สถานที่อีกแห่งหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงความเก่าแก่ของเมืองกว่างโจวแท้ ๆ คือวัดหนานไห่เสินเมี่ยว (Nanhai God Temple) วัดแห่งนี้ถือเป็นสักขีพยานที่สำคัญยิ่ง สำหรับเส้นทางสายไหมทางทะเลในสมัยโบราณของจีน
วัดหนานไห่เสินเมี่ยวก่อสร้างขึ้นเมื่อค.ศ. 594 จนถึงปัจจุบันมีประวัติยาวนานกว่า 1,400 ปีแล้ว ศาสนสถานแห่งนี้ได้รับการยอมรับว่าเป็นจุดสักการะเทพเจ้าแห่งท้องทะเลที่สมบูรณ์ที่สุดของจีน ตามบันทึกประวัติศาสตร์เมื่อกว่าพันปีก่อน ระบุไว้ว่ากว่างโจวเป็นชุมทางการค้าทางทะเลระหว่างจีนกับโลกภายนอก ไม่ว่าเรือจีนจะออกไปต่างประเทศหรือเรือของต่างแดนเข้ามากว่างโจว ล้วนจะต้องมาสักการะเทพเจ้าแห่งท้องทะเลที่วัดหนานไห่เสินเมี่ยว เพื่อขอพรให้การเดินเรือทุกครั้งราบรื่นปลอดภัย
ในบันทึกยังกล่าวถึงเส้นทางเดินเรือของเรือสำเภาจีนในสมัยราชวงศ์สุยและราชวงศ์ถัง ที่มีจุดเริ่มต้นจากวัดหนานไห่เสินเมี่ยว บรรทุกผ้าไหม เครื่องกระเบื้อง ใบชา และเครื่องเทศ ไปไกลถึง 14,000 กิโลเมตรผ่าน 30 ประเทศและเขตแคว้น อาทิ ประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันตก ทวีปแอฟริกาใต้ ตลอดจนทวีปยุโรป ส่วนการติดต่อค้ากับประเทศในทวีปอเมริกาเหนืออย่างสหรัฐฯ ก็มีบันทึกว่าเริ่มต้นขึ้นในปีค.ศ. 1784 เมื่อเรือสินค้าสหรัฐฯลำแรกแล่นถึงท่าเรือหวงผู่
การเดินเรือของจีนในอดีตไม่ได้จำกัดอยู่แต่เฉพาะการค้าพาณิชย์เท่านั้น หากแต่บรรพบุรุษยังได้ใช้โอกาสที่ว่านี้ดำเนินการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมกับโลกภายนอก
มีเรื่องเล่ากันว่าหลังจากที่ทูตฯจากประเทศโปหลัวหรืออินเดียในปัจจุบันเข้าเฝ้าฯกษัติรย์ในสมัยราชวงศ์ถังแล้ว เขาก็ได้เดินทางไปสักการะเทพเจ้าแห่งท้องทะเลที่วัดหนานไห่เสินเมี่ยวตามธรรมเนียมพร้อมกับปลูกต้นไม้โปหลัวไว้เป็นสัญลักษณ์การเยือนบริเวณสองข้างหน้าวัด ทว่าทิวทัศน์ที่สวยงามภายในวัด กลับสะกดให้เขาหลงใหลจนในที่สุดก็พลาดเรือที่ต้องล่องกลับบ้าน เขาใช้เวลาที่เหลืออยู่จนวันสุดท้ายของชีวิต ยืนอยู่ริมทะเลจ้องไปยังทิศทางที่เป็นที่ตั้งของประเทศเกิดของเขา และเรื่องเล่าดังกล่าวนี้ก็ได้กลายมาเป็นที่มาของชื่อวัดไห่เสินเมี่ยวอีกชื่อหนึ่ง ที่ชาวบ้านมักจะเรียกสั้น ๆ กันว่าวัดโปหลัว
นอกเหนือจากเรื่องเล่าดังกล่าวแล้ว ภายในวัดไห่เสินเมี่ยวยังเป็นที่ตั้งของศิลาจารึกสมัยราชวงศ์ถัง ซ่ง หยวน หมิง และชิง รวมแล้วถึงกว่า 45 แห่ง ศิลาจารึกเหล่านี้มีคุณค่ายิ่งสำหรับการศึกษาวิจัยศิลปะการเขียนตัวอักษรจีน ประวัติศาสตร์วัด และเมืองกว่างโจว โดยเฉพาะศิลาจารึกที่เขียนขึ้นโดยหาน อวี้ กวีเอกของจีน ที่ได้จารึกตัวอักษรจีนคำว่า海事 (ไห่ สื้อ) หรือกิจกรรมทางทะเล ยังเป็นหลักฐานแสดงให้เห็นถึงจุดเริ่มต้นของการตั้งด่านศุลกากรของจีน และก็เป็นเครื่องพิสูจน์ให้เห็นถึงความเจริญรุ่งเรืองของระบบการค้าวานิชของจีนในสมัยราชวงศ์ถัง
