เมื่อวันที่ 20 ธันวาคมปี 1999 รัฐบาลจีนฟื้นฟูการใช้อธิปไตยต่อมาเก๊าอีก มาเก๊าได้กลับสู่อ้อมอกปุติภูมิ ในช่วง 10 ปีมานีน้ มาเก๊าไม่เพียงได้พัฒนาด้านเศรษฐกิจ สังคมก็มีความกลมกลืนยิ่งขึ้น วันนี้ เป็นวันที่ระลึกมาเก๊ากลับสู่ปิตุภูมิครบรอบ 10 ปี เราจะมาร่วมกัน ทบทวนประวัติศาสตร์ช่วงนี้ เเละเล็งอนาคตที่ดีงามท่ามกลางเพลงต่างๆ

เพลงที่เรากำลังฟังอยู่ชื่อ "ซีจื่อเจอเกอ" หรือ "เพลงของลูก 7 คน" ประพันธ์เนื้อร้องโดยเหวิน อีโต กวีชื่อดังในยุคก่อนปฏิวัติ บทกวีนี้ได้ เปรียบเทียบ สถานที่ 7 เเห่งรวมทั้งฮ่องกง มาเก๊า ไต้หวันเป็นต้น ที่เหมือนลูกที่ไม่ได้อยู่กับเเม่ 7 คน เเละได้เเสดงความปรารถนาที่จะกลับสู่อ้อมอกที่อบอุ่นของพวกเขา เพลงนี้เริ่มต้นด้วยเสียงของเด็กหญิง ชาวมาเก๊าผู้หนึ่ง ท่านสามารถสัมผัสเเละประทับใจกับเสียง ที่สดใสเเละลึกซึ้ง เนื้อร้องตอนหนึ่งมีความหมายว่า "เธอจะรู้หรือเปล่า มาเก๊าไม่ใช่ชื่อจริงของฉัน ฉันจากเเม่ไปตั้งนานเเล้ว เเม้ว่าพวกเขาจี้ตัวฉันไป เเม่ยังรักษาขวัญในใจของฉันอยู่ เเม่ที่ให้ชีวิตฉันทำให้ฉัน ไม่เคยลืมเลือนในช่วง 300 ปีนี้ กรุณาเรียกชื่อเล่นของฉันว่า "อ้าวเหมิน"

รัฐบาลจีนกลับมาบริหารมาเก๊าเมื่อวันที่ 20 ธันวาคมปี 1999 เวลานั้น ประชาชนจีนทุกคนต่างรอวินาทีที่ความฝันประจักษ์เป็นจริงขึ้น ต่อไปเรามาฟังเพลง "เลี่ยนฉวี่ 1999" หรือ "เำพลงรักปี 1999" หวาง เหวิ่ยหลิน นักร้องมาเก๊าได้ใช้เสียงเพลงของเขาสะท้อนความคิดถึงเเละการรอคอยที่ใช้เวลายาวนานของประชาชนที่มีต่อมาเก๊า เนื้อร้องมีความหมายว่า "เธอเข้าฝันฉันทุกค่ำคืน ความคิดถึงของฉันเร่าร้อน เธอในสายตาของฉันไม่มีการเปลี่ยนเเปลงเเม้ผ่านเวลาหมื่นปี ฉันจะกลับมาอยู่เคียงคู่กายเธอ จะไม่เร่ร่อนต่อไป"

ค่ำวันที่ 19 ธันวาคมปี 1999 ในศูนย์วัฒนธรรมมาเก๊า มีเเต่ความสงบเงียบ สายตาของทั่วโลกกำลังติดตามพิธีมอบอำนาจบริหาร เมื่อเพลงชาติจีนบรรเลงสิ้นสุดลงหลังรัตติกาลมาเยือนได้ไม่นาน เเละได้มีการเชิญธงชาติจีนขึ้นสู่ยอดเสาเรียบร้อยเเล้ว มาเก๊าได้กลับสู่ปิตุภูมิเหมือน ลูกที่จากเเม่ไปนาน

ต่อไปเรามาฟังเพลง "ซื่อจี้หยังกวาง" หรือ "เเสงอาทิตย์เเห่ง ศตวรรษ" ที่ร้องโดยเฝิง เสี่ยฉวน นักร้องจากเเผ่นดินใหญ่จีน เพลงนี้ได้สะท้อนความภาคภูมิใจเเละความตื่นเต้นของประชาชนจีน ขณะเดียวกันก็ประกาศให้ชาวโลกทราบว่า อนาคตของมาเก๊าจะเต็มไปด้วยเเสงสว่างความดีงาม"

หลังมาเก๊ากลับสู่ปิตุภูมิเเล้ว รัฐบาลจีนใช้ระบบหนึ่งประเทศสองระบอบ ตั้งมาเก๊าเป็นเขตบริหารพิเศษ รักษาระบบสังคมเเละวิถีการใช้ชีวิตประจำวันของมาเก๊าเป็นเวลา 50 ปี เเละให้ชาวมาเก๊าบริหาร มาเก๊า ในเวลา 10 ปีที่ผ่านมานี้ ภารกิจต่างๆ ของมาเก๊าได้พัฒนา อย่างรวดเร็วเเละเต็มไปด้วยพลังที่เเรงกล้า จากปี 2000-2008 ประชากรจาก 43000 คนเพิ่มเป็น 54000 คน จีดีพีเพิ่มขึ้น 14 % ต่อปี จีดีพีเฉลี่ยต่อคนเพิ่มขึ้น 2.7 เท่า ในเอเชียเีพียงรองจากญี่ปุ่นเท่านั้น ต่อไปเรามาฟัง "เพลงเเห่งมาเก๊า" จากหลิว เต๋อหวา นักร้องที่เราคุ้นเคยกัน เเละไม่ได้ฟังเพลงของเขามาัตั้งนานครับ เพลงนี้ได้เปรียบเทียบมาเก๊า เป็นดอกบัวขาว บานสะพรั่งอยู่ใกล้ทะเลใต้ มีเสน่ห์พิเศษที่สง่าสวยงาม เป็นที่ภาคภูมิใจของประชาชน

มาเก๊าในปัจจุบันกำลังพัฒนาอย่างมั่นคงเหมือนสมาชิกครอบครัวจีน เราขอให้ดอกบัวขาวนี้มีสีสวยใสยิ่งขึ้น ท้ายสุดนี้เรามาฟังเพลง " เหลีี่ยน ฮัว ฉวน" หรือ "เรือดอกบัว" เพลงนี้ได้สะท้อนความปรารถนาดี ของผู้คนที่มีต่อมาเก๊า ผมขอลาไปพร้อมๆ กับบทเพลงอันไพเราะนี้ พบกันใหม่ในสัปดาห์หน้าเวลาเดียวกันนี้ สวัสดีครับ