มีอาคารเรียนหลังหนึ่งอยู่ในหมู่บ้านจูเจีย  เมือง เกาอาน มณฑล เจียงซี ทางตอนใต้ของจีน   ผู้ใช้อาคารเรียนแห่งนี้คือครูและนักเรียนเพียงคู่เดียว

นักเรียนชื่อเสี่ยวเจ๋อ ปีนี้อายุ 11 ปี เป็นนักเรียนของโรงเรียนประถมตำบลหวาหลินซาน

เขาเป็นโรคผิวหนังชนิดหนึ่งที่พบยากตั้งแต่เด็ก หมอในโรงพยาบาลวินิจฉัยว่าเป็นโรคดักแด้ (Epidermolysis Bullosa) 

อาการของโรคดักแด้ผู้ป่วยจะตัวแดง เกิดตุ่มพุพองตามผิวหนัง ผิวเปราะบางหลุดลอกง่าย ผิวแห้งตกสะเก็ดไปทั้งตัว ส่งผลให้มีแผลและเจ็บผิว โรคนี้รักษาได้ยาก  ทำให้ผู้ป่วยมีความทรมานในการเคลื่อนไหวและการใช้ชีวิตอย่างมาก    โรคดังกล่าวยังทำให้หลอดอาหารตีบ   เด็กชายเสี่ยว เจ๋อ จึงต้องเลือกกินแต่อาหารเหลวเท่านั้น

ส่วนครูชื่อหลี่ ซินเจียง มาปฏิบัติหน้าที่เป็นครูในโรงเรียนประถมศึกษาหมู่บ้านจูเจียเมื่อปี 2019   ครู หลี่ เล่าให้ฟังว่า ช่วงที่เพิ่งมาโรงเรียนแห่งนี้ใหม่ๆ  เดินทางไปเยี่ยมเด็กชายเสี่ยว เจ๋อที่บ้านบ่อย  โดยมีการพูดคุยกับเขา รับส่งเขาไปโรงเรียน เพื่อมีความใกล้ชิดกับเขามากขึ้น

เมื่อปี 2021 โรงเรียนประถมศึกษาหมู่บ้านจูเจีย ปิดตัวลง  เด็กชายเสี่ยว เจ๋อไม่สามารถเดินทางไปเรียนที่โรงเรียนประถมศึกษากลางในตำบลเช่นเดียวกับเด็กนักเรียนคนอื่นได้   หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในท้องถิ่นจึงตัดสินใจให้ครูหลี่ ซินเจียงเป็นครูสอนวิชาความรู้ให้แก่เด็กชายเสี่ยว เจ๋อ แบบตัวต่อตัวโดยใช้อาคารเรียนหลังเดิม  ทำให้ครูหลี่ ซินเจียง กลายเป็น “ครูส่วนตัว” ของเด็กชายเสี่ยว เจ๋อ 

เสี่ยว เจ๋อ เป็นเด็กที่ขยันเรียนมาก แทบไม่เคยขาดเรียน ส่วนครูหลี่ นอกจากสอนวิชาความรู้ในตำราเรียนแล้ว ยังได้ให้ความรู้นอกตำราเรียน และนำสารคดีสำหรับการศึกษาจำนวนมากมาให้เสี่ยว เจ๋อ ดูอีกด้วย

ครูหลี่ ยังได้นำโซฟาและพัดลมเข้ามาใช้ในห้องเรียน   เพื่อลดความทรมานของเด็กชาย

เรื่องราวของครูหลี่และเด็กชายเสี่ยว เจ๋อ  ทำให้ผู้คนจำนวนมาก รู้สึกซาบซึ้งใจยิ่ง  หลายๆ คนได้ยื่นมือออกมาให้ความช่วยเหลือ  ล่าสุดมีโรงพยาบาลและองค์กรทางสังคมหลายแห่งให้ความช่วยเหลือทางการแพทย์และค่าครองชีพแก่เด็กชายเสี่ยว เจ๋อ 

ช่วงสี่ปีที่ผ่านมา ภายใต้การดูแลของครูหลี่  เด็กชายเสี่ยว เจ๋อ ร่าเริงขึ้น ผลการเรียนของเขาก็สามารถตามทันนักเรียนในวัยเดียวกันได้  ทำให้ครูหลี่ รู้สึกดีใจมากๆ 

(bo/cai)