เมื่อถึงปลายปี 2015 ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนจะสร้างขึ้นอย่างเป็นทางการ ตลาดที่มีประชากร 640 ล้านคน และเป็นผลงานการรวมเศรษฐกิจอาเซียนเป็นหนึ่งเดียวนั้นจะกลายเป็นตลาดใหญ่อันดับ 7 ของโลก แสดงว่ามีโอกาสพัฒนาเศรษฐกิจภูมิภาค และโลกรอบใหม่

ถึงแม้ว่าความหลากหลายทางเศรษฐกิจนำมาซึ่งการท้าทายต่อการสร้างประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนไม่น้อย เช่น เศรษฐกิจของสมาชิกอาเซียนพัฒนาไม่เท่าเทียมกัน ไม่สามารถใช้นโยบายด้านภาษี และนโยบายเศรษฐกิจเดียวกันได้ แต่กระบวนการรวมเศรษฐกิจเป็นหนึ่งเดียวในภูมิภาคนี้จะนำมาซึ่งโอกาสมากขึ้น ประการแรก ถ้ามองตลาดในอาเซียนแล้ว ฝ่ายบริโภคมีความต้องการหลากหลายขึ้น และฝ่ายอุปทานก็มีสินค้าที่หลากหลายขึ้น มีทั้งวิสาหกิจที่ผลิตสินค้ามูลค่าเพิ่มสูง และก็มีวิสาหกิจที่ผลิตสินค้าขั้นพื้นฐาน ตลาดจะมีความคึกคักมากขึ้นเนื่องจากวิสาหกิจหลากหลายระดับ ประการที่สองคือ ถ้ามองตลาดภายนอกอาเซียน ความหลากหลายทางเศรษฐกิจจะสร้างความสัมพันธ์เศรษฐกิจกับภายนอกที่หลากหลายขึ้น และสร้างโครงสร้างเศรษฐกิจในภูมิภาคนี้ที่ครบสมบูรณ์ ความสัมพันธ์หุ้นส่วนการค้าระหว่างอาเซียนกับจีนจะมีพื้นฐานความร่วมมือที่หลากหลาย และแนบแน่นขึ้น ทำให้อาเซียนเป็นตลาดที่มีศักยภาพการแข่งขันสูง

แน่นอนว่า การจับโอกาสที่หาได้ยากแบบนี้ที่สำคัญขึ้นอยู่กับว่าประเทศอาเซียนสามารถรักษาแนวโน้มการพัฒนาเศรษฐกิจที่ดีในขณะนี้ได้หรือไม่ เพราะว่าการรวมเศรษฐกิจเป็นหนึ่งเดียวในระดับลึกนั้น การประสานผลประโยชน์ของประเทศต่างๆ ก็ยิ่งยาก โดยเฉพาะจะต้องได้รับการทดสอบมากขึ้นในด้านการค้า การเงิน และการก่อสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน ซึ่งการเร่งยกเลิกภาษี และกำแพงการค้าที่ไม่ใช่ภาษีนั้นก็มีความสำคัญยิ่ง โดยเฉพาะการลดกำแพงการค้าด้านการบริการ เพราะประเทศไทย มาเลเซียซึ่งเป็นประเทศรายได้ระดับปานกลางเริ่มเข้าสู่กระบวนการพัฒนาเศรษฐกิจด้วยการบริการ จึงต้องการลดกำแพงการค้าบริการเพื่อยกระดับศักยภาพการแข่งขันของอาเซียนโดยรวม

(yim/cici)