ในตรอก Nanluogu Xiang ที่มีความยาว 800 เมตร ยังมีแขนงซ้ายขวาเป็นหูท่งอีก 8 ซอย ที่แห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการอนุรักษ์ เป็นพิพิธภัณฑ์มีชีวิตที่แสดงวัฒนธรรมจีน โดยได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล และได้รับการตกแต่งหน้าตาให้ใหม่ในปี 2006 มีการปูพื้นกระเบื้องสีเทา มีการซ่อมแซมบ้านเรือน และเปิดให้คาเฟ่ และร้านค้าเข้ามาเปิดกิจการ จนกลายมาเป็นสถานที่ยอดนิยมของคนรุ่นใหม่ นักดนตรี คนทำงานอิสระ และนักท่องเที่ยว

ช่วงฤดูร้อนในปี 2006 Nanluogu Xiang ได้จัดถนนคนเดินขึ้นมีการออกร้านขายอาหาร แสดงงานศิลปะ สินค้าทำมือ และการแสดงดนตรีสด กิจกรรมในครั้งนั้นได้ประชาสัมพันธ์ให้ Nanluogu Xiang เป็นที่รู้จักของคนทั่วไปมากขึ้น และในปี 2007 เมื่องานเวียนมาถึงอีกรอบ จำนวนผู้มาเที่ยวงานก็มากขึ้น จำนวนผู้ร่วมจัดงานก็มากขึ้นด้วยเช่นกัน

วันที่ผมไปถึงนั้น แนวถึงแถวโบราณเหล่นี้ประดับด้วยดวงไฟสีต่างๆ กัน ไม่ว่าจะเป็นร้านขายเสื้อผ้า ของชำร่วย หรือขายเครื่องดื่ม ทุกร้านจะตกแต่งอย่างสวยงามแล้วมีสไตล์ ทุกบาร์มีคนนั่งกันเต็ม ยิ่งดึก ยิ่งมีคนผลัดเปลี่ยนเข้ามาตลอด

ท้ายสุดกีต้าร์บาร์ก็มีที่ให้ผมได้เข้าไปนั่งฟังเพลง มองกลุ่มเพื่อน มองคู่หนุ่มสาวชาวจีนรุ่นใหม่ที่มาเดินเลือกร้านอาหารทาน และถ่ายรูปตามอาคารที่สวยงามเหล่านี้ และกลุ่มแบ็กแพ็กเกอร์ที่แบกกระเป๋าฝ่าอากาศเย็นเข้ามาอีกกลุ่ม ไม่เพิ่งมาจากต่างประเทศ ก็เพิ่งมาจากมณฑลอื่น มาพักสักคืน เพื่อต่อเครื่องหรือรถไปที่อื่นต่อไป

ถ้า Nanluogu Xiang เข้าไปอยู่ในคัมภีร์ Lonely Planet แล้วละก็ ไม่ต้องห่วงว่าจะขาดเหล่าหนุ่มสาวผู้แสวงหาความสุขด้วยการเดินทางท่องโลกเหล่านี้

พบกับสถานีต่อไป และผม พัลลภ สามสี ได้ใหม่สัปดาห์หน้านะครับ