21 กค. 2554

ในช่วงกว่า 30 ปีที่ผ่านมากรุงปักกิ่งถูกยกสถานะเป็นเมืองสำคัญระดับโลก เป็นศูนย์กลางทางการปกครอง การค้าและการลงทุนที่สำคัญที่สุดของประเทศ ในแต่ละปีมีชาวต่างชาติเดินทางเข้ามาติดต่อการค้า ท่องเที่ยว และ ศึกษาเป็นจำนวนมาก ประชาชนชาวปักกิ่งมีสภาพความเป็นอยู่และมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น รวมทั้งได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมจากตะวันตกมากขึ้นด้วย โดยเฉพาะวัฒนธรรมการบริโภค ทำให้มีร้านอาหารหลากหลายประเภท รวมไปถึงร้านกาแฟ ทั้งที่เป็นแบรนด์ของท้องถิ่นเองก็ดี หรือนำเข้ามาจากต่างประเทศเปิดขึ้นเพื่อรองรับผู้รักกาแฟของชาวต่างชาติและชาวจีนที่ตามกระแสสมัยใหม่

ถึงแม้ว่าชาวจีนนิยมบริโภคชา จะเห็นได้จากการพกกระติกน้ำร้อนติดตัวไปทุกที่ แต่กระแสการดื่มกาแฟได้หลั่งไหลเข้ามาเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มชาวจีนรุ่นใหม่ในเมืองใหญ่ต่างๆ ที่มีวิถีชีวิตสมัยใหม่ วันนี้ดิฉันจะพาไปชิมกาแฟในร้านที่ถือว่าได้รับความนิยมอันดับต้นๆ และเป็นที่นัดหมายสังสรรค์ในหมู่ชาวต่างชาติและชาวจีนรุ่นใหม่ในกรุงปักกิ่ง

มาลองจิบกาแฟที่ร้านแรกกันก่อน ร้านนี้อยู่ไม่ไกลจากรถไฟใต้ดินสายที่ 5 นั่งมาลงที่สถานีเป่ยซินเฉียว (Beixinqiao) และเดินออกมาทางประตู D (ทิศตะวันตกเฉียงใต้) ร้านนี้มีชื่อว่า "Waiting for Godot" ชื่อนี้นำมาจากเรื่องสั้นและละครเวทีที่ตลกร้ายแบบประชดประชันชีวิต ของซามูเอล แบ๊กเคท (Samuel Beckett) ศิลปินชาวไอริชที่มีชื่อเสียง แค่ชื่อร้านก็ดึงดูดให้หนุ่มสาวทั้งวัยรุ่นและวัยทำงานเข้าไปนั่งจิบกาแฟดื่มด่ำบรรยากาศจำนวนมาก ร้านนี้ออกแบบให้ร้านมืดสลัว เพื่อให้ได้บรรยากาศเหมือนนั่งในโรงหนังโรงละคร มีการฉายหนังย้อนยุค ฝาผนังตกแต่งไปด้วยม้วนฟิลม์ยุคและแผ่นเสียงยุคเก่า ขับกล่อมด้วยเพลงแจ๊ซเบาๆให้เพลิดเพลินระหว่างที่จิบกาแฟและบริการหนังสือต่างประเทศมือสองอีกด้วย นอกจากกาแฟรสชาติดี อาหารว่างและเครื่องดื่มต่างๆ แล้ว ทางร้านยังมีมุมแผ่นเสียงมือสอง ของที่ระลึก และเครื่องเขียนสไตล์เก๋ไก๋เหมาะ เป็นของฝากหรือใช้เองก็ได้ ที่นี่เปิดตั้งแต่สิบโมงเช้าจนถึงตีหนึ่งของทุกวัน

จากร้านแรก ดิฉันนั่งรถไฟใต้ดินสาย 5 มาเปลี่ยนเป็นสาย 1 และสาย 10 ตามลำดับ การเดินทางในกรุงปักกิ่ง รถไฟฟ้าใต้ดินจะสะดวกสบายที่สุด แรกๆ อาจจะสับสนนิดหน่อย แต่ทุกสถานีมีภาษาอังกฤษแจ้งตลอด ในปัจจุบันรถไฟใต้ดินที่นี่มีถึงสิบห้าสายขยายครอบคลุมไปทั่วกรุงปักกิ่ง และจากสาย 10 นี้เอง มาลงที่สถานีถวนเจียหู (Tuanjiehu) เดินมาทางออกประตู B ซึ่งเชื่อมต่อกับตึกแปซิฟิค เซนจูรี่ พลาซ่า จากนั้นเดินมาทางตะวันตก ย้อนมาทางไปซานหลี่ถุนซึ่งเป็นย่านห้างสรรพสินค้า ร้านอาหาร และบาร์มากมาย

ที่นี่เป็นแหล่งพบปะสังสรรค์ของชาวต่างชาติที่มาอยู่ในกรุงปักกิ่งด้วย ระหว่างทางให้สังเกตร้านอาหารไทย ชื่อ บานาน่า ลีฟ (Banana Leaf)เอาไว้ เพราะร้านนี้จะอยู่ใกล้ๆ กัน อ่อ ลืมบอกไปว่า ร้านนี้มีชื่อว่า "The Bookworm" หรือ "ร้านหนอนหนังสือ" นี่เอง ร้านนี้เป็นที่นัดพบยอดนิยมของชาวต่างชาติในปักกิ่ง นอกจากจะมีบริการกาแฟสไตล์โฮมเมด อาหาร ขนมเค้กและเครื่องดื่มต่างๆแล้ว ยังมีร้านหนังสือดีๆ จากทั่วโลกจำหน่ายอีกด้วย รวมทั้งมีบริการห้องสมุดเล็กๆให้ลูกค้าสามารถหยิบหนังสือบนชั้นที่วางไว้ได้เลย แต่อย่าลืมเก็บให้เป็นที่เป็นทางหลังจากอ่านเรียบร้อยแล้ว อีกทั้งทางร้านมีการจัดกิจกรรมเปิดตัวหนังสือ เปิดวงสนทนาแลกเปลี่ยนในประเด็นต่างๆ อยู่เป็นประจำอย่างต่อเนื่อง มีการเชิญนักเขียนชื่อดังมาบรรยาย จึงทำให้มีลูกค้าผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนมาจนแน่นขนัดในบางกิจกรรม อาจจะต้องสำรองที่นั่งในการฟังมาก่อนล่วงหน้าด้วย มิเช่นนั้นจะไม่มีที่นั่งกันเลย ร้านนี้เปิดตั้งแต่เก้าโมงเช้าถึงเที่ยงคืน และรับออเดอร์อาหารได้ถึงห้าทุ่มเป็นอย่างช้าด้วย

นี่แค่ตัวอย่างที่นำมาเล่าสู่กันฟังแบบเบาๆ บางทีผู้อ่านอาจจะเจอร้านกาแฟที่บรรยากาศดีกว่าที่ดิฉันเล่าให้ฟังก็ได้ เพราะยังมีร้านกาแฟและร้านอาหารอีกมากมายในกรุงปักกิ่งที่เปิดใหม่เกือบทุกวัน เพื่อมารองรับกระแสวัฒนธรรมบริโภคยุคใหม่ ถึงแม้จะเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยแค่ไหนก็ตาม แต่ดิฉันสังเกตได้ว่า ในกระเป๋าแบรนด์เนมสมัยใหม่ของหนุ่มสาวชาวจีนนั้น ยังพกกระติกน้ำชาที่เตรียมมาจากบ้านเพื่อดื่มในที่ทำงานหรือโรงเรียนทุกวัน เป็นสิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลงและยังคงเป็นวิถีปฏิบัติสืบต่อกันมา

สุชารัตน์ สถาพรอานนท์