สองสามวันนี้ ผมรู้สึกท่านผู้ฟังหลายๆ ท่านคึกคักมากในการเรียนภษาจีน เพราะว่าได้เห็นผู้โชคดีของซีอาร์ไอได้มาถึงกรุงปักกิ่ง ย่ำเเดน มกังกรจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นรายการเรียนภาษาจีน หรือรายการดนตรีพาเพลินของเรา ต่างพยายามให้ท่านผู้ฟังทุกๆ ท่านมีโอกาสศึกษาเเละเข้าใจภาษาเเละวัฒนธรรมจีนมากยิ่งขึ้น เผื่อจะมาเข้าร่วม การประกวดความรู้เกี่ยวกับประเทศจีนขอเรา จะได้มีโอกาสเหมือนท่านผู้ฟังผู้ โชคดีหลายคนครับ รายการวันนี้ ผมขอเเนะนำเพลงจากชนชาติมองโกลจีน ก่อนอื่น เรามาฟังเพลง "หยุนเหลียง" คำว่า "หยุนเหลียง" เป็นชื่อของ สาวชนชาติมองโกลผู้หนึ่ง เพลงนี้ได้ใช้ท่วงทำนองที่สวยงามราบเรียบ สะท้อนความคิดถึงที่มีต่อบ้านเกิดเเละญาติพี่น้อง หลังจากเธอเเด่งงานเเล้วไปอาศัยที่ต่างจังหวัด ต่อไปเรามาฟังเพลงนี้กันครับ

เพลง "หยุนเหลียง" ที่เราฟังจบลง ร่วมกันขับร้องโดยฉี ฉีเก๋อหม่า เเละอูหยุนถะ ผู้ฟังที่ติดตามรายการเราเป็นประจำก็รู้อยู่ดีเเล้วว่า ชนชาติมองโกลเป็นชนชาติที่อาศัียบนทุ่งหญ้าทางภาคเหนือของจีน เนื่องจากพวกเขาล่าสัตว์เเละตระเวณอยู่เรื่อยๆ เเละต้องใช้ชีวิตบน ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่นี้ พวกเขาจึงมีความอนุรักษ์ต่อทุ่งหญ้าสีเขียวเป็นอย่าง มาก ทั้งภูมิใจที่มีชีวิตเเบบนี้ด้วย ต่อไปเรามาฟังเพลง "ทุ่งหญ้าอูรื่อเกิน" ที่อู หยุนเกาหวาขับร้อง เพลงนี้ก็มีอารมณ์ชื่นชมทุ่งหญ้า พร้อมมีจังหวะขึ้นลง เหมือนนำเราเข้าสู่ภาพสวยงามที่มีทุ่งหญ้าสีเขียวสุทธิ เนื้อร้องมีความหมายตอนหนึ่งว่า "ทุ่งหญ้าอูรื่อเกิน บ้านที่สวยงามของฉัน เป็นเเหล่งหล่อเลี้ยงชีวิตของฉัน ที่นี่มีดินเเดนอุดมสมบูรณ์ ที่นี่มีทุ่งหญ้าสีเขียวกว้างใหญ่ เสียงจากฝูงม้าดังขึ้นเวหา กลุ่มเเพะติดกัน เกือบมองไม่เห็นขอบ ดอกไม้เบิกบานบนดินเเดนสิริมงคลนี้ เพลงเเห่งความสุขจึงร้องกันไม่จบนัก"

ท่านผู้ฟังครับ เพลง "เจียนๆ เตอะซานเฟิง" หรือ "ยอดเขาที่สูงสง่า" เพลงนี้เป็นเพลงคิดถึงบ้านอีกเพลง ขับร้องโดยซู อีลาซ่ายฮั่น เพลงนี้ได้ใช้พิธีขับร้องวิเศสของชนชาติมองโกล ถ้าท่านผู้ฟังไม่ฟังชัดๆ จะพลาดไป หรืออาจรู้สึกว่าเป็นเสียงจากเครื่องดนตรี ซึ่งวิธีนี้เรียกว่า "ฮูม่าย" ในภาษาจีนกลาง โดยจะต้องอาศัยพลังเสียงในช่องบาก เเบ่ง ออเป็นสองระดับเสียง เเละให้ลมในบากพุ่งออกมาเป็นเสียงต่ำมีพลัง บนพื้นฐานนี้ ยังต้องใช้วิธีการดังขึ้นพร้อมในช่องบาก ขับร้องเสียสูง ในเดียวกัน จึงประกอบสองระดับเสียงเข้าไว้ด้วยกันเป็นหนึ่งเสียง นี่ก็คือวิธี "ฮูมาย" ที่ชนชาติมองโกลใช้ในการร้องเพลงครับ ต่อไปเรามา ร่วมกันฟังว่ามีความพิเศษจริงๆ หรือเปล่าครับ

สุดท้าย ผมขอเเนะนำเพลงที่ชื่นชมธรรมชาติอีกเพลงหนึ่งชื่อ "ถู กู่ เล่อจีซาน" หรือ "ภูเขาถูกู่เล่อจี๋" เพลงนี้ได้เเสดงความปรารถนาของ ประชาชนชาชาติมองโกลอยากอาศัยในธรรมชาติอย่างกลมกลืน เพลงนี้มาจากคณะขับร้องหมู่วิทยุเขตปกครองตนเองมองโลเลียใน ผมจะขอลาท่านผู้ฟังไปก่อนท่ามกลางเพลงนี้ พบกันใหม่อีกครั้งในสัปดาห์หน้าเวลาเดียวกันนี้ สวัสดีครับ