เมื่อดูคอนเสิร์ตเสร็จแล้วออกจากโรงละครไม่ไกลนักก็เป็นพลับพลาเทียนอันเหมินและจตุรัสเทียนอันเหมิน ทุกครั้งที่เห็นพลับพลาเทียนอันเหมิน ดิฉันก็อดที่จะอยากฮัมเพลงที่เคยร้องในสมัยเด็กไม่ได้ เนื้อเพลงมีความว่า "ฉันรักพลับพลาเทียนอันเหมินในกรุงปักกิ่ง เพราะมีพระอาทิตย์ดวงหนึ่งกำลังขึ้นจากพลับพลาเทียนอันเหมิน" ดังนั้น คนจีนทุกคนต่างมีความใฝ่ฝันว่า ชาตินี้ยังไงก็ต้องมายืนชมพิธีเชิญธงชาติขึ้นสู่ยอดเสาที่จตุรัสเทียนอันเหมินสักครั้งหนึ่ง

เดินผ่านสะพานจินสุ่ย เข้าประตูที่อยู่ใต้พลับพลาเทียน อันเหมินสู่ทางเหนือก็คือ พิพิธภัณฑ์พระราชวังโบราณ หรือตามที่คนจีนเรียกว่า กู้กง บริเวณข้างหน้าของประตูอู่เหมิน แต่เดิมนั้นเป็นสถานที่ประหารชีวิตนักโทษ ขณะนี้ เป็นประตูด้านหน้าของกู้กง ถ้าอยากจะเข้าไปเยี่ยมชมกู้กงอย่างน้อยต้องใช้เวลา 1 วันเต็มๆ เพราะมีพื้นที่กว้างใหญ่ ดังนั้น ต้องจัดเวลาไปเที่ยวโดยเฉพาะ

จากช่องขายบัตรเลี้ยวขวา มีประตูสู่นอกกู้กง เดินไปตามทางเดิน ซ้ายมือเป็นกำแพงสูงใหญ่ของกู้กง ขวามือก็คือคูเมือง ซึ่งน้ำในนั้นจับเป็นน้ำแข็ง หนาๆ ลงไปเล่นได้แล้ว