ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ : คุณเห็นว่า การจัดกิจกรรมครั้งนี้มีความหมายอย่างไรบ้าง

นายเกรียงไกร พรพิพัฒน์กุล : ความสำเร็จในการจัดกิจกรรมนี้ ไม่เพียงแต่เฉพาะเมืองใดเมืองหนึ่ง แต่ทุกๆ เมืองต่างได้รับความสำคัญ และเปิดประตูให้คนทั่วโลกได้รู้จัก ในหลายๆ มิติ และเป็นที่ทราบว่า นับวันอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมกำลังจะเป็นแนวโน้มใหม่ของการท่องเที่ยว เพราะเป็นการท่องเที่ยวที่มีคุณภาพและสร้างสรรค์ สร้างความรู้สึกที่ดีต่อกัน ขณะที่การท่องเที่ยวในแง่อื่นๆ ยังมีบ้างที่สร้างความเสียหายให้กับเจ้าบ้าน

การจัดกิจกรรมนี้ในทางยุทธศาสตร์พัฒนา ก็ยังส่งเสริมพัฒนาคนและบุคลากรในท้องถิ่น ให้สามารถสร้างและรักษาวิถีชีวิตวัฒนธรรมของตนไปพร้อมๆ กัน เป็นวัฒนธรรมท้องถิ่นแบบที่เป็นจริงในบ้านเรือนผู้คน ไม่ใช่จัดวางในพิพิธภัณฑ์ ซึ่งหากสามารถบริหารจัดการได้ลงตัวจะสร้างมูลค่าเพิ่มได้ในตัวเอง

ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ : ถ้าให้คุณเกรียงไกรเลือกเมืองวัฒนธรรมในใจ จะคัดเลือกเมืองไหนบ้าง

นายเกรียงไกร พรพิพัฒน์กุล :โดยความจริงต้องเรียนว่า เลือกไม่ถูกจริงๆ เพราะแม้จะทำข่าวเกี่ยวกับประเทศจีนมา แต่โดยส่วนใหญ่ก็เป็นการทำข่าวในด้านเศรษฐกิจการเมือง ซึ่งบางครั้งในมิติของเศรษฐกิจเราก็จะเห็นมิติเชิงวัฒธรรมไม่ตรงๆ เรียกได้ว่า เห็นน้อย ก็พูดได้น้อย แต่ถ้าคุยกันเล่นๆ ส่วนตัว ก็ขอเลือก 4 เมืองนี้ก่อนครับ

"ปักกิ่ง" เมืองหลวงที่ผมและคนไทยส่วนใหญ่ก็คงได้ยินชื่อมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นเมืองหลวงเดียวที่มีพ่อค้านำไปตั้งชื่อขนมขายดีอย่างเป็นทางการด้วย เราก็โตขึ้นมากับคำว่า "ปักกิ่ง" ที่คู่กับ "จีน" เรียกว่าเป็นนิยามของจีนได้ ทั้งในทางอารยธรรมและนวัตกรรมซึ่งจีนได้แสดงให้เห็นว่า "ปักกิ่ง" ไม่ใช่เป็นมหานครแค่ในอดีต แต่ยังสืบทอดมาจนทุกวันนี้ การเป็นเจ้าภาพโอลิมปิก 2008 คือรูปธรรมที่ชัดเจน

"หางโจว"ที่เด่นในความรับรู้ของผมนั้นมาจากสองประโยคที่ปรากฎในบทกวีโบราณกับบันทึกของมาร์โคโปโลเลยครับ บทกวีที่ว่า "บนฟ้ามีสวรรค์ ปฐพีมีหางโจว" ซึ่งมักเป็นบทนำในการพูดถึงหางโจวมาจนทุกวันนี้ และยังที่มาร์โคโปโลบันทึกไว้ว่า "หางโจวเป็นเมืองที่มีความงามที่สุดในโลก"

นั่นคือหลายร้อยปีก่อน แต่ทุกวันนี้ ทุกคนก็ยังพูดอย่างนี้อยู่ เพราะเวลาทำข่าวเกี่ยวกับ "เมืองที่มีความสุขที่สุดในจีน" ก็พบว่า "หางโจว" ติดกลุ่มอยู่เสมอ

ตรงนี้ผมมีความรู้สึกว่า วัฒนธรรมมักจะมีความสัมพันธ์กับความสุขของผู้คน คือขณะที่คนและบ้านเมืองซึ่งสงบสุขมักจะอยู่ในวัฒนธรรมอันเป็นที่มาของความสงบสุขนั้น และคนเหล่านั้นเองที่สร้างและรักษาวัฒนธรรมไว้

คนสร้างวัฒนธรรม วัฒนธรรมหล่อหลอมคน

ความสงบสุขเป็นเบ้าหล่อวัฒนธรรมที่ดี

วัฒนธรรมก็เป็นบ่อน้ำของความสุขสงบ

เมื่อคืนตอนดึกๆ ผมมาเดินเล่นแถวที่พัก ฝนปรอยๆ เดินผ่านคน ได้ยินเขาร้องเพลงปล่อยอารมณ์สบายใจ เสียงดัง เพราะด้วย แค่นี้ผมก็รู้สึกดีกับพื้นที่ตรงนี้แล้ว

การที่ "หางโจว" ที่ผ่านกาลเวลามานานหลายร้อยปี ยังอยู่ในตำแหน่งของความสงบสุขความเจริญอย่างนี้ได้นับว่าพิเศษทีเดียว

"กุ้ยหลิน และ เฉิงตู" นั้น ผมรู้สึกว่าเหมือนเราไปชมงานศิลปะที่ธรรมชาติจัดวางเนรมิตขึ้นมา ทั้งภูเขา น้ำใสลี่เจียง ถ้ำและหินงอกหินย้อยที่แปลกตา เช่นเดียวกับอุทยานจิ่วจ้ายโกว ซึ่งใครที่เคยไปก็กลับมาบอกประมาณว่า กล้องที่ดีแค่ไหนก็ยังถ่ายทอดความงามที่ที่พวกเขาเห็นได้ไม่เท่า

"เส้าหลิน" นี่ส่วนตัวเลยรู้สึกว่า "เส้าหลิน" เป็นนวัตกรรมทางวัฒนธรรมระดับอินเตอร์ของจีน ยิ่งย้อนดูระยะเวลาที่ข้ามผ่านยุคสมัย ยิ่งน่าสนใจว่าสืบทอดรักษามาได้อย่างไร เพราะทุกวันนี้ เรายังรู้สึกว่า "เส้าหลิน" ไม่ใช่ โบราณวัตถุลายครามในพิพิธภัณฑ์ แต่ยังเป็นบุคลิกที่ดำรงอยู่

ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ :เท่าที่คุณทราบ คนไทยชอบเที่ยวเมืองไหนกันบ้างครับ

นายเกรียงไกร พรพิพัฒน์กุล:เคยคุยกับผู้เกี่ยวข้องในธุรกิจอุตสาหกรรมท่องเที่ยว เขาบอกว่าแต่ละปีคนไทยนิยมไปเที่ยวต่างประเทศมาก และจำนวนนั้นส่วนใหญ่ก็วนเวียนอยู่ไม่เกิน 10ประเทศ ซึ่งหลายปีหลังๆ มานี้ ประเทศในเอเชียจะได้รับความนิยม ก็จะมีเกาหลี ญี่ปุ่น ฮ่องกง จีน สิงคโปร์ ถัดมาค่อยเป็นออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ฝรั่งเศส อิตาลี อังกฤษ อเมริกา

พอถามต่อ เขาก็บอกว่า นักท่องเที่ยวไทยไปจีนมีเพิ่มขึ้นตลอด โดยส่วนใหญ่จะชอบเที่ยวในสถานที่ต่างๆ คือ

กำแพงเมืองจีน พระราชวังต้องห้าม อุทยานจิวจ่ายโกว ต้าหลี่ กุ้ยหลิน สุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ พระราชวังโปตะลา วัดเส้าหลิน และก็เฉิงตู กับแพนด้า

ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ :ในการมาจีนครั้งนี้ตามที่ซีอาร์ไอได้จัดให้ มีความสนใจในเรื่องอะไรบ้าง

นายเกรียงไกร พรพิพัฒน์กุล: เฉิงตู งิ้วเสฉวน ที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนที่ไหน อยากไปดูศูนย์แพนด้า ว่ามีการดูแลอย่างไรทั้งในด้านกายภาพและการให้ความสำคัญในเชิงสัญลักษณ์

เขตพัฒนาอุตสาหกรรมไฮเทคฯ ซึ่งตั้งที่เมืองซูโจว กับโบราณสถานจินซา ซึ่งอยู่ในเมืองเดียวกัน นับเป็นความหลากหลายอย่างหนึ่ง จะได้คุยว่ามีการบริหารจัดการและวิสัยทัศน์ในการพัฒนานี้อย่างไรบ้าง

หนานจิง พิพิธภัณฑ์กำแพงเมือง ซึ่งเป็นเสมือนอนุสรณ์สถานในความโหดร้ายของสงคราม ซึ่งถึงวันนี้ เราก็แทบจะพูดได้ว่าทุกๆ ชาติในโลกล้วนมีอดีตที่เลวร้ายของสงคราม ซึ่งมนุษย์ไม่พึงกระทำต่อกัน เหมือนที่โจวเอินไหลเคยพูดว่า คนจีนไม่ลืมประวัติศาสตร์ แต่จะมองไปที่อนาคต และเรื่องที่ไม่ควรทำต่อกัน สุสาน ดร.ซุนยัดเซน

เขตการท่องเที่ยวพาณิชย์ระดับชาติ สวนโจ๋วเจิงหยวน มรดกวัฒนธรรมโลก โดยสนใจในประเด็นว่าสามารถรักษาและสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ทางวัฒนธรรมอย่างไร

ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ : ครับ ขอบคุณเกรียงไกรมาพูดคุยในความรู้สึกนึกคิดเกี่ยวกับ"กิจกรรม 10 อันดับเมืองวัฒนธรรมของจีน 2011" พรุ่งนี้ คุณเกรียงไกรจะร่วมเดินทางกับผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอไปทำข่าวที่เมืองเฉิงตู หนานจิง และซูโจว ในวันสุดท้ายของการทำข่าว เราจะนำสิ่งที่น่าสนใจ และสิ่งที่สร้างความประทับใจมาเล่าให้ท่านผู้ฟังอีกครั้งครับ