กำแพงก้องที่นักท่องเที่ยวนิยมมาตะโกนใส่

ถัดจาก "แท่นบวงสรวงฟ้า" มาเป็น "หอเทพสถิต" หรือ "หวงฉุงยูว์" เป็นที่ประดิษฐานแผ่นป้ายชื่อของทวยเทพต่าง แต่สิ่งที่ทำให้นักท่องเที่ยวเดินเล่นอยู่ในนี้นานกว่าที่อื่นๆ ก็เพราะส่วนใหญ่สนุกกับการพูดใส่กำแพงวงกลมที่รายล้อมหอแห่งนี้อยู่ ซึ่งว่ากันว่ากำแพงที่มีความหนา 0.9 เมตรแห่งนี้ สามารถสะท้อนเสียงกลับมาได้ และเสียงกระซิบแผ่วเบาก็ยังสามารถเล็ดลอดไปยังอีกฝั่งของกำแพงได้ด้วยเช่นกัน ทำให้ฝรั่งเรียกหอแห่งนี้ว่า "Echo Hall" และนักท่องเที่ยวจึงต่างไปชะโงกตัวตะโกนใส่กำแพง บางคนก็นัดแนะให้เพื่อนไปรออยู่ด้านนอกแล้วพูดใส่กำแพงกันอย่างสนุกสนาน

เมื่อออกมาเห็นเด็กน้อยคนหนึ่งกำลังวิ่งตามว่าวแถวอยู่ โดยมีคุณย่าคอยจับฮู้ตไม่ให้แกวิ่งเร็วจนเกินไป น่ารักน่าชังมาก ทั้งคนขายว่าวและคุณย่ากับหลานสาวล้วนเป็นคนที่อาศัยอยู่บริเวณรอบหอเทียนถาน เพราะดูท่าแล้วจะไม่ใช่นักท่องเที่ยวที่เดินทางมาจากที่ไกลๆ ผมสังเกตที่ทางเข้าแล้วว่า ชาวบ้านแถวนี้ส่วนใหญ่จะมีบัตรเดือนหรือบัตรปี สามารถเข้ามาเดินเล่นสูดอากาศบริสุทธิ์ในหอไหว้ฟ้าที่เขียวขจีไปด้วยต้นไม้แห่งนี้ได้ตลอด

ส่วนคนขายของเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้ จะมีอยู่ทุกที่ในสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของจีน ยกเว้นในพระราชวังต้องห้าม ซึ่งไร้วี่แววของพ่อค้าแม่ค้าเหล้านี้ ส่วนใหญ่จะหิ้วกระเป๋าใบเล็กมา คงสะดวกในการหอบหนีเมื่อเจ้าหน้าที่มาไล่ พอเข้ามาถึงด้านในก็จะหามุมไปวางขาย ส่วนใหญ่เป็นของฝากกระจุกกระจิกน่ารักๆ

เดินอ้อมหอเสียงก้องมาสักพักจะเห็นนักท่องเที่ยวรุมถ่ายรูปต้นไป๋ขดมังกรกันใหญ่ เพราะลำต้นมีลวดลายที่วิจิตรที่ธรรมชาติเสกสรรออกมาคล้ายมังกรจำนวนมากเลื้อยอยู่บนลำต้นของไป๋โบราณต้นนี้

บริเวณโดยรอบของหอเทียนถานนั้นเต็มไปด้วยต้นไป๋โบราณ เพราะด้วยความชื่อที่ว่า "สีเขียวหมายถึงความเคารพระลึกถึงและความปรารถนา" คนจีนจึงนิยมปลูกต้นไป๋ซึ่งเขียวขจีทั้งปีไม่ว่าจะเป็นฤดูไหนไว้ในสถานที่สำคัญทั้งวัดและวัง เคยมีผู้สำรวจว่าเทียนถานมีต้นไป๋ทั้งหมดราว 4,000 ต้น

สะพานตันปี้