ช่วง 8 ปีที่ผ่านมา หวัง เซ่าจุน ผู้พิการวัย 53 ปี เคยฝึกอบรมฟรีแก่ผู้พิการมาแล้วกว่า 4,800 คน

หวัง เซ่าจุน เคยเป็นเยาวชนที่มีร่างกายแข็งแรงดี จนกระทั่งอายุ 17 ปี เขาป่วยโรคกล้ามเนื้อช่วงขาไม่มีแรง ซึ่งรักษาไม่หายกล้ามเนื้อขาเสื่อมถดถอยลงทุกวัน จนในที่สุดก็ไม่สามารถยืนได้

เขาไม่คิดจะเรียกร้องความเห็นใจจากคนอื่นว่าตนเองป่วยหนัก ตั้งมั่นสู้ชีวิตไม่แพ้คนปกติ โดยสอบเข้ามหาวิทยาลัย พอเรียนจบก็คิดตั้งใจหางานทำให้ได้ จนถึงปี 1999 อาการทรุดหนักลง เขาจึงพยายามสู้เพื่อเอาชีวิตให้รอดก่อน

ช่วงต้นศตวรรษที่ 21 อินเตอร์เน็ตเริ่มเป็นที่นิยมในจีน หวัง เซ่าจุน คว้าโอกาสนี้ไว้ โดยเปิดศูนย์ขายกระเทียม หาเงินก้อนแรกในชีวิตได้สำเร็จ

เมื่อแก้ปัญหาปากท้องตกแล้ว เขาเริ่มไตร่ตรองแสวงหาคุณค่าและความหมายของชีวิต พยายามช่วยเหลือผู้ที่ถูกชะตากรรมซัดกระหน่ำให้หลุดพ้นออกจากเงามืดในชีวิต

ปี 2015 หวัง เซ่าจุน ใช้เงินสะสมของตนเปิดโรงเรียนอบรมผู้พิการให้มีทักษะประกอบอาชีพหรือเปิดธุรกิจส่วนตัว โดยนำเสนอคอร์สอบรมเพื่อประกอบอาชีพที่ไม่เก็บค่าใช้จ่ายและกินนอนฟรีด้วย เขากล่าวว่า การศึกษาและการมีงานทำเป็นหนทางที่จำเป็นสำหรับคนพิการ เพื่อให้ดำรงชีวิตด้วยลำแข้งตนเองให้ได้ หากไม่มีรายได้ก็จะเป็นภาระของครอบครัวสังคม ดูเหมือนชีวิตไร้ค่าไร้ศักดิ์ศรี ช่วง 8 ปีที่ผ่านมา โรงเรียนของหวัง เซ่าจุนให้การอบรมแก่ผู้พิการกว่า 4,800 คน สนับสนุนผู้พิการที่รู้จักสู้ชีวิตและใช้ประโยชน์จากอินเตอร์เน็ตสร้างรายได้เลี้ยงตัว เพื่อใช้ชีวิตแบบพึ่งตนเองได้อย่างมีความสุข

LF/yim/cui