เมืองชวีฝู่ อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลซานตง อยู่ตรงกลางระหว่างกรุงปักกิ่งกับนครเซี่ยงไฮ้ มีพื้นที่ 895.93 ตารางกิโลเมตร แม้ไม่ใช่เมืองใหญ่ถ้าเทียบกับเมืองอื่นของจีน แต่เป็น 1 ในเมืองที่สำคัญที่สุดของจีน

ในสมัยดึกดำบรรพ์ ก็มีพบหลักฐานแสดงว่าบรรพบุรุษของมนุษย์เริ่มใช้ชีวิตและสร้างอารยธรรมขึ้นที่ชวีฝู่แล้ว โดยนักโบราณคดีพบซากวัฒนธรรมต้าเวิ่นโข่วและวัฒนธรรมหลงซาน ที่มีอายุก่อนคริสต์ศักราช 4,300-2,400 ปี บันทึกโบราณระบุว่า เมื่อ 4-5 พันปีก่อนนั้น เคยเป็นที่อยู่อาศัยของชนกลุ่มที่ชื่อว่า "เหยียนตี้" และ "เสินหนง" เล่ากันว่า ประมาณปลายศตวรรษที่ 27 ก่อนคริสต์ศักราช "หวงตี้" บรรพบุรุษของชนชาติจีนถือกำเนิดที่เนินโซ่วชิวของชวีฝู่ หลังจากนั้น หวงตี้และเส้าเฮ่า(ไป๋ตี้) ก็ได้สร้างเมืองขึ้นที่ชวีฝู่ด้วย โดยเส้าเฮ่าเป็นฮ่องเต้นานถึง 84 ปี สวรรคตที่ภูเขาหยุนหยาง เนินโซ่วชิว ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองชวีฝู่

เมืองชวีฝู่ เป็นเมืองสำคัญของมณฑลซานตง มีโบราณสถานกว่า 600 แห่ง นอกจากเรื่องราวของราชวงศ์ต่างๆ แล้ว ที่มีชื่อเสียงดังที่สุดคือ ศาลเจ้าขงจื่อ(孔庙) บ้านขงจื่อ(孔府) และสุสานตระกูลข่ง(孔林) จึงได้ชื่อว่าเป็นบ้านเกิดของขงจื่อ และถูกเรียกว่าเป็นเมืองของขงจื่อ เมื่อ ค.ศ. 1994 ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม นอกจากนี้ มีบ้านเก่าสมัยราชวงศ์จิน หยวน หมิงและชิงรวมกว่า 1,300 หลัง ป้ายหินแกะสลักตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันตกกว่า 5,000 ป้าย ต้นไม้โบราณกว่า 17,000 ต้น เก็บรักษาโบราณวัตถุกว่า 100,000 ชิ้น

ข่งเมี่ยว หรือศาลเจ้าขงจื่อ(Temple of Confucius) ตั้งอยู่ในใจกลางเมืองชวีฝู่ เป็นศาลเจ้ากราบไหว้บูชาขงจื่อ นักคิด นักการศึกษาที่มีชื่อเสียงของจีนโบราณ สร้างขึ้นเมื่อค.ศ. 478 เป็นศาลเจ้าขงจื่อที่ใหญ่ที่สุดในจีน