กระบี่อันดับที่ 10 - กระบี่ "เฉิงหยิ่ง" (承影)
คำว่า "หยิ่ง" ก็แปลว่า "เงา" ในหนังสือเรื่อง "เลี่ยจื่อ•ซางเวิ่น" (《列子•汤问》) ซึ่งเป็นหนังสือในสมัยจั้นกั๋ว ได้รวมนิทานพื้นเมือง และตำนานเทพต่างๆ และพูดถึงกระบี่ "เฉิงหยิ่ง" ดังกล่าวว่า กระบี่เล่มนี้ผลิตในสมัยราชวงค์ชาง ซึ่งเป็นราชวงศ์ลำดับที่สองในประวัติศาสตร์จีน และเก็บรักษาไว้โดยชาวแคว้นเว่ยในสมัยชุนชิวผู้หนึ่ง ที่มีชื่อว่า "ข่งโจว"
วันหนึ่งตอนเย็น พระอาทิตย์ค่อยๆ ลาจากท้องฟ้า มีเงากระบี่เงาหนึ่งปรากฏขึ้นบนผนัง ข้างๆ กัน มีมือคู่หนึ่งจับด้ามกระบี่ มือคู่นี้ค่อยๆ ยกขึ้นและเคลื่อนปราดผ่านต้นสนที่อยู่ข้างๆ อย่างเงียบกริบและรวดเร็ว ในอากาศมีเสียง "ชะ" เบาๆ หนึ่งครั้ง และคืนสู่สงบทันที ต่อจากนั้นไม่นาน ต้นสนใหญ่ ต้นนี้ก็ค่อยๆ ล้มครืนลง ขณะนั้น พระอาทิตย์เคลื่อนคล้อยไปหลังภูเขา ท้องฟ้าค่อยๆ มืดมิด ส่วนเงากระบี่บนผนังก็หายไป นี่ก็คือกระบี่ "เฉิงหนิ่ง" กระบี่ที่ไม่มีคมดาม มีแต่ด้ามกับเงา
กระบี่ "เฉิงหยิ่ง" ได้ชื่อว่า เป็นกระบี่ที่สง่างาม
พลังของกระบี่มีระดับ 7 ดาว
กระบี่อันดับที่ 9 - กระบี่ "ฉุนจวิน" (纯钧)
กระบี่ "ฉุนจวิน" ก็เป็นกระบี่ที่มักจะพูดถึงในนวนิยายจีนหลายๆ เรื่อง เล่ากันว่า ในสมัยชุนชิว มีผู้รู้กระบี่ผู้หนึ่งชื่อ เซวฺจู๋ (薛烛) เดินทางท่องเที่ยวไปตามแคว้นต่างๆ เมื่อถึงแคว้นยั่ว ซึ่งมีเจ้าแคว้นชื่อโกวเจี้ยน (ในนิทานเรื่อง "วั่วซินฉางต่าน" หรือกินน้ำดีขม ระทมนอนฟืน) โกวเจี้ยนเอากระบี่ "ฉุนจวิน" ออกมาให้ดู เซวฺจู๋ เห็นแล้วตื่นเต้นมากจนเกือบจะเป็นลมไป เพราะขณะค่อยๆ เอากระบี่เล่มนี้ออกมาจากฝัก มีแสงสว่างจ้าแผดออกมาด้วย ยิ่งอยู่ท่ามกลางแสงแดดยิ่งสว่างวับ เหมือนกับพระอาทิตย์ส่องแสงลงมายังพื้นน้ำในทะเลสาบ ส่วนตัวกระบี่แข็งเท่าภูเขาหินพันบี บนด้ามกระบี่ก็มีลาดลายหรูหรามาก เซวฺจู๋รู้ทันทีว่า นี่ก็คือกระบี่ "ฉุนจวิน" นั่นเอง โกวเจี้ยนถามเซวฺจู๋ว่า "มีคนบอกว่าจะแลกกระบี่เล่มนี้ด้วยม้าสุดยอดพันตัว หมู่บ้านเจริญๆ สามแห่ง และเมืองใหญ่อีกสองแห่ง คุณว่าคุ้มไหม" เซวฺจู๋ตอบทันทีอย่างตื่นเต้นว่า "แลกไม่ได้เดดขาด เพราะกระบี่เล่มนี้เป็นกระบี่ที่ได้รวมเอาวิญญาณของธรรมชาติมาไว้ด้วยกัน เป็นกระบี่อันล้ำค่ายิ่ง" เพราะฉะนั้น โกวเจี้ยนจึงเก็บรักษากระบี่นี้ไว้ตลอดชีวิต จนถึงปัจจุบัน กระบี่เล่มนี้จึงมีอีกชื่อหนึ่งว่า "ยั่วหวังโกวเจี้ยนเจี้ยน" ซึ่งแปลว่า กระบี่ของโกวเจี้ยน-เจ้าแคว้นยั่ว ผู้สร้างกระบี่เล่มนี้ขึ้นมาชื่อโอวเหยี่ยจื่อ (欧冶子) ซึ่งเป็นบิดาแห่งการประดิษฐ์กระบี่จีน และกระบี่ "ฉุนจวิน" เล่มนี้ก็เป็นกระบี่เล่มสุดท้ายของโอเหยี่ยจื่อ
กระบี่เล่มนี้ได้ชื่อว่าเป็นกระบี่ที่หรูหราและมีศักดิ์ศรี
พลังของกระบี่ระดับ 7.5 ดาว
