"เหรินหลงอู่" หรือ การเชิดมังกรด้วยคนในหมู่บ้านตงซานซวี ตำบลตงซาน เกาะตงไห่ มณฑลกวางตุ้ง ได้รับสมญานามว่า "สิ่งยอดเยี่ยมของภาคตะวันออก" เวลาจัดการแสดง จะมีหนุ่มๆ และเยาวชนหลายสิบคนหรือหลายร้อยคนใส่กางเกงขาสั้นอย่างพร้อมเพรียงกันมาเรียงเข้าแถวเพื่อประกอบเป็นตัวมังกร ท่ามกลางเสียงกลองและเสียงเครื่องเป่าที่ทำจากเขาควายดังกึกก้อง มังกรที่มีตัวยาวจะเชิดหัวมังกรสูงขึ้น พลิกตัวไปมา ปลายหางแกว่งไกวอย่างคล่องแคล่ว เหมือนกำลังจะใบยบินออกจากทะเล มองแล้วทรงพลังอย่างยิ่ง แสดงให้เห็นถึงเอกลักษณ์ของชาวเกาะที่ไม่เหมือนใคร เป็นประเพณีที่สืบทอดมานานและเป็นรายการบันเทิงบนจัตุรัสขนาดใหญ่ในเกาะตงไห่และคาบสมุทรเหลยโจว ช่วงเทศกาลตรุษจีน เทศกาลหยวนเซียว เทศกาลไหว้พระจันทร์ และงานมงคลต่างๆ หมู่บ้านตงซานซวีจะต้องเชิดมังกรหลายคืน บ้านริมถนนจะประดับประดาโคมไฟ และทุกครอบครัวจะพากันไปร่วมสนุกสนานกันอย่างคึกคัก
เล่ากันว่า การเชิดมังกรด้วยคนเริ่มต้นปลายราชวงศ์หมิง ยามนั้น ทหารหมิงที่พ่ายแพ้ทหารชิงถอนตัวไปถึงคาบสมุทรเหลยโจวและเกาะตงไห่ พอดีถึงวันไหว้พระจันทร์ ชาวบ้านจัดการเชิดมังกรให้กำลังใจแก่ทหาร หลังจากนั้น การเชิดมังกรด้วยคนได้เผยแพร่ไปทั่วบริเวณนี้และมีความเจริญขึ้นในสมัยจักรพรรดิเฉียนหลงกับจักรพรรดิเจียชิ่งแห่งราชวงศ์ชิง การเชิดมังกรเป็นผลพวงจากปัจจัยทางสังคม วัฒนธรรม และภูมิประเทศพิเศษของเกาะตงไห่ โดยได้รวมประเพณีต่างๆ เข้าด้วยกัน เช่น การเคารพมังกร การละเล่นกับมังกร การบูชาทะเล การบูชาบรรพบุรุษ และการไหว้เจ้า การเชิดมังกรจ้านเจียงมีขั้นตอนการเชิญมังกร มังกรพยักหน้า มังกรลอยเมฆ และมังกรเล่นน้ำ นักแสดงต้องฝึกฝีมือการต่อตัวบนไหล่อย่างคล่องแคล่วและมั่นคง ขบวนการแสดงจะเปลี่ยนหลายรูปแบบด้วยความลื่นไหล มองจากไกลๆ จะเห็นความประณีต และดูข้างๆ จะเห็นความยิ่งใหญ่ เป็นส่วนประกอบสำคัญของการพัฒนาวัฒนธรรมมังกรแห่งชนชาติจีน
(In/Ping)
