ชนเผ่าเกาหลีนิยมเล่นกีฬา โดยเฉพาะกระดานหกและโล้ชิงช้าเป็นการละเล่นพื้นเมืองดั้งเดิมที่ละเล่นกันอย่างกว้างขวางของผู้หญิงชาวเกาหลี

กระดานหกเป็นรายการกีฬาที่แพร่หลายในจังหวัดปกครองตนเองชนเผ่าเกาหลีเหยียนเปียน มณฑลจี๋หลินและแหล่งชุมชนชาวเกาหลีอื่นๆ ทั่วประเทศจีน มักจะจัดขึ้นในเทศกาลหยวนเซียว เทศกาลตวนอู่ และเทศกาลไหว้พระจันทร์

กระดานหกส่วนใหญ่มีความยาวประมาณ 6 เมตร กว้าง 40 เซนติเมตร และหนาประมาณ 5 เซนติเมตร ทำจากไม้หลิวเนื้อแข็งและมีความยืดหยุ่น ตอนกลางกระดานจะมีจุดค้ำ โดยคน 2 คนต่างยืนอยู่คนละข้างของปลายกระดานผลัดกันกระโดดขึ้นโดยอาศัยแรงงัดส่งทำให้ตัวเองและเพื่อนลอยสูงขึ้น ทำเช่นนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า จะทำให้ยิ่งกระโดดสูงขึ้น และสามารถทำลีลาต่างๆ ตามไปด้วย การกระโดดต้องมีเทคนิคและเน้นท่วงท่าบนอากาศ บางทีจะกระโดดสูงแล้วหมุนตัวลงมา บางทีจะย่อเข่ากระโดดสูงแต่จะลงมาด้วยการยืนตรง บางทีจะแยกขาเมื่อกระโดดแล้วค่อยชิดเท้าขณะจะลงสู่พื้น การเล่นกระดานหกต้องมีความร่วมมือกันเป็นอย่างดี บางทีจะกระโดดพร้อมกับการร้องเพลง โดยคนหนึ่งร้องนำ และอีกคนหนึ่งร้องประสานเสียง

การแข่งขันกระดานหกแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ แข่งขันกระโดดสูงและประเภทลีลา การแข่งกระโดดสูงจะเรียกว่า "โชวเสี้ยน" มักจะประกอบด้วยอุปกรณ์ห่วงเหล็กหรือพวงมาลัย การแข่งขันชนิดนี้จะตรวจสอบความเป็นมาตรฐานของท่าทาง ความยากของท่วงท่า และความสวยงามของลีลา ปีหลังๆ มานี้ มักจะเพิ่มเทคนิคอื่นๆ นอกจากการแข่งว่าใครกระโดดสูงกว่ากัน จึงต้องการแสดงท่าที่งดงามและความยากขณะลอยอยู่กลางอากาศ จึงบังคับให้นักแสดงต้องใจกล้า มีสมาธิ และทักษะ สำหรับการชมการแสดงกระดานหกนั้นมีความเบิกบานและ สนุกสนานอย่างยิ่ง

กระดานหกเป็นกีฬาที่มีมาช้านาน ได้รับความนิยมจากชาวเกาหลีเป็นอย่างยิ่ง จนกระทั่งมีสำนวนว่า "ถ้านารีไม่เล่นกระดานหก จะคลอดลูกยาก"

ชิงช้ามีประวัติยาวนาน แพร่หลายในจังหวัดปกครองตนเองชนเผ่าเกาหลีเหยียนเปียน และหมู่บ้านต่างๆ ที่มีชาวเกาหลีอาศัยอยู่ เป็น 1 ในกิจกรรมที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของผู้หญิงเกาหลี

ชิงช้ามีเอกลักษณ์ที่ความสูง ลอยอยู่บนฟ้า เรียบง่าย อ่อนช้อย งดงาม และสนุกสนาน มักจะผูกเชือกชิงช้าไว้กับกิ่งของต้นไม้ใหญ่ ห้อยแพรพรรณหรือระฆังข้างหน้า เวลาเล่นต้องโล้ให้ไม้ชิงช้าเหวี่ยงไปสัมผัสกับสิ่งของดังกล่าวเพื่อจะได้รับเสียงชัยโยจากผู้ชม ภาพที่ได้เห็นบ่อยที่สุดก็คือ มีคนผู้หนึ่งเล่นชิงช้าขณะที่มีคนอีกจำนวนมากมายคอยชม และมีเสียงชัยโยรับตลอด กระโปรงสีสดใสเหมือนปีกหงส์จะปลิวสยายตามสายลม มองจากไกลๆ จะเห็นภาพเคลื่อนไหวที่มีความงดงาม มีท้องฟ้าสดใส หญ้าเขียวขจีเป็นฉากหลัง และสาวเกาหลีเหมือนผีเสื้อหลากสีโบยบินอยู่ในท้องฟ้า

การแข่งขันชิงช้าขนาดใหญ่มีความอลังการ มักจะจัดขึ้นในช่วงพักผ่อนหรือเทศกาลตวนหยาง ผู้หญิงเกาหลีจะแต่งตัวอย่างสวยงามเพื่อเข้าร่วมการแข่งขัน วิธีแข่งขันมี 2 อย่าง คือ แข่งโล้ด้วยความสูง อีกอย่างคือแข่งจำนวนครั้งที่สัมผัสระฆัง ซึ่งเป็นการแข่งความอดทนของร่างกาย ยามจัดการแข่งขัน มักจะแขวนกลองลอยไว้ บรรดาสาวๆ จะเล่นชิงช้าท่ามกลางเสียเชียร์ และใช้เท้าเตะกลองให้เสียงดัง คนไหนสามารถเตะกลองดังมากครั้งที่สุด คนนั้นก็เป็นผู้ชนะ

ปัจจุบัน การโล้ชิงช้าถูกจัดให้เป็นรายการแข่งขันของงานกีฬาชนชาติทั่วประเทศจีน ฝีมือเล่นชิงช้าในจังหวัดเหยียนเปียนกลายเป็นบูปผาที่เบ่งบานอย่างงามในสวนกีฬาพื้นเมืองแห่งชนเผ่าส่วนน้อย

(Ping/Ton)