แค่เกร็ดประวัติศาสตร์เล็กๆ แต่ด้วยความสามารถของนักประพันธ์ ได้ทำให้ภาพอดีตนั้นชัดเจนและเต็มไปด้วยสีสัน ทำให้ผู้คนระลึกถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่ต้องการการยอมรับจากพ่อแท้ๆ ของตน

ปัจจุบันที่กงจู่เฝินยังมีรูปปั้นขององค์หญิงหวนจู แทรกอยู่ริมถนนหน้าห้างสรรพสินค้า โดยมีรั้วเล็กๆ กั้นไม่ให้รถยนต์ในลานจอดถอยมาเฉี่ยวชนเพียงเท่านั้น

               วัยรุ่นพลุกพล่าน                    ประชาชนหารถต่อ

และทำให้สถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่า "กงจู่เฝิน" เพราะโดยตัวอักษรแล้ว แปลว่า ที่ฝังศพขององค์หญิง และองค์หญิงนั้นก็คือ "องค์หญิงหวนจู" นี่เองครับ

ถ้าท่านผู้ฟังมีโอกาสมาเยือนกรุงปักกิ่ง แล้วอยากเห็นกับตาว่า อนุสาวรีย์เล็กๆ ขององค์หญิงหวนจู หรือ องค์หญิงกำมะลอ นั้น ตั้งอยู่ที่ใดก็ให้ลองมาเดินหาดูนะครับ แต่อาจจะหายากสักเล็กน้อย เพราะมีขนาดไม่ใหญ่โตนัก แถมยังตั้งอยู่หลังป้ายรถเมล์ทางทิศเหนือของวงเวียนกงจู่เฝิน และอยู่ติดริมถนนติดกับลานจอดรถที่มีเพียงรั้วเหล็กเล็กๆ กั้นอย่างที่ผมได้บอกไปแล้ว

ด้วยความที่กงจู่เฝินเป็นชุมทางที่สำคัญของการคมนาคมทางด้านวงแหวนตะวันตก ทำให้เกิดแหล่งช้อปปิ้งขึ้นมากมาย อาทิ ห้างชื่อหยวน (Shiyuan) ร้านเสื้อแบรนด์เนมของจีนที่แยกออกมาจากตัวห้าง ตั้งเป็นร้านเอกเทศ ก็มีให้เลือกมากมาย ซึ่งนานๆ จึงจะได้เห็นสินค้าแบรนด์เนมของจีนที่มีศักยภาพที่แข็งแกร่ง เพราะมีคนอุ่นหนาฝาคั่งตลอดเวลา ที่ขาดไม่ได้คือร้านไนกี้และอาดิดาส ซึ่งเป็นยี่ห้อในดวงใจของคนจีนทุกเพศทุกวัย ใส่แล้วดูเป็นคนทันสมัย มีรสนิยม และมีสตางค์พอสมควร เพราะราคาของเสื้อผ้าแบรนด์เนมเหล่านี้ราคาไม่เบาเลยทีเดียว

มุ่งหน้าสู่เทียนอันเหมิน

และแน่นอนว่าจะต้องมีร้านฟาส์ตฟู้ดส์ข้ามชาติเข้ามาเปิดบริการด้วย เช่น เคเอฟซี แม็กโดนัลด์ พิซซ่า ฮัท ซึ่งถ้าเป็นที่เมืองไทย คนที่เข้าไปซื้ออาหารในร้านแบบนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นวัยรุ่น เพราะพวกเขาไม่ได้บริโภคอาหารในลักษณะที่มันควรจะเป็น ที่ทำให้เราอิ่มท้อง แต่พวกเขายังบริโภคเอาความทันสมัย ความเท่ห์ และค่านิยมใหม่ของความเป็นสังคมเมืองเข้าไปด้วยมากกว่าคุณค่าของอาหารที่แท้จริง และจริงแล้วเบอร์เกอร์ชิ้นนึงนั้น ต้นทุนเพียงไม่กี่บาท แต่ที่ราคาเป็นร้อย ก็เพราะเจ้าของกิจการได้บวกรวมค่าโฆษณา ค่าทำการตลาด ค่าภาษีในตลาดหลักทรัพย์ ค่าขนส่ง ค่าบริการ ค่าพนักงาน เข้าไปในนั้นหมดด้วย ของที่ควรจะมีราคาสัก 20 บาท แต่เรากลับต้องจ่ายในราคา 100 บาท ด้วยความพอใจ