มหาศาลาประชาชน

มหาศาลาประชาชนเป็นที่จัดการประชุมสภาผู้แทนประชาชนแห่งชาติจีน สภาปรึกษาการเมืองแห่งประชาชนจีนและที่ทำงานของคณะกรรมการประจำสภาผู้แทนประชาชนแห่งชาติจีน เป็นที่จัดกิจกรรมการเมืองสำคัญของคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีน คณะรัฐมนตรีจีนและองค์การประชาชนต่างๆ

ที่ตั้ง: ฝั่งตะวันตกของจัตุรัสเทียนอันเหมิน ถนนซีฉางอันเจีย กรุงปักกิ่ง

ค่าบัตรเข้าชม: 30 หยวนเหรินหมินปี้

เวลาเปิดให้เข้าชม:

ธันวาคม มกราคม กุมภาพันธ์ มีนาคม 09.00-14.00 น.

เมษายน พฤษภาคม มิถุนายน 08.15-15.00 น.

กรกฎาคม สิงหาคม 07.30-16.00 น.

กันยายน ตุลาคม พฤศจิกายน 08.30-15.00

วันหยุดราชการจะยืดเวลาเปิดให้เข้าชมให้นานขึ้น

โทรศัพท์: 63096156

หมายเหตุ

1.ต้องซื้อบัตรเข้าชมโดยแสดงบัตรประจำตัวที่ชอบด้วยกฎหมาย และเข้าสู่มหาศาลาประชาชนทางประตูตะวันออก

2.ห้ามนำกระเป๋าทุกชนิดเข้าไป(สามารถฝากกระเป๋าไว้ที่ที่รับฝากกระเป๋าซึ่งอยู่ที่ประตูใต้ของมหาศาลาประชาชน) ห้ามพกอาวุธและวัตถุอันตราย

3.อนุรักษ์วัตถุสิ่งของสาธารณะ รักษาอนามัย ไม่ทิ้งขยะตามอำเภอใจ

4.หยุดให้เข้าชมในกรณีี่จัดกิจกรรมการเมืองสำคัญและจัดการประชุมสภาผู้แทนประชาชน สภาปรึกษาการเมืองและการประชุมผู้แทนแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีน

มหาศาลาประชาชนมีความยาวจากทิศเหนือถึงทิศใต้ 336 เมตร มีความกว้างจากทิศตะวันออกถึงทิศตะวันตก 206 เมตร สูง 46.5 เมตร กินพื้นที่ 15 เฮกต้าร์ มีพื้นที่ก่อสร้าง 171,800 ตารางเมตร

เริ่มก่อสร้างเมื่อเดือนตุลาคมปี 1958 แล้วเสร็จเมื่อเดือนกันยายนปี 1959 โดยกินเวลาเพียงแก่ 10 เดือนเท่านั้น นับเป็นผลงานยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมของจีน สะท้อนให้เห็นถึงสติปัญญาและความสามารถของประชาชนจีนได้เป็นอย่างดี

มหาศาลาประชาชนประกอบขึ้นด้วย 3 ส่วน ตอนเหนือคือห้องจัดงานเลี้ยงที่มี 5,000 ที่นั่ง ตอนกลางคือห้องประชุมที่มี 10,000 ที่นั่ง ส่วนตอนใต้คืออาคารทำงานของคณะกรรมการประจำของสภาผู้แทนประชาชนแห่งชาติจีน มหาศาลาประชาชนถูกออกแบบให้เหมือนตัวอักษรจีน"山"ซึ่งอ่านเป็นไทยว่า "ซาน" มีความหมายว่า"ภูเขา" แสดงถึงความสง่างามและเข้มแข็ง เป็นสิ่งก่อสร้างที่เป็นรูปแบบของจีนและมีเอกลักษณ์ของประชาชาติจีนอย่างมาก

ห้องต่างๆ ทั้งหมดในมหาศาลาประชาชนจีนก่อสร้างขึ้นโดยตามรูปแบบสถาปัตยกรรมจีนโบราณและได้นำเอาส่วนดีของสิ่งก่อสร้างของต่างประเทศเข้ามาร่วมไว้ด้วย

พระราชวังโบราณ

พระราชวังโบราณหรือ"กู้กง"ในภาษาจีนเป็นพระราชวังสำหรับจักรพรรดิที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างสมบูรณ์ที่สุดในโลก มีความยาวจากทิศเหนือจรดทิศใต้ถึง 960 เมตร มีความกว้างจากทิศตะวันออกไปทิศตะวันตก 750 เมตร และมีพื้นที่ทั้งหมด 720,000 ตารางเมตร มีห้องใหญ่ห้องน้อยทั้งหมด 9999 ห้อง เดิมเป็นพระราชวังของจักรพรรดิสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงในสมัยโบราณของจีน เคยมีจักรพรรดิ 24 พระองค์ประทับอยู่ที่นี่ เมื่อปี 1407 จักรพรรดิหย่งเล่อ ซึ่งเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 3 ของราชวงศ์หมิงเริ่มก่อสร้างพระราชวังนี้ขึ้น โดยใช้เวลาทั้งหมด 14 ปี เล่ากันว่า ต้องใช้ช่างจากทั่วประเทศจีนจำนวนกว่า 100,000 คน และคนงานอีกว่า 1,000,000 คนด้วย

พระที่นั่งและพระตำหนักหลักๆ ในพระราชวังกู้กงตั้งเรียงตามเส้นแกนกลางจากทิศเหนือไปทิศใต้ และขยายกว้างออกไปยังสองข้างอย่างสมส่วนกัน เส้นทางสายกลางนี้ไม่เพียงแต่สามารถเดินทะลุพระราชวังได้ทั้งหมด หากยังทะลุเมืองเก่าของกรุงปักกิ่งได้ทั้งเมืองด้วย

พระราชวังกู้กงมีชื่ออีกชื่อหนึ่งว่า "พระราชวังต้องห้าม" ภาษาจีนเรียกว่า "จื่อจิ้นเฉิง" แยกเป็น 2 ส่วนหลักๆ คือตอนใต้ใช้เป็นส่วนของการว่าราชการทางการเมือง หรือ"วังนอก" ส่วนตอนเหนือเป็นเขตพระราชฐาน หรือ"วังใน" วังนอกมีพระที่นั่ง 3 แห่งได้แก่ พระที่นั่งไท่เหอ พระที่นั่งจงเหอและพระที่นั่งเป่าเหอ ซึ่งเป็นสิ่งก่อสร้างที่น่าสนใจที่สุดในพระราชวัง เป็นเขตที่จักรพรรดิทรงใช้พระราชอำนาจ จัดกิจกรรมหรือพระราชพิธีต่างๆ ส่วนวังในมีพระตำหนักเฉียนชิง พระตำหนักเจียวไท่และพระตำหนักคุนหนิงเป็นใจกลาง เป็นที่จักรพรรดิทรงงานตามปกติและที่ประทับของจักรพรรดิ จักรพรรดินีและพระสนม

พระราชวังกู้กงเป็นที่เก็บศิลปกรรมอันมีค่าของราชวงศ์ต่างๆ ทุกราชวงศ์ในประวัติศาสตร์ของจีนจำนวนกว่าล้านชิ้น คิดเป็น 1 ใน 6 ของศิลปกรรมทั้งหมดของจีนเลยทีเดียว ในจำนวนนี้ มีศิลปกรรมระดับคู่บ้านคู่เมืองหลายชิ้น นอกจากนี้ พระราชวังต้องห้ามและพระราชวังของต่างประเทศอีก 4 แห่งได้แก่ พระราชวังแวร์ซายส์ พระราชวังบัคคิงแฮม ทำเนียบขาวและพระราชวังเครมลินต่างได้รับการยกย่องให้เป็นพระราชวังที่ยิ่งใหญ่ 5 แห่งของโลก ซึ่งองค์การการศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติหรือยูเนสโกได้จัดเ้ข้าอยู่ในรายชื่อมรดกทางวัฒนธรรมโลกด้วย

พระราชวังก่อสร้างด้วยอิฐและไม้ หลังคามุงด้วยกระเบื้องเคลือบสีเหลือง ฐานพระที่นั่งสร้างด้วยหินแกรนิตสีขาว ประดับประดาด้วยภาพวาดสีทอง ไม่ว่าวัสดุก่อสร้างหรือฝีมือล้วนประณีตงดงามมาก

กำแพงและคูวัง: รอบนอกของพระราชวังโบราณมีคูวังกว้าง 52 เมตร ลึก 6 เมตร และกำแพงวังมีความยาวทั้งหมดถึง 3 กิโลเมตร สูงประมาณ 10 เมตร และหนา 8.62 เมตร รอบกำแพงวังมีประตู 4 แห่งได้แก่ ทิศใต้ "ประตูอู่เหมิน" ทิศเหนือ "ประตูเสินอู่เหมิน" ทิศตะวันออก "ประตูตงหวาเหมิน"และทิศตะวันตก "ประตูซีหวาเหมิน" และสี่มุมของกำแพงยังมีป้อม 4 แห่ง ซึ่งบริเวณโดยรอบคูวังและกำแพงวังเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจของชาวเมืองปักกิ่ง และน่าถ่ายรูปมาก

ในช่วงประมาณ 500 ปีตั้งแต่การก่อสร้างพระราชวังโบราณเสร็จสิ้นจนถึงจักรพรรดิผู่อี๋ซึ่งเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์ชิงสละราชสมบัติเมื่อปี 1911 มีจักรพรรดิของราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงทั้งหมด 24 พระองค์เคยประทับที่พระราชวังแห่งนี้ พระราชวังโบราณจึงเป็นสัญลักษณ์ของการปกครองประเทศของทั้งสองราชวงศ์ จักรพรรดิ และจักรพรรดินีต่างก็ใช้ชีวิตอยู่ในพระราชวังกู้กงทั้งนั้น การต่อสู้เพื่อแย่งชิงอำนาจ การปกครองประเทศและการบวงสรวงต่างๆ ของประเทศจีนในช่วงเวลา 500 ปีนั้นล้วนเกิดขึ้นที่พระราชวังแห่งนี้เป็นหลัก ในสมัยนั้น ชาวบ้านทั่วไปไม่มีสิทธิ์เดินเฉียดใกล้บริเวณของพระราชวังเลย และการเข้าสู่พระราชวังยิ่งเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จึงพากันเรียกพระราชวังแห่งนี้ว่า"พระราชวังต้องห้าม"

เมื่อปี 1911 เกิด "การปฏิวัติซินไห่" ซึ่งได้โค่นอำนาจของราชวงศ์ชิงลง พระราชวังต้องห้ามกลายเป็นของรัฐ แต่ยังอนุญาตให้จักรพรรดิผู่อี๋ ดำรงชีวิตอยู่ในวังหลังหรือวังชั้นในของพระราชวังกู้กงต่อไป เมื่อปี 1924 จอมพลเฝิง อวี่เสียงก่อ"รัฐประหารปักกิ่ง" ไ่ล่จักรพรรดิผู่อี๋ออกจากพระราชวงกู้กงไป หลังจากราชวงศ์ชิงถูกโค่นอำนาจลงจนถึงปี 1949 เนื่องจากพระราชวังต้องห้ามขาดการดูแลรักษา สิ่งก่อสร้างต่างๆ ภายในพระราชวังจึงเสื่อมโทรมลงเรื่อยๆ หลายห้องพังลง และมีขยะเป็นกองๆ อยู่ในพระราชวัง

หลังจากสาธารณรัฐประชาชนจีนสถาปนาขึ้นเมื่อปี 1949 ถึงปี 1961 คณะรัฐมนตรีจีนจัดพระราชวังต้องห้ามให้เป็นโบราณสถานที่ต้องอนุรักษ์แห่งชาติจีน จึงเริ่มบูรณะปฏิสังขรณ์ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1950 เป็นต้นมา และเมื่อปี 1988 องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติจัดให้พระราชวังต้องห้ามอยู่ในรายชื่อ"มรดกวัฒนธรรมโลก" และปัจจุบันนี้ พระราชวังต้องห้ามได้เปลี่ยนมาเป็น"พิพิธภัณฑ์พระราชวังต้องห้าม"

สถานที่ตั้ง: เลขที่ 4 ถนนจิ่งซานเฉียนเจีย เขตตงเฉิง กรุงปักกิ่ง

ค่าบัตรเข้าชม: ฤดูท่องเที่ยว 60 หยวน(วันที่ 16 เมษายน- 15 ตุลาคม) นอกฤดูท่องเที่ยง 40 หยวน (16 ตุลาคม- 15 เมษายน) ค่าบัตรเข้าชมพิพิธภัณฑ์อัญมณี: 10 หยวน

ค่าบัตรเข้าชมพิพิธภัณฑ์นาฬิกา: 10 หยวน

เวลาเปิดให้เข้าชม: 08.30-16.30 น. (15 ตุลาคม- 31 มีนาคม) เวลาหยุดจำหน่ายบัตรเข้าชม: 15.30 น.

08.30-17.00 น.(1 เมษายน- 14 ตุลาคม) เวลาหยุดจำหน่ายบัตรเข้าชม 16.00 น.

การเดินทางมายังพระราชวังโบราณสามารถโดยสารรถประจำทางหลายสาย เช่น 1,4,5,10,20,52,101,103 หรือรถไฟใต้ดินสาย 1 ลงที่สถานีเทียนอันเหมินตงหรือสถานีเทียนอันเหมินซีก็ได้

หมายเลขโทรศัพท์ 85117049 หรือ 65132255

Dan