เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา(28-29 มีนาคม) ที่สุสานปาเป่าซัน สุสานหลวงและสุสานราษฎร์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในปักกิ่งคราคร่ำไปด้วยผู้คนประมาณการกันว่าคน 400.000 คนพากันมาเซ่นไหว้บรรพบุรุษที่นี่ ตามตลาดทั้งตลาดสด ซุเปอร์มาเก็ตผู้คนเบียดเสียดซื้อวัตถุดิบไปปรุงอาหารเพื่อนำไปเซ่นไหว้ ที่ตลาดดอกไม้มีการจัดกระเช้าดอกไม้นับพันกระเช้าละลานตา เพราะคนปักกิ่งนิยมซื้อดอกไม้สดไปไหว้บรรพบุรุษผู้ล่วงลับมีส่วนน้อยที่จะใช้ดอกไม้แห้ง ดอกไม้แห้งจะเป็นที่นิยมของชาวต่างมณฑลมากกว่า ร้านค้าเฉพาะกิจที่เปิดขึ้นมาเพื่อขายเงินทองข้าวของเครื่องใช้ที่ทำจากกระดาษที่จะนำไปเซ่นไหว้และเผาไปให้บรรพบุรุษผู้ล่วงลับทั้งที่แบกะดินและขายตามร้านมีให้เห็นโดยทั่วไป

ดิฉันถามเพื่อนคนจีนว่านิยมเอาอะไรไปเซ่นไหว้ เพื่อเล่าให้ฟังว่าส่วนใหญ่จะเลือกอาหารการกินที่รู้ว่าบรรพบุรุษชอบ แล้วก็เลือกที่ตัวเองชอบด้วยเพราะไหว้เสร็จพอลามาแล้วลูกหลานที่ไปเซ่นไหว้ก็จะรับประทานอาหารเหล่านั้นทั้งรับประทานยที่สุสานและบางทีก็นำกลับไปรับประทานที่บ้านถือเป็นสิริมงคล นอกจากนั้นยังเลือกพวกเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้สามาร์ทโฟน โทรทัศน์ พัดลม ตู้เย็นแอร์ เงินทองที่เขาทำเป็นกระดาษไว้เป็นชุด ๆ เอาไปเซ่นไหว้แล้วเผาส่งไปให้

ข้อมูลจากวิกีพีเดียได้กล่าวถึงตำนานเช็งเม้ง ว่าในยุคชุนชิว องค์ชายฉงเอ่อแห่งแคว้นจิ้นหนีภัยออกไปอยู่นอกแคว้นมีชีวิตที่ตกระกำลำบากนอกเมืองโดยมีเจี้ยจือทุยติดตามไปดูแลรับใช้ เจี้ยจือทุยมีเมตตาขนาดเชือดเนื้อที่ขาของตนไปเป็นอาหารให้องค์ชายประทังชีวิต ภายหลังเมื่อองค์ชายเสด็จกลับเข้าแคว้นและได้รับการสถาปนาเป็นเจ้าผู้ครองแคว้นนามจิ้นเหวินกง ได้ตอบแทนขุนนางที่ให้ความช่วยเหลือทุกคนแต่ลืมเจี้ยจือทุย จนเมื่อมีคนเตือนจิ้นเหวินกงจึงนึกได้ ต้องการตอบแทนบุญคุณให้เจี้ยจือทุยและมารดาอยู่อย่างสาบายในเมืองด้วยการจัดหาบ้านให้ แต่เจี้ยจือทุยปฏิเสธ

จิ้นเหวินกงได้คิดแผนเผาภูเขา โดยหวังว่าเจี้ยจื่อทุยจะพามารดาออกมาจากบ้าน แต่ผลไม่เป็นอย่างที่คิด สองแม่ลูกกลับต้องเสียชีวิตในกองเพลิง ดังนั้น เพื่อเป็นการรำลึกถึงเจี้ยจื่อทุย จิ้นเหวินกงจึงมีคำสั่งให้วันนี้ของทุกปี ห้ามก่อไฟ และให้รับประทานแต่อาหารสด ๆ และเย็น ๆ จนกลายเป็นที่มาของเทศกาลวันกินอาหารเย็น หรือ เทศกาลหันสือเจี๋ยซึ่งเป็นวันสุกดิบก่อนวันเช็งเม้ง 1 วัน