เมืองฉีว์ฝู่ตั้งอยู่ในมณฑลซานตงของจีน เป็นบ้านเกิดของขงจื่อ นักคิด นักการศึกษา ผู้ก่อตั้งสำนักปรัชญา "หยูเจีย"หรือสำนักปรัชญาขงจื่อของจีน เมืองฉีว์ฝู่ได้สมญานามว่า เป็น "นครเยรูซาเล็ม"ของโลกตะวันออก

เมืองฉีว์ฝู่มีวัฒนธรรมอุดมสมบูรณ์ อาหารของเมืองฉีว์ฝู่ก็มีความเกี่ยวพันอย่างใกล้ชิดกับขงจื่อ"ขงฝู่เอี้ยน" หรืองานเลี้ยงคฤหาสน์ขงจื่อเป็นอาหารที่ขึ้นชื่อที่สุดของเมืองฉีว์ฝู่ ในสมัยโบราณจะจัดเสิร์ฟในงานเลี้ยงรับรองแขกฐานะสูง หรืองานเลี้ยงใหญ่ในวันสำคัญต่างๆ เช่น วันเกิด วันครบรอบวันเสียชีวิต วันแต่งงาน หรืองานศพ เป็นต้น แบ่งเป็นหลายระดับด้วย โดยงานเลี้ยงที่มีระดับสูงสุดคือ "หมั่นฮั่นเอี้ยน"หรืองานเลี้ยงอาหารชนเผ่าแมนจูและชนเผ่าฮั่น ซึ่งเป็นงานเลี้ยงต้อนรับกษัตริย์และข้าราชการที่ได้รับคำสั่งสำคัญจากกษัตริย์ มีทั้งหมด 196 จาน รวมถึงวิธีปรุงเช่น ทอด ผัด นึ่ง เป็นต้น จานเด่นเช่น เป็ดเทวดา (เสินเซียนยาจื่อ) และแปดเซียนลอยทะเลพบอรหันต์ (ปาเซียนกั้วไห่น่าวหลัวฮั่น) เป็นต้น ขณะเดียวกัน ขนมเมืองฉีว์ฝู่ก็มีเอกลัษณ์อย่างยิ่ง เช่น ขนมเค้กคฤหาสน์ขงจื่อเปี๊ยะฉีว์ฝู่ และเต้าหู้รมควัน เป็นต้น

เสินเซียนยาจื่อ หรือเป็ดเทวดา เป็นจานขึ้นชื่อของมณฑลซานตง จานนี้มีประวัติศาสตร์ยาวนานมาก เล่ากันว่า ขึ้นชื่อมาตั้งแต่สมัยราชวงค์หมิง มีวิธีปรุงซับซ้อนและเข้มงวด ต้องนึ่งเป็นเวลานาน พอนึ่งเสร็จแล้วต้องเสิร์ฟทันทีเพื่อประกันรสชาติ ในสมัยโบราณที่ยังไม่มีนาฬิกา พ่อครัวต้องจุดธูปเพื่อใช้ดูเวลาแทน โดยจะต้องนึ่งเป็นเวลาเท่ากับจุดธูป3 ดอกติดต่อกัน ในสมัยโบราณ ญาติของครอบครัวขงจื่อเคยเป็นนายอำเภอซวนโจว ขณะไปเซ่นไหว้บูชาบรรพบุรุษที่เมืองฉีว์ฝู่ ได้มีโอกาสรับประทานจานนี้ ชื่นชมอย่างยิ่ง โดยเห็นว่า การจุดธูปคุมเรื่องเวลาคล้ายกับบูชาเทวดา จึงตั้งชื่อให้กับอาหารจานนี้ว่า เป็ดเทวดา

เปี๊ยะฉีว์ฝู่ เป็นขนมเอกลักษณ์ของมณฑลซานตง เวลาทำจะผัดถั่วลิสงสับ ต้นหอมสับ เกลือ น้ำพริกด้วยน้ำมันถั่วลิสง เพื่อทำเป็นไส้ แล้วเอาแป้งสาลี และแป้งข้าวโพดใส่ลงในน้ำสะอาดเพื่อใช้เป็นชั้นขนมเปี๊ยะนำแป้งที่เตรียมเทในกระทะเป็นแผ่นบางๆ วางไส้ลงไปด้านบน ทับเป็นหลายชั้น หากกำลังย่างเข้าสู่ช่วงฤดูร้อน สามารถตัดใบอ่อนของต้นฮวาเจียว (พริกไทยเสฉวน) ผสมลงไปในไส้ด้วยได้ จะช่วยเพิ่มรสชาติให้อร่อยเป็นพิเศษ ยี่ห้อซูเค่อซือ (Sucss) เป็นยี่ห้อดังของเปี๊ยะฉีว์ฝู่ ทางโรงงานจะใช้วิธีผลิตตามกรรมวิธีดั้งเดิม และใช้พ่อครัวมืออาชีพ เปี๊ยะที่ทำเสร็จแล้วจะมีขอบแป้งบางมากขนาดเทียบกับกระดาษได้ ผู้ริเริ่มยี่ห้อนี้เป็นนายข่งเสียงไท่ลูกหลานรุ่นที่ 75 ของขงจื่อ ซึ่งเขาพยายามปรับปรุงรสชาติของทั้งแป้งและไส้ จึงทำให้ยี่ห้อนี้ขึ้นชื่อเป็นอย่างยิ่ง

ปาเซียนกั้วไห่น่าวหลัวฮั่น หรือแปดเซียนลอยทะเลพบอรหันต์ จะถูกเสิร์ฟเป็นจานแรกในงานเลี้ยงคฤหาสน์ขงจื่อ ส่วนประกอบมีหูปลาฉลาม ปลิงทะเล หอยเป๋าฮื้อ กระดูกปลา กระเพาะปลา กุ้ง หน่อไม้ฝรั่ง และหมูแฮม รวมเป็นแปดเซียน นอกจากนี้ จะมีการหั่นเนื้อไก่เป็นชิ้นละเอียด วางไว้ตรงกลางของจานลึก จัดให้เป็นรูปเงิน "หลัวฮั่น" หรือเงินตราในสมัยราชวงค์คังซี ที่เชื่อว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งความศิริมงคล จึงเป็นที่มาของชื่อเรียกว่า หลัวฮั่น หรืออรหันต์ ส่วน "แปดเซียน"ก็วางรอบๆ "อรหันต์"ต่อมาโรยหมูแฮมชินเล็ก ขิง และผักใบเขียวที่ปรุงสุกแล้วลงไป สุดท้ายเทน้ำซุปไก่ร้อนๆ ลงไปในจานก็พร้อมเสิร์ฟแล้ว ในสมัยโบราณ ขณะเสิร์ฟอาหารจานนี้ขึ้นโต๊ะ ก็จะเริ่มการแสดงงิ้วด้วย ถือว่าเป็นเรื่องที่หรูหราอย่างยิ่ง

เต้าหู้รมควัน เป็นอาหารทานเล่นพื้นเมืองที่แสนอร่อย เวลาทำควรใช้เต้าหู้ชนิดเนื้ออ่อนนุ่ม หั่นเป็นชิ้นขนาดยาวประมาณ 5-6 เซนติเมตร หนา 1 เซนติเมตร แล้ววางบนตะแกรง ข้างล่างจุดขี้เลื่อยหรือเปลือกข้าวสาร จะทำให้เต้าหู้กลายเป็นสีน้ำตาลอ่อน พอน้ำมันของเปลือกข้าวสารทำให้เต้าหู้ดูมันแววแล้ว ก็แสดงว่ารมควันได้ที่เรียบร้อยแล้ว เวลารับประทานสามารถนำไปทำเป็นยำ เอาไปตุ๋น หรือหั่นเป็นชิ้นบางๆ เพื่อผัดกับน้ำพริก วิธีรับประทานที่นิยมกันอีกอย่างหนึ่งคือ ตุ๋นเต้าหู้รมควันกับเนื้อด้วยหม้อเหล็ก ใส่เครื่องเทศต่างๆ ลงไปด้วย เช่น น้ำพริก พริกไทยเสฉวน เมล็ดยี่หร่า และอบเชยจีน เป็นต้น รับประทานกับข้าวสวยหรือแกล้มเหล้า