การซื้อน้ำในยุคแรกนั้น จะต้องไปซื้อคูปองมาก่อน จึงจะสามารถนำมาแลกกับน้ำได้ อีกทั้งมีบริการเข็นน้ำไปส่งถึงบ้านด้วย เพราะท่อส่งน้ำนั้นต่อมาถึงเพียงตามถนนเท่านั้น ยังไม่ได้เข้าถึงภายในตัวบ้านเรือนเช่นในปัจจุบัน

แถมยังมีเอกสารในพิพิธภัณฑ์ระบุว่าในปี 1910 หลังเปิดกิจการมาได้เพียง 2 ปี บริษัทแห่งนี้ก็ถึงกับต้องลงทุนโฆษณาและแจกใบปลิวเพื่อให้คนมาซื้อน้ำกันเลยทีเดียว ซึ่งข้อความในใบโฆษณานั้นระบุว่า

"บริษัทของเราเปิดดำเนินการโดยความเห็นชอบจากทางการ ใช้อุปกรณ์ทุกอย่างจากประเทศจีนและคนงานทุกคนก็เป็นคนจีน เราต้องการสร้างความสุขสดใสให้ประชาชนเช่นดังน้ำสะอาดของเรา มีแต่ผู้ที่ไม่ฉลาดเท่านั้นที่เรียกน้ำของเราว่า "น้ำของชาวต่างชาติ"

สาเหตุก็เป็นเพราะว่าชาวบ้านไปรู้มาว่า โรงน้ำประปาแห่งนี้ใช้คอลรีนในการทำน้ำให้ใสสะอาดและนั่นก็เป็นเทคโนโลยีของชาวยุโรป จึงเกิดความไม่ไว้วางใจ เพราะชาวจีนเพิ่งผ่านความเศร้าสลดและใจหายไปไม่นาน เนื่องจากทหารพันธมิตรต่างชาติกรีฑาทัพเข้ามายังกรุงปักกิ่ง และได้ทำให้พระราชวังที่สวยที่สุดในโลกแห่งหนึ่งที่ชื่อว่า "หยวนหมิงหยวน" ราบลงเป็นหน้ากลองด้วยการเผาเพียงแค่ภายในเวลาเพียงแค่ 3 คืน ทรัพย์สินมีค่าต่างๆ ก็ถูกปล้นไปจนหมดสิ้น อีกทั้งวัดและวังอื่นๆ ที่สำคัญส่วนหนึ่งก็ย่อยยับไปกับตาจากเหตุการณ์นี้เช่นกัน ทำให้ประชาชนจงเกลียดจงชังพวกปีศาจต่างชาติอย่างเข้าไส้ พอรู้ว่าโรงงานแห่งนี้ใช้เทคโนโลยีของยุโรปก็พากันรังเกียจ

ท่อชนิดต่างๆ