เมืองชางโจวตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลเหอเป่ย ทิศตะวันออกติดกับทะเลโป๋ไห่ ทิศใต้ติดกับมณฑลซานตง ทิศเหนือเป็นกรุงปักกิ่งและนครเทียนสิน ได้รับการขนานนามว่า เป็นประตูใต้แห่งกรุงปักกิ่งและนครเทียนสิน เคยเป็นสถานที่สำคัญทางการทหาร ศูนย์กลางเศรษฐกิจ และสถานที่เนรเทศนักโทษในสมัยโบราณ ผู้คนจะฝึกวิธีต่อสู้เพื่อป้องกันตัว จึงมีความคึกคักในการร่ำเรียนวิทยายุทธ์ สถิติปรากฎว่า ช่วงสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง เมืองชางโจวเคยมีคนสอบข้าราชการระดับ "จิ้นสื้อ" และ "จวี่เหริน" วิชาบู๊จำนวน 1,937 คน เป็นเมืองสำคัญทางด้านวิทยายุทธ์ในภาคเหนือของจีนในสมัยจักรพรรดิเฉียนหลง เมื่อ ค.ศ.1992 เมืองชางโจวได้รับการแต่งตั้งเป็นหมู่บ้านแห่งวิทยายุทธ์ของจีน

ประวัติศาสตร์การฝึกวิทยายุทธ์ที่เมืองชางโจวย้อนหลังไปได้นานแสนนาน โดยเริ่มต้นจากสมัยชุนชิว เติบโตในสมัยราชวงศ์หมิง เจริญในสมัยราชวงศ์ชิง และพัฒนาไปถึงช่วงรุ่งเรืองที่สุดในปลายราชวงศ์ชิง ที่เมืองชางโจว มีสำนักวิทยายุทธ์หลากหลายถึง 53 สำนัก เช่น มวยปาจี๋ มวยพีกว้า มวยเยี่ยนชิง มวยปากว้า มวยลิ่วเหอ มวยฉาหวา มวยกงลี่ และมวยไท่จู่ ซึ่งเป็นร้อยละ 40.3 ในจำนวนชนิดมวยทั้งหมด 129 สำนักทั่วประเทศ ลักษณะมวยที่คล้ายคลึงกันของแต่ละสำนักคือ แข็งแกร่ง ทรงพลัง มีทั้งจุดเด่นและจุดด้อย แฝงสิ่งใหม่ท่ามกลางความเรียบง่าย หลายร้อยปีที่ผ่านมา มีนักมวยแห่งวิทยายุทธ์ชางโจวจำนวนมากมายเป็นนักสู้ที่มีชื่อเสียง เช่น ติง ฟาเสียง ฮั่ว หยวนเจี่ย และหวาง จื่อผิง พวกเขาสร้างคุณูปการยิ่งใหญ่แก่การป้องกันประเทศ ต่อต้านการรุกรานจากต่างประเทศ เชิดชูความรักชาติ และส่งเสริมจิตสำนึกของชนชาติจีน