นายหวาง หย่ง เกิดที่เมืองเส้าหยาง มณฑลหูหนาน ปี 1974

คุณเคยใจดีรับคนแปลกหน้าขึ้นรถโดยไม่เก็บค่ารถหรือเปล่า

คุณกล้ารับคนแปลกหน้าขึ้นรถไหม

ในยามเช้าแต่ละวัน ผู้คนที่เฝ้ารอรถประจำทางในบริเวณป้ายสาย 344 ที่เขตหุยหลงก้วน กรุงปักกิ่งล้วนทราบว่า จะมีรถเก๋งยี่ห้อเบนซ์คันหนึ่งเข้ามาจอดเทียบบริเวณป้ายรถเมล์ แล้วเลื่อนหน้าต่างรถลง และเปล่งเสียงเรียกผู้คนที่กำลังเฝ้ารอรถประจำทางว่า "ใครจะไปหม่าเตี้ยน ซวงอัน ขึ้นรถกันเถอะ ไม่เก็บเงิน" บางครั้งคนจะขึ้นรถจนเต็มที่นั่ง ขณะที่อีกหลายคนพากันจ้องมองรถคันนี้ค่อยๆ แล่นออกไปด้วยความฉงนใจหรือความอยากรู้อยากเห็น

เจ้าของรถที่ชวนคนแปลกหน้าขึ้นรถไปในทางเดียวกันด้วยความจริงใจผู้นี้ ชื่อ หวาง หย่ง เขาทำอย่างนี้มาเป็นเวลา 13 ปีแล้ว รับคนมาแล้วกว่า 10,000 คน

ผู้สื่อข่าวเคยนั่งรถของหว่าง หย่ง พบว่า เมื่อได้ยินเสียงทักทายของหวาง หย่งแล้ว คนส่วนใหญ่จะหันหลังให้เขา และไม่แสดงอารมณ์ใดๆ บนใบหน้า

"เคยชินกับสายตาเมินเฉยแบบนี้แล้ว" หวาง หย่งเล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า "แต่แม้เป็นเช่นนี้ ก็ยังคงชอบคุยกับผู้คนต่างๆ ในแต่ละวัน"

นายหวาง หย่งมีข้อเสนอว่า "คาร์พูล" เป็นวิธีหนึ่งในการแก้ปัญหารถติด

ที่บ้านเกิดของหวาง หย่งในมณฑลหูหนาน การนั่งรถของเพื่อนบ้านเป็นเรื่องธรรมดามาก เรื่องที่เกิดขึ้นท่ามกลางฝนตกหนักครั้งหนึ่งในปี 1998 สะเทือนใจเขาอย่างยิ่ง "ผมเห็นยายแก่คนหนึ่งเดินอย่างทุรักทุเร แต่รถที่แล่นผ่านเธอล้วนไม่ชะลอความเร็ว น้ำสกปรกกระเด็นใส่ตัวเธอ ผมทำใจไม่ได้ จึงพายายส่งกลับบ้าน และยายรู้สึกซาบซึ้งใจมาก ทำให้ผมเข้าใจขึ้นมาว่า เรื่องเล็กๆ เช่นนี้ก็สามารถสร้างความอบอุ่นใจครั้งใหญ่ให้กับผู้คนได้" จากนั้นมา หวาง หย่งจึงเริ่มชวนคนขึ้นรถทุกครั้งที่สะดวก

หวาง หย่งระบุว่า "ผมสังเกตรถบนท้องถนนในแต่ละวัน ร้อยละ 70 เป็นรถส่วนบุคคล ในจำนวนนี้ ร้อยละ 70 ขับรถคนเดียว ไม่มีคนนั่งด้วย นับว่าเป็นเรื่องสิ้นเปลืองมาก หากสามารถแก้ไขเรื่องความไว้วางใจกันและความปลอดภัยระหว่างเจ้าของรถกับผู้ถูกชวนให้นั่งได้ ผมรู้สึกว่า การขึ้นรถไปด้วยกัน ถือว่าเป็นวิธีที่ดีในการแก้ปัญหาการจราจร" ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหวังว่า รัฐจะให้การสนับสนุนในเรื่องนี้ โดยสร้างเป็นระบบขึ้น และพัฒนาเป็นวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง

หวาง หย่งเคยพบผู้โดยสารหลากหลายรูปแบบ "มีชายผู้หนึ่งขึ้นรถของผมเวลา 4 ทุ่มเศษ ถามผมซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า ไม่เก็บตางค์จริงหรือเนี่ย และไม่มีถ้อยคำอื่นอีก ตอนลงจากรถก็พูดประโยคหนึ่งว่า 'เพื่อนเอ๋ย ใช่ว่าทุกคนเป็นคนดีนะ เจอะผมถือว่าคุณโชคดี' ผมยังแปลกใจว่านี่หมายความว่าอะไร หันไปดูอีกที ตรงเอวเขาเหน็บมีดยาวกว่า 1 ฟุตไว้เล่มหนึ่ง"

นายหวาง หย่ง เจ้าของรถเบนซ์รับคนแปลกหน้าขึ้นรถฟรีหมื่นคนใน 13 ปี

หวาง หย่งเคยให้หญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังจะกลับบ้านเกิดเพราะชีวิตยากลำบาก "เธออารมณ์ไม่ดี ผมจึงปลอบใจเธอว่า แต่ก่อนผมเริ่มสร้างตัวด้วยเงินเพียง 300 หยวน อยู่ชั้นใต้ดินลึกลงไป 3 ชั้น บนเพดานมีหยดน้ำหยดลงมาเหมือนม่านน้ำ อย่างไรก็ตามผมก็ผ่านมาได้จนถึงทุกวันนี้ เธอก็ไปคิดไตร่ตรอง และตัดสินใจว่าจะไม่กลับบ้าน จากนั้น 2 ปีต่อมาผมได้รับโทรศัพท์จากเธอ บอกว่าได้งาน มีสามรี และซื้อบ้านแล้ว และขอบคุณที่ผมปลอบขวัญและให้กำลังใจในครั้งนั้น"

ปัจจุบันนี้ พอหย่าง หย่งขับรถมาถึงป้ายรถประจำทาง อาสาสมัครจราจรที่คุ้นเคยจะวิ่งเข้ามาขอบคุณเขา "เรื่องที่ปลื้มใจที่สุดก็คือ ครั้งหนึ่งเจอรถคันหนึ่งบนท้องถนน เจ้าของรถเเลื่อนหน้าต่างรถเรียกผมว่า 'หยาง หย่ง หยาง หย่ง ผมเคยนั่งรถของคุณ ตอนนี้ผมมีรถแล้ว และจะให้ผู้อื่นโดยสารด้วยนะ' "

(TON/LING)