พระราชวังต้องห้าม หรือ "กู้กง" ภาษาอังกฤษเรียกว่า "the Imperial Palace" หรือ "The Palace Museum" หรือ "The Forbidden City" ชื่อเก่าชื่อ "จื่อจิ้นเฉิง" เป็นพระราชวังของราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง เป็นสิ่งก่อสร้างที่มหัศจรรย์แห่งหนึ่งในโลก และเป็นสิ่งก่อสร้างโบราณที่สร้างด้วยไม้เป็นหลักที่กว้างใหญ่ที่สุดและสมบูรณ์ที่สุดในโลก

การเดินทาง

สามารถนั่งรถเมลสาย 1, 4, 20, 52, 57, 101, 103, 109, 111 หรือรถไฟฟ้าใต้ดินสาย 1

พระราชวังต้องห้ามเริ่มก่อสร้างตั้งแต่ปี 1406 (ปีที่ 4 รัชสมัยจักรพรรดิหย่งเล่อของราชวงศ์หมิง) สร้างเสร็จเมื่อปี 1420 ใช้เวลาประมาณ 14 ปี พระราชวังต้องห้ามมีความยาวจากทิศเหนือจรดทิศใต้ 961 เมตร มีความกว้างจากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก 753 เมตร มีเนื้อที่โดยรวมประมาณ 723,600 ตารางเมตร และมีพื้นที่ของส่ิงก่อสร้าง รวมกัน 155,000 ตารางเมตร เล่ากันว่า พระราชวังต้องห้ามมีห้องใหญ่ห้องเล็กทั้งหมด 9999.5 ห้อง เมื่อปี 1973 ผู้เชี่ยวชาญได้สำรวจและพิสูจน์ว่า พระราชวังต้องห้ามมีทั้งหมด 8,704 ห้อง เล่ากันว่า ถ้ามีคนคนหนึ่ง เกิดในพระราชวังต้องห้ามและเปลี่ยนห้องนอนทุกวัน ไม่ซ้ำกัน จะสามารถนอนได้ถึงอายุ 27 ปีจึงจะครบทุกห้อง ทั้งสี่ด้านของพระราชวังต้องห้ามมีกำแพงที่มีความสูง 12 เมตรและยาว 3,400 เมตรโดยรอบ จึงเป็นเมืองที่เป็นรูปสี่เหลี่ยม นอกวังมีคูวังที่มีความกว้าง 52 เมตรล้อมรอบ ทำให้กลายเป็นวังที่มีความแข็งแกร่ง สิ่งก่อสร้างในพระราชวังต้องห้ามสร้างด้วยไม้ทั้งนั้น มีหลังคากระเบื้องเคลือบสีเหลือง ฐานหินสีขาว และประดับประดาขึ้นด้วยภาพวาดหลากสีสัน พระราชวังต้องห้ามมีทั้งหมดสี่ประตู ประตูทิศใต้มีชื่อว่า "อู่เหมิน" ประตูทิศตะัวันออกชื่อว่า "ตงหวาเหมิน" ประตูทิศตะวันตกชื่อ "ซีหวาเหมิน" ส่วนทิศเหนือชื่อว่า "เสินอู่เหมิน" โดยด้านหลังประตู "เสินอู่เหมิน" มีภูเขาจิ่งซานซึ่งก่อสร้างขึ้นด้วยดินและหิน และครอบคลุมไว้ด้วยป่าต้นสนและต้นไป่ มองโดยรวม ภูเขาจิ่งซานนับเป็นที่กำับังของพระราชวังต้องห้ามได้อย่างดี

สิ่งก่อสร้างของพระราชวังต้องห้ามแบ่งเป็นสองส่วนใหญ่ๆ ได้ตามที่ตั้งและบทบาทได้แก่ "วังนอก" และ "วังใน" โดยมีประตู "เฉียนชิงเหมิน" เป็นเส้นแบ่ง ส่วนทางใต้จากประตู "เฉียนชิงเหมิน" คือ "วังนอก" ส่วนทางเหนือจากประตู "เฉียนชิงเหมิน" คือ "วังใน" ซึ่งมีบรรยากาศและรูปแบบการก่อสร้างต่างกันมาก

ส่วน "วังนอก" ถือ 3 พระที่นั่งยิ่งใหญ่เป็นใจกลางได้แก่ พระที่นั่ง "ไท่เหอเตี้ยน" พระที่นั้่ง "จุงเหอเตี้ยน" และพระที่นั่ง "เป่าเหอเตี้ยน" ก็เรียกได้ว่าเป็น "วังหน้า" ด้วย เป็นที่เสด็จออกว่าราชการและจัดพระราชพิธีของจักรพรรดิ ส่่วนปีกทั้งสองข้าง ทิศตะวันออกมี พระที่นั่ง "เหวินหวาเตี้ยน" หอ "เหวินยวนเก๋อ" หอ "ซ่างซื่อย่วน" และ หอ "หนานซานสั่ว" ส่วนด้านทิศตะวันตกมีพระที่นั่ง "อู่อิงเตี้ยน" และสำนักงานกิจการภายในพระบรมวงศานุวงศ์

ส่วน "วังใน" ถือพระตำหนัก "เฉียนชิงกง" พระที่นั่ง "เจี้ยนไท่เตี้ยน" และพระตำหนัก "คุนหนิงกง" เป็นใจกลางของ "วังใน" สองข้างของวังนี้มีพระที่นั่ง "หยางซินเตี้ยน" และมีอีก 6 วังตั้งลายล้อมอยู่ทางทิศตะวันออกและอีก 6 วังทางทิศตะวันตก รวมถึงพระตำหนัก "ไจกง" และพระตำหนัก "ยี่ว์ชิ่งกง" ส่วนหลังสุดมีพระราชอุทยานของ "วังใน" เป็นที่ประทับและพักผ่อนหย่อนใจของจักรพรรดิ พระมเหษีและพระสนม พระตำหนัก "หนิงโซ่กง" ที่ตั้งอยู่ทางตอนทิศตะวันออกของ "วังใน" เป็นที่ประทับของจักรพรรดิเฉียนหลงฮ่องเต้ภายหลังทรงสละราชสมบัติ ปีกตะวันตกของ "วังใน" ประกอบด้วย พระตำหนัก "ฉือหนิงกง" พระตำหนัก "โซ่อันกง" เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีพระตำหนัก "ฉงหวากง" และหอ "เป่ยอู่สัว" เป็นต้น

Jiang/Dan/Pan