ฤดูหนาว สำหรับคนจีนภาคเหนือ หมายถึงโลกสีขาว เพราะพื้นที่ภาคเหนือส่วนใหญ่จะมีหิมะตก คลุมด้วยหิมะขาวสะอาด ทำให้รู้สึกอยู่ในโลกแฟนตาซี และเหมาะที่จะเล่นกีฬาฤดูหนาว เช่น สกี สเก็ต หรือว่ายน้ำในน้ำแข็ง

ในชานเมืองกรุงปักกิ่ง มีสนามเล่นสกีขนาดใหญ่กว่า 10 แห่ง ถึงวันสุดสัปดาห์ ชาวปักกิ่งมักขับรถ 1-2 ชั่วโมงไปเล่นสกีวันสองวัน ทั้งออกกำลังกายและได้ความสนุกสนานด้วย แต่เนื่องจากกรุงปักกิ่งมีประชากรกว่า 20 ล้านคน ทำให้สนามสกีรอบกรุงปักกิ่งมีคนหนาแน่น ผู้ที่ยังเล่นสกีไม่เป็นจึงไม่มีที่ว่างพอให้ฝึกซ้อมได้สะดวก ดังนั้น จึงมีคนหันไปเล่นสกีที่สนามสกีในเมืองจางเจียโข่ว หนึ่งในเขตที่จะใช้เป็นสถานที่จัดงานกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาวปี 2022 ซึ่งห่างจากกรุงปักกิ่งประมาณ 300-400 กิโลเมตร ขับรถ 3-5 ชั่วโมง มีอุปกรณ์ทันสมัยและสมบูรณ์ แต่ปีหลังๆ มานี้ มีคนมากขึ้นเรื่อยๆ ค่าโรงแรมก็แพงขึ้นเรื่อยๆ

ในเขตมองโกเลียใน ซึ่งอยู่ทางภาคเหนือของกรุงปักกิ่ง มีภูเขามากมาย อากาศหนาวกว่าจางเจียโข่วอีก มีเงื่อนไขพร้อมสำหรับการสร้างสนามสกีชั้นดี ปัจจุบัน ได้เปิดสนามสกีจำนวนไม่น้อย และที่สำคัญที่สุดคือมีคนน้อย จากกรุงปักกิ่งขึ้นสู่ทางทิศเหนือ ขับรถตามทางด่วนปักกิ่ง-เฉิงเต๋อ และทางด่วนต้าเหลียน-กว่างโจว ผ่านเมืองเฉิงเต๋อ สวนป่าไม้แห่งชาติไซ่หั่น ทะลุอุโมงค์เหมาจินที่มีความยาว 6,776 เมตร เข้าสู่เมืองชื่อเฟิงของเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน เดินทางต่อประมาณ 360 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 4.5 ชั่วโมง ก็จะถึงสนามสกีเหม่ยหลินกู่ (หุบเขาเหม่ยหลิน) มองไกลออกไปจะเห็นท้องฟ้าแจ่มใส แทบไม่มีเมฆ ภูเขาที่เดิมเป็นสีน้ำตาลถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ สวยงามมาก เมื่อลงจากรถแล้ว สิ่งแรกที่อยากแนะนำให้ทำคือ สูดหายใจลึกๆ รับอากาศพร้อมกลิ่นหิมะที่หอมเย็นสดชื่นเข้าไปให้เต็มปอด เพราะไม่มีโอกาสเห็นวิวเช่นนี้และอากาศที่สดชื่นสะอาดอย่างนี้ได้ในนครใหญ่ ชวนให้รู้สึกผ่อนคลายทันที

เมื่อเข้าโรงแรมแช็คอินเรียบร้อย รับประทานอาหารเที่ยงเสร็จแล้ว ก็รีบเตรียมตัวพากันไปเล่นสกี เช่นเดียวกับสนามสกีทั่วไป ที่ต้องมีลานสกีระดับพื้นฐาน ระดับกลางและระดับสูง และมีลานเล่นสกีสำหรับเด็ก ที่เหม่ยหลินกู่ก็มีลานสกีดังกล่าวด้วย ซึ่งลานสกีระดับพื้นฐานมีความเอียง 17 องศา ไม่สูงนัก เหมาะสำหรับผู้ที่เล่นสกีไม่เป็นหรือเพิ่งฝึกซ้อมซ้อมสกีขั้นต้น ที่นี่มีลานสกีระดับพื้นฐาน 2 สาย เรียกว่า ลาน A1 และ C1 โดย A1 เริ่มจากประตูโรงแรมจนถึงสนามสกี มีระยะทางยาว 200 เมตร กว้าง 50 เมตร สูง 50 เมตร ความลาดเอียงโดยเฉลี่ย 5 องศา เหมาะสำหรับผู้เล่นมือใหม่ที่ไม่มีพื้นฐานใดๆ ส่วน C1 มีระยะทางยาว 520 เมตร กว้าง 35 เมตร สูง 50 เมตรเช่นเดียวกันแต่ความลาดเอียงโดยเฉลี่ยเป็น 10 องศา ถือเป็นทางเชื่องโยงระหว่างลานระดับพื้นฐานกับลานระดับกลาง ผู้ที่ฝึกซ้อมซ้อมเล่นสกีขั้นต้นมักจ้างโค๊ชมาสอนเทคนิคการเล่นสกี โดยปกติผู้ใหญ่ 2-3 คนต่อโค๊ช 1 คนได้สบาย แต่ถ้าเป็นเด็กที่อายุไม่ถึง 6-7 ขวบ ควรต้องจ้างโค๊ชมาสอนและดูแลแบบตัวต่อตัวจะดีกว่า เพื่อความปลอดภัย

ลานสกีระดับกลางและระดับสูงมี 5 สาย อยู่บนภูเขารอบข้างสนามสกี เรียกว่าลาน B1 B2 B3 B4 และ B5 โดย B1 มีความลาดเอียงมากที่สุด คือ 24 องศา ส่วน B2 จะเป็นเส้นทางที่สกีได้เร็วมาก B3 มีความยาว 2,180 เมตร กว้าง 35 เมตร ความสูง 233 เมตร ความลาดเอียง 20 องศา เหมาะสำหรับผู้สมัครเล่นสกีที่มีระดับกลางถึงระดับสูง ผู้เล่นมือใหม่หรือที่ยังไม่เก่งพอจะขึ้นเล่นลานระดับกลางและระดับสูงไม่ได้ ถ้าจะเล่นควรมีโค๊ชเป็นเพื่อน และถ้าจะขึ้นลานระดับสูงก็มีผ่านข้อกำหนดที่ว่า ฝึกซ้อมซ้อมเล่นที่ลานระดับกลางแล้วอย่างน้อย 120 ชั่วโมงอย่างต่อเนื่อง หมายถึง ต้องฝึกซ้อมซ้อมวันละ 4 ชั่วโมงต่อเนื่องกัน 30 วัน มีเทคนิคการเล่นสกีสูงแล้วถึงจะไปลานระดับสูงได้ เพราะถ้าความถนัดไม่มากพอ จะมีความเสี่ยงสูง อันตรายมาก