต

ผมขอบอกว่าวัดทั้ง 8 แห่งนี้ แม้จะดูไม่ห่างไกลกันนักในแผนที่ แต่การเดินทางด้วยเท้าที่ต้องค่อยๆ ไต่ระดับความสูงขึ้นไปนั้น ไม่สามารถทำเวลาให้เร็วได้ดั่งใจ ฉะนั้นหากวางแผนจะมาเที่ยวที่นี่ให้ครบทุกวัด ต้องมีเวลาอย่างน้อยก็ครึ่งวัน และวิธีที่ดีที่สุดในการประหยัดแรงก็คือ ให้นั่งกระเช้าลอยฟ้า หรือเคเบิ้ลคาร์ ซึ่งมีอัตราค่าบริการเพียง 40 หยวน ขึ้นไปยังยอดเขาก่อน แล้วก็ค่อยๆ เดินลงเขามาสักการบูชาวัดต่างๆ ตามรายทาง

ส่วนผู้ที่คิดว่าเดินไหวและฟิตพอ ผมว่าการค่อยๆ ต้วมเตี้ยมขึ้นไปก็สนุกดี และยังเป็นการออกกำลังกายที่ดีด้วย