จำไม่ได้ว่าคำว่า made in China หรือผลิตในจีนมีขึ้นเมื่อไหร่ แต่ก่อนที่ทศวรรษ 2000 และตั้งแต่นั้นมา ผลิตภัณฑ์ต่างๆของจีนได้ค่อยๆแพร่หลายสู่ทั่วโลก ไม่ว่าเป็นชิ้นส่วนขนาดเล็ก เช่นชิ้นส่วนไฟแช๊ก กระดุมเสื้อผ้าเป็นต้น หรืออุปกรณ์ขนาดใหญ่ เช่น รถไฟความเร็วสูง หรือเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดใหญ่เป็นต้น ด้วยการพัฒนาเป็นเวลากว่า 10 ปี เศรษฐกิจจีนได้เติบโตอย่างรวดเร็ว และพัฒนาเป็นกลุ่มเศรษฐกิจใหญ่อันดับ 2 ของโลก ระดับชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนจีนก็มีการปรับปรุงดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และเกิดผู้ประกอบการยอดเยี่ยมจำนวนไม่น้อย
แต่เมื่อเร็วๆนี้ ข่าวชิ้นหนึ่งได้ก่อให้เกิดความสนใจเป็นอย่างมากบนเน็ตจนทำให้โฆษกกระทรวงการคลังจีนต้องออกหน้ามาให้ความตระล่าง ซึ่งบทความนี้มีหัวข้อว่า อย่าปล่อยให้เฉาเต๋อว่างหนีไป
ขอเล่าถึงต้นต่อของข่าวชิ้นนี้ก่อนครับ นายเฉา เต๋อว่าง ผู้ประกอบธุรกิจเอกชนชื่อดังในจีน เป็นชาวฮกเกี้ยน ผู้ริเริ่มก่อตั้งกลุ่มบริษัทฝูเย่า โรงงานผลิตกระจกและแร่อโลหะต่างๆใหญ่ที่สุดในจีน ได้ชื่อว่า ราชาแห่งกระจกของจีน เนื่องจากเขาให้ความสนใจด้านมูลนิธิการกุศล และตั้งแต่เมื่อปี 1983 เขาได้บริจาคเงินส่วนตัวเป็นจำนวนสูงถึง 8,000 ล้านหยวน จนได้อีกฉายาหนึ่งว่า คนใจดีอันดับหนึ่งของจีน ปีนี้เขาอายุกว่า 70 ปีแล้ว
เมื่อวันที่ 20 ธันวาคมปีที่แล้ว เขาได้ให้สัมภาษณ์ผู้สื่อข่าวโดยเปิดเผยถึงสภาพอันยากลำบากของนักธุรกิจจีนในปัจจุบัน และระบุว่า ปัจจุบัน ต้นทุนการผลิตในจีนสูงขึ้นเป็นอย่างมาก นอกจากบุคลากร ภาษีโดยรวมของวิสาหกิจการผลิตในจีนสูงกว่าสหรัฐกฯว่า 35% การลงทุนด้านการก่อสร้างซ้ำซ้อนกัน เป็นต้น
นอกจากนั้น กลุ่มบริษัทฝู้เย่ายังลงทุน 600 ล้านเหรียญสหรัฐฯสร้างโรงงานผลิตกระจกรถยนต์ที่มลรัฐโอไฮโอสหรัฐฯและเริ่มประกอบธุรกิจอย่างเป็นทางการเมื่อเร็วๆนี้ แถมมีข่าว สภาพเศรษฐกิจของจีนคงรักษาการเติบโตที่รวดเร็วเหมือนอดีตเป็นต้น เรื่องเหล่านี้ทำให้สังคมรู้สึกหว่งใย และขาดความมั่นใจต่อเศรษฐกิจจีน จริงๆแล้ว การที่นายเฉา เต๋อว่างไปลงทุนต่างประเทศไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้ เขากล่าวว่า กลุ่มบริษัทฝูเย่าเป็นผู้ผลิตกระจกรถยนต์ ซึ่งมีขึ้นเป็นเวลากว่า 30 ปีแล้ว ผู้ผลิตรถยนต์สำคัญต่างๆในโลกล้วนเป็นลูกค้าของเขา เขาได้สร้างโรงงานที่รัสเซียเมื่อปี 2009 ปัจจุบัน ที่เยอรมัน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้เป็นต้น ต่างมีโรงงานของเขา
จริงๆแล้ว ด้วยการพัฒนาที่รวดเร็วของจีน ปัจจุบัน นักธุรกิจจีนจำนวนไม่น้อยล้วนยอมไปลงทุนต่างประเทศ ซึ่งไม่ใช่แค่บริษัทสองสามบริษัทเท่านั้น เช่นบริษัทซานตงไท่หยาง บริษัทผู้ผลิตกระดาษลงทุนจำนวน 100-130 ล้านเหรียญสหรัฐที่สหรัฐ บริษัทสิ่งทอเทียนหยวนลงทุน 20 ล้านเหรียญสหรัฐฯสร้างโรงงานผลิตเสื้อผ้าที่สหรัฐ กลุ่มบริษัทสิ่งเคอเออร์หางโจวและบริษัทเจียงหนานไฟเบอร์เคมีร่วมกันลงทุน 280 ล้านเหรียญสหรัฐฯสร้างโรงงาน
