ที่ร้านหนังสือแห่งนี้ก็เช่นกัน คนแย่งกันซื้อหนังสือราวกับมีมหกรรมลดราคาขนานใหญ่ แต่ก็หาเป็นเช่นนั้นไม่ เพราะเท่าที่ผมแวะเข้าไปดู ก็เห็นแต่ละชั้นมีกระบะใส่หนังสือลดราคาอยู่เพียงชั้นละแห่งเท่านั้น แต่เหตุผลหนึ่งที่ทำให้คนจีนอ่านหนังสือกันอย่างคึกคักนั้น ผมพบเมื่อได้ลองสุ่มพลิกหนังสือบางเล่มดู แล้วก็บวกลบคูณหารในใจประมาณ 5 นาที จึงเกิดหลอดไฟขึ้นมาบนหัว ทั้งเรื่องแต่ง และเรื่องแปล พบว่าน้อยมากที่ราคาเกินเล่มละ 50 หยวน

  ทางเข้าศูนย์การค้าจากสถานีรถไฟใต้ดิน     ทางเข้าถนนสายที่ 77

ช่วงที่ผมเคยทำงานด้านผลิตหนังสืออยู่นั้น ก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อคุมราคาหนังสือให้อยู่ไม่เกิน 200 บาท ทั้งการบรรณาธิกร การเลือกเรื่องมาจัดพิมพ์ การกำหนดจำนวนพิมพ์ การคาดการณ์ทางการตลาด การหาสปอนเซอร์ในบางกรณี การพูดคุยกับนักเขียนเพื่อขอตัดทอนเนื้อหา คิดหาวิธีจัดหน้าที่ประหยัดเนื้อที่ ลดการใช้เทคนิคพิเศษในการผลิต และพยายามไม่ให้เกิดรายจ่ายที่ไม่จำเป็น เอาใจใส่อย่างละเอียดตั้งแต่มาถึงมือผม จนไปโรงพิมพ์และออกวางแผง แต่ก็คุมได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เพราะราคาหนังสือนั้นขึ้นอยู่กับราคากระดาษที่ผูกกับราคาน้ำมันโลก

มาเห็นราคาหนังสือที่นี่ ทำให้อยากอ่านภาษาจีนออกเสียเหลือเกิน

นอกจากนี้ ด้านหน้า เยื้องกับร้านหนังสือนั้นเป็นจุดจอดรถรับส่งผู้โดยสารของสนามบินปักกิ่ง หรือชัตเทิล บัส และยังเป็นศูนย์กลางการจองตั๋วของสายการบินต่างๆ อาทิ ไชน่า อิสเทิร์น ไชน่า เซ้าธ์เทิร์น หูหนาน แอร์ไลน์ ไชน่า แอร์ไลน์ เป็นต้น ทำให้เพิ่มปริมาณคนในบริเวณนี้มากขึ้นอีกด้วย

ค่าโดยสารชัตเทิล บัส ราคาเพียง 15 หยวนเท่านั้นนะครับ

       หน้าทางเข้าแหล่งช้อปปิ้งหมิงจู    ไผ่เฟิ่งหน้าลานวัฒนธรรมซีตาน

ซีตานเริ่มกลายเป็นแหล่งการค้ามาตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิง เพราะในช่วงนั้นเริ่มมีพ่อค้าที่มาจากทางทิศตะวันตกเฉียงใต้มารวมตัวกันที่นี่ ก่อนที่จะเข้าไปสู่ส่วนอื่นๆ ของปักกิ่ง ทำให้เกิดโรงแรมที่พัก ภัตตาคาร และร้านค้าต่างๆ ขึ้นเพื่อรองรับพ่อค้าเหล่านี้

สังเกตจากไผ่ฟั่ง (Paifang) ขนาดใหญ่ที่ตระหง่านอยู่ด้านหน้าสุดของลานวัฒนธรรมซีตาน ซึ่งยังคงอนุรักษ์มาจนถึงปัจจุบัน เพื่อเป็นสัญลักษณ์ให้ทราบว่าบริเวณแห่งนี้เคยเป็นถนนสำคัญมาก่อน

ต่อมาหลังสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนแล้ว บริเวณนี้ได้กลายเป็นที่อาศัยของข้าราชการ เพราะมีหน่วยงานของรัฐบาลมาตั้งอยู่ในบริเวณนี้ บวกกับในช่วงปี 1950 ที่เมืองเริ่มมีการขยายขนาดใหญ่ บ้านเรือนผู้คนขยับขยายมาทางทิศตะวันตกมากขึ้น เลยยิ่งทำให้แหล่งการค้าแห่งนี้เติบโตขึ้นอย่างมาก