นายชีว์โม่เกิดที่เมืองรึจ้าว มณฑลซานตงทางภาคตะวันออกของจีน เมื่อทศวรรษปี 1990 เขาเคยไปเรียนต่อที่ยุโรป และทำงานที่นั่นซึ่งมีรายได้ค่อนข้างดี มีชีวิตอย่างสบาย แต่วันหนึ่งเขาได้เห็นเพื่อนแล่นเรือไปเที่ยวทะเล ใจเขาเหมือนกับถูกไฟช๊อต อีกไม่กี่วันต่อมาเขาจึงไปซื้อเรือใบมือสองมาลำหนึ่งซึ่งเป็นเรือจากนิวซีแลนด์ จากนั้นก็ละทิ้งชีวิตที่สุขสบาย เดินทางล่องลอยบนทะเล เหตุใดจึงทำให้เขาทำเช่นนี้ นายชีว์โม่กล่าวว่า เพื่อความรู้สึกในศิลปะการใช้ชีวิต อีกอย่างหนึ่งคือเพื่อความเป็นอิสระ เขากล่าวว่า
"สาเหตุสำคัญที่สุดคือ เพื่อความอิสระของตน การล่องเรือตระเวณไปตามประเทศต่างๆ ทำให้ได้สัมผัสกับชนชาติและวัฒนธรรมที่แตกต่าง แต่ก่อนในประเทศจีนไม่ค่อยได้เห็นเรือใบนัก แต่ในต่างประเทศ โดยเฉพาะประเทศทางตะวันตก เรือใบเป็นพาหนะที่ถูกที่สุดและสะดวกที่สุดของโลก "
ช่วงที่เดินเรืออยู่ในทะเล นายชีว์โม่พบอันตรายมากมาย ชีวิตของเขามีความเสี่ยงทุกเมื่อ เขาเคยถูกปลาฉลามตัวยาวกว่าเรือใบไล่ตาม ถูกพายุฝนและลมทะเลซัดกระหน่ำ เคยป่วยหนัก และมีอยู่ครั้งหนึ่งน็อตตัวหนึ่งของเรือหลุดหายไป เขาต้องเอามือจับหางเสือไม่กล้านอนหลับเป็นเวลา 5 วันเต็ม แต่สุดท้าย เรือก็แล่นไปชนฐานทัพสหรัฐฯ ประจำมหาสุทรอินเดียเข้าอย่างผิดกฎหมาย เป็นต้น เมื่อได้ผ่านการเผชิญหน้ากับความยากลำบากและความเสี่ยงชีวิตหลายๆ ครั้ง ทำให้เขารู้สึกใจมั่นยิ่งขึ้น แต่ที่จริงแล้ว ในใจของเขาก็มีความรู้สึกหวาดกลัวบ้าง นายชีว์โม่กล่าวว่า
"บางทีรู้สึกหวาดกลัวแบบสิ้นหวัง เพราะมีแต่เรือใบลำเล็กนิดเดียว ลอยอยู่บนผิวน้ำ รอบ ๆ กายมีแต่ความว่างแปล่า ถ้าเกิดปัญหาใดๆ ขึ้น ไม่มีใครสามารถช่วยได้เลย ผมคิดว่า การล่องเรือใบในมหาสุทรคนเดียวเป็นกีฬาท้าทายความสามารถมากที่สุด เป็นการต่อสู้กับธรรมชาติ ทดสอบขีดความสามารถของร่างกายและจิตใจว่าสามารถรองรับความหนักหนาสาหัสได้มากเท่าไหร่ ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก"
การออกเดินเรือบ่อยครั้ง ถือคลื่นทะเลเป็นเพื่อนๆ จนถึงขณะนี้ี นายชีว์โม่ยังโสดอยู่ มีครั้งหนึ่งเขารู้สึกไม่อยากออกทะเลอีกแล้ว คิดจะหาใครสักคนแต่งงานด้วยและอยู่บ้านเฉย ๆ เขากล่าวว่า
"ครั้งหนึ่งเคยเจอพายุที่ทางใต้มหาสุทรแปซิฟิก รู้สึกว่ามนุษย์เล็กนิดเดียว เมื่อเผชิญหน้ากับธรรมชติ ผมคิดว่าถ้าเรือล่ม ก็ลอยไปขึ้นบกที่ไหนสักแห่ง แล้วหาใครสักคนหนึ่งแต่งงานสร้างครอบครัว และจะไม่ออกทะเลอีกต่อไป"
แต่นี่เพียงเป็นความคิดชั่ววูบ เพราะจิตใจของเขามุ่งมั่นในการใช้ชีวิตเร่ร่อนไปบนผิวน้ำทะเล เคยมีหัวหน้าชนเผ่าอาหรับคนหนึ่งอยากจะให้ลูกสาวแต่งงานกับเขา และติดตามเขาไปรอบโลก แต่เขาก็ปฏิเสธ เพราะเขาต้องการเห็นสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ นายชีว์โม่กล่าวว่า
"จิตใจของผมอยากผจญภัยอยู่ตลอดเวลา ผมชอบความรู้สึกแบบนี้และพยายามแสวงหาตลอดเวลา ผมอยากจะพบเห็นสิ่งใหม่ๆ เสมอ อย่างเช่นแต่ก่อน ตอนที่อยู่ในจีน ผมเป็นชาวเขาที่อยู่เชิงภูเขาไท่ซาน ต่อจากนั้นกลายมาเป็นนักเดินเรือ กาลข้างหน้าอาจจะไปเป็นผู้เลี้ยงสัตว์ที่เร่ร่อนตามทุ่งหญ้า"
นายชีว์โม่เห็นว่า สาเหตุที่ทำให้เขาชอบเดินเรือ เนื่องจากนิสัยลึกๆ ของตน นั่นคือ "ชอบความเป็นอิสระและการเร่ร่อน" แต่นิสัยของเขายังมีส่วนที่สำคัญกว่านี้อีกส่วนหนึ่ง นั่นก็คือ เมื่อเลือกที่จะทำสิ่งใดแล้วก็ลงมือทันทีโดยไม่ลังเล อย่างเช่นเมื่อตอนที่เขาอยากจะล่องเรือไปในทะเล ก็ซื้อเรือใบซึ่งมีราคาค่อนข้างแพงทีนที แม้ว่าต้องขายทรัพย์สินทั้งหมด เมื่อไม่มีสปอนเซอร์ จึงจำเป็นต้องไปหยิบยืมเงินจากคนอื่นมาบ้าง ไม่ว่าจะมีความยากลำบากหรือความอันตรายมากเท่าไหร่ ก็ต้องดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อให้ความปรารถนาการเดินเรือรอบโลกของตนเป็นจริงให้ได้
(Pan/Lin)
