บ่ายวันที่ 13 พฤษภาคมที่ผ่านมา  นายสี จิ้นผิง ประธานาธิบดีจีน ซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการลงพื้นที่ตรวจเยี่ยมมณฑลเหอหนาน  ได้เดินทางถึงเมืองหนานหยางเพื่อรับทราบผลการดำเนินงาน  ตลอดจนการอนุรักษ์ระบบนิเวศแหล่งน้ำของวิศวกรรมก่อสร้างโครงการชักน้ำใต้สู่เหนือสายกลาง และได้ไปตรวจเยี่ยมวิศวกรรมศูนย์กลางคลองเถาช่า  อ่างเก็บน้ำตันเจียงโข่ว  และหมู่บ้านโจวจวง ตำบลจิ่วฉงตามลำดับ

ทรัพยากรน้ำของจีนมีลักษณะที่ทางเหนือขาดแคลนน้ำ  แต่ทางใต้มีน้ำอุดมสมบูรณ์  โครงการชักน้ำใต้สู่เหนือมีฐานะเป็นวิศวกรรมชักน้ำขนาดใหญ่ที่สุดของโลก  ถือเป็นวิศวกรรมพื้นฐานทางยุทธศาสตร์ที่เกี่ยวพันถึงการพัฒนาบ้านเมืองและชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชน  โดยมุ่งที่จะแก้ไขปัญหาการขาดแคลนน้ำใช้ในภาคเหนือของจีน  ด้วยการชักน้ำจากแม่น้ำฉางเจียงหรือแม่น้ำแยงซีขึ้นสู่แม่น้ำเหลืองเมื่อค.ศ.1978  ด้วยการเตรียมการเป็นเวลาอันยาวนาน  จีนเริ่มดำเนินการก่อสร้างวิศวกรรมนี้ตั้งแต่เมื่อวันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 2000  โดยแบ่งเป็น 3 สาย  ได้แก่ สายตะวันตก  สายกลาง  และสายตะวันออก  โดยชักน้ำจากตอนบน  ตอนกลาง  และตอนล่างของลุ่มแม่น้ำฉางเจียง  ให้แม่น้ำฉางเจียง  แม่น้ำหวัยเหอ  แม่น้ำเหลือง  และแม่น้ำไห่เหอ ทั้ง 4  สายเชื่อมถึงกัน  เพื่อบรรลุเป้าหมายที่ทรัพยากรน้ำของจีนสามารถประสานงานกันระหว่างใต้กับเหนือ  และเกื้อกูลกันระหว่างตะวันออกกับตะวันตก

สายตะวันออกและสายกลางของวิศวกรรมชักน้ำจากใต้ขึ้นสู่เหนือเริ่มใช้งานตั้งแต่เมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 2013  และธันวาคม ค.ศ.2014 ตามลำดับ

นายสี จิ้นผิง ในฐานะเป็นผู้นำสูงสุดของจีนให้ความสำคัญต่อวิศวกรรมดังกล่าวอย่างยิ่ง  โดยเน้นย้ำว่า  ต้องประกันให้วิศวกรรมนี้ดำเนินไปอย่างมั่นคง  และประกันให้คุณภาพน้ำได้มาตรฐาน  อีกทั้งผลักดันการพัฒนาตามหลักวิทยาศาสตร์  เพื่อนำความผาสุกสู่ประชาชน  เมื่อเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2020  ขณะเดินทางไปตรวจเยี่ยมมณฑลเจียงซู  ปธน. สีก็ได้เดินทางไปตรวจเยี่ยมวิศวกรรมชลประทานเจียงตูในเมืองหยางโจว  เพื่อรับทราบถึงการดำเนินการของสายตะวันออก

ส่วนเมืองหนานหยาง  มณฑลเหอหนาน ที่ปธน.สีเดินทางไปตรวจเยี่ยมครั้งนี้ ในฐานะเป็นแหล่งน้ำของสายกลาง จึงมีบทบาทสำคัญต่อสร้างสรรค์วิศวกรรมชักน้ำจากใต้สู่เหนือเช่นกัน

พื้นที่รอยต่อระหว่างเมืองหนานหยาง มณฑลเหอหนานกับเมืองสือเยี่ยน มณฑลหูเป่ย  เป็นที่ตั้งของอ่างเก็บน้ำตันเจียงโข่ว  ซึ่งเป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ขุดขึ้นขนาดใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของเอเชีย  โดยได้เก็บน้ำจากแม่น้ำฮั่นเจียงและแม่น้ำตันเจียง 2 สาย  หลังจากได้เพิ่มความสูงของเขื่อนเมื่อค.ศ. 2012  ความจุน้ำของอ่างเก็บน้ำตันเจียงโข่วมีถึง 29,000 ล้านลูกบาศก์เมตร    ถือเป็นอ่างเก็บน้ำสำคัญของกรุงปักกิ่ง  นครเทียนจิน  และพื้นที่ภาคเหนือของจีน

วิศวกรรมคลองเถาช่าเป็นเขื่อนสำรองของอ่างเก็บน้ำตันเจียงโข่ว  ซึ่งตั้งอยู่ในอำเภอเจ้อชวน  เมืองหนานหยาง ถือเป็นปากคลองหลักของการผันน้ำสายกลาง

น้ำจากแม่น้ำฮั่นเจียงที่ใสสะอาดได้ไหลขึ้นเหนือตามคลองที่มีระยะทางยาว 1,432 กิโลเมตร ผ่านถ้ำและแม่น้ำเหลือง  ดูเหมือนเป็นสายน้ำสีหยก  ซึ่งมีจุดเริ่มต้นจากเขตภูเขาทางใต้ของจีนผ่านที่ราบทางเหนือของจีน  ไปจรดที่ทะเลสาบถวนเฉิงที่อยู่ใกล้ๆกับพระราชวังฤดูร้อนอี๋เหอหยวนในกรุงปักกิ่ง  ได้เป็นหลักประกันทรัพยากรน้ำที่หนักแน่นให้กับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องทางเศรษฐกิจและสังคมของพื้นที่รายทาง  ข้อมูลถึงปัจจุบันแสดงว่า สายกลางของวิศวกรรมชักน้ำจากใต้ขึ้นสู่เหนือได้สนองน้ำแก่กรุงปักกิ่ง  นครเทียนจิน  มณฑลเหอเป่ย  และมณฑลเหอหนาน รวม 34,527 ล้านลูกบาศก์เมตร

น้ำเป็นรากฐานของการดำรงชีวิต และเป็นแหล่งอารยธรรม  ถึงแม้ว่าวิศวกรรมชักน้ำจากใต้ขึ้นสู่เหนือได้ผ่อนคลายความยากลำบากด้านการใช้น้ำของทางเหนือจีนลงได้บ้างก็ตาม  แต่จนถึงปัจจุบัน  พื้นที่บางแห่งของจีนยังคงขาดแคลนน้ำอยู่

ด้วยเหตุนี้  ปธน.สี ได้เน้นย้ำว่า  ต้องประหยัดน้ำ  ต้องประสานการสร้างสรรค์วิศวกรรมการชักน้ำจากใต้สู่เหนือกับงานประหยัดน้ำของภาคเหนือให้เข้าด้วยกันอย่างใกล้ชิด  “ต้องพัฒนาและสร้างสรรค์เมืองแบบประหยัดน้ำ  และให้การประหยัดน้ำกลายเป็นปฏิบัติการอัตโนมัติของทุกหน่วยงาน  ทุกครอบครัว  และทุกคน”

(Yim/Zhou/Lu)