กังไส เป็นชื่อตำบลหนึ่งของจีน ที่ขึ้นชื่อนักเรื่องการทำเซรามิกต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตาจีนเครื่องถ้วย ชาม กี๋ ลูกปัด
อะไรที่เรียกว่ากังไส 
กังไส คือ เครื่องปั้นจากโรงงานในกังไสนั่นเองซึ่งจริง ๆ แล้ว คำว่ากังไสนี้ คนจีนจะออก เสียงว่า กังไซดินที่ใช้ปั้นของกังไสเป็นดินขาวคุณภาพดี เนื้อละเอียดและแน่น จึงค่อนข้างหนักงาน กังไสเป็นที่เลื่องลือถึงฝีมือที่สวยงามละเอียดลออ เช่นรูปปั้เจ้าแม่กวนอิม   ก็สามารถปั้นแต่งชาย กระโปรงให้สวยพลิ้วได้ลีลาของผ้าแพรเนื้อดีที่กำลังปลิวไสว เกลียวคลื่นที่เจ้าแม่ประทับยืนอยู่ ก็ถูก แต่งสีสันอย่างประณีต จนดูมีชีวิตชีวา งานของกังไสที่น่าสนใจพูดถึง จึงเป็นงานตุ๊กตาจีน เพราะมีลูก เล่นให้เล่ามากมาย ตั้งแต่ชนิดของตุ๊กตาว่ามีแบบหน้าแป้งและหน้ามัน ตุ๊กตาแบบหน้าแป้ง คือ ใน ขณะที่ชุดเสื้อผ้าหรือองค์ประกอบอื่นของตุ๊กตาจะถูกชักสีเคลือบเงา ที่ผิวหน้าและผิวเนื้ออื่นของตุ๊กตา เช่น แขน ขา มือ เท้า ที่โผล่พ้นชายผ้าออกมาให้เห็นจะไม่ถูกชักเงาไปด้วย แต่จะขาวเนียนเป็นผิว เนื้อแป้งแท้ ๆ ถ้าเป็นแบบหน้ามัน คือ ทั้งตัวตุ๊กตาจะถูกเคลือบมันชักเงา ตุ๊กตาจีนที่นิยมปั้นมีมาก มาย เช่น ปั้นพวกเซียนหรือตุ๊กตามงคลต่าง ๆ เช่น

เจ้าแม่กวนอิม
ฮก ลก ซิ่ว
ปู้กุ่ยฮุด
โหงวจื้อฮุด
ชุดไซอิ๋ว
ชุดโป๊ยเซียน

ที่ปั้นเป็นผู้มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ก็มี เช่น ฮวนบู้หลัน ผู้หญิงจีนที่ปลอมตัวเป็นชาย ไปทหารเพื่อไปแทนพ่อซี่งแก่มากแล้ว แต่ถูกหมายเกณฑ์ ฮวนบู้หลันรบได้เก่งกาจ จนมีตำแหน่ง เป็นถึงแม่ทัพ ซึ่งช่างจะนิยมปั้นเป็นตุ๊กตาฮวนบู้หลันกำลังลั่นกลองรบ แล้วก็มีตุ๊กตาที่ปั้นตามสุภาษิต เช่น ลุงโง่ย้ายภูเขา คล้าย ๆ คำพังเพย "ขี่ช้างจับตั๊กแตน" ของไทย เช่นเดียวกับการปั้นตุ๊กตา นักปราชญ์ เช่น ขงจื้อ
อย่างไรก็ตามเป็นที่น่าเสียดายที่งานกังไสรุ่นใหม่นี้จะสู้งานเก่าไม่ได้ เพราะช่วงที่เกิดการปฏิวัติสี่สหาย มีการทำลายของดี ๆ ที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์และสถานที่สำคัญไปมาก บรรดาโรงงานปั้นในกังไสก็ถูกเผาทำลายไปเยอะ ทำให้บล็อกตุ๊กตาดี ๆ เสียหายไปไม่น้อย ประกอบกับช่าง ปั้นชาวกังไสที่เมื่อถึงเวลาก็ล้มหายตายไป และบ้างก็ถูกซื้อตัวไปที่อื่นในระยะหลัง งานปั้นจากตำบล ปังโคยจึงโดดเด่นขึ้นมา เพราะบางโรงงานของปังโคยก็ได้บล็อกของงานกังไสที่ดี ๆ มา และช่างปั้น ของกังไสก็มีมาอยู่ที่ปังโคยเหมือนกันจึงมีการถ่ายทอดฝีมือ แต่ว่ากันว่า งานของกังไสก็ยังเป็นที่นิยมว่าสวยและประณีตกว่าแต่ของอย่างนี้ บางทีลายเนื้อชอบลงยา คนที่โชคดีไปเจองานฝีมือดีมาก ๆ ของปังโคยก็มี ตามร้านขายตุ๊กตาจีนในปัจจุบันบางร้านจึงมีแต่งานกังไส บางร้านก็มีทั้งงานกังไสและปังโคย แต่ถ้าเป็นของเก่าแล้ว กังไสกินขาด;
เจี๊ยะอวง  เจี๊ยะอวง ก็เหมือนกังไส คือเป็นตำบลที่มีชื่อเสียงในเรื่องการปั้นตุ๊กตาแต่งงานของเจี๊ยะอวงจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ไม่เหมือนใคร คือ สีผิวของตุ๊กตา ตรงหน้า แขน ขา จะเป็นสีเข้มเหมือนคนผิวสองสี ดูเป็นธรรมชาติมาก โดยจะปั้นเป็นเนื้อแป้ง ส่วนสีชุดของตุ๊กตาจะนิยมเล่นสีพื้น ๆ เช่น สีแดง สีน้ำเงิน สีขาว และแบบแตกลายงา แล้วเคลือบเงาเฉพาะชุด งานของเจี๊ยะอวงนี้ ที่นิยมกันก็มี สีแดง ซึ่งทำให้สีแดงด้วย "อั้งอิ๊ว" หรือน้ำมันสีแดง ถ้าลงได้สวยจนออกแดงเข้ม คล้ายสีทับทิม แล้วชักเงาให้งาม ถือว่าเลิศ จนมีคำกล่าวถึงงานเจี๊ยะอวงว่า "ของดีต้องสีทับทิม" ตุ๊กตาเจี๊ยะอวงแบบ แตกลายงาก็น่าสนใจ ด้วยลวดลายของการแตกลายเป็นเส้นลายงานี้ มีประวัติเป็นเรื่องเล่าสนุก ๆ เล่าต่อกันมาเหมือนเป็นตำนานว่า การคิดค้นได้แบบลายเนื้อแตกนี้ เป็นเรื่องบังเอิญที่วันหนึ่งช่างทำตุ๊กตาคนหนึ่งในกังไสเกิดเบื่องานขึ้นมา คว้าได้ถังน้ำก็สาดเข้าไปในตุ๊กตากำลังเผาอยู่ จนเวลาผ่านไปหลายวัน ช่างเกิดเหงามือ และคิดถึงงานที่เคยทำ ก็กลับมา ช่างเปิดเตาดู พบว่าตุ๊กตาเกิดเป็นลวดลายสวยเเปลกตา ก็นำออกมาขาย แล้วเป็นที่นิยม จึงทำกันเรื่อยมา แต่ภายหลังกลับมีทำมากเจี๊ยะอวง มากกว่าที่กังไส อย่างไรก็ตาม งานของเจี๊ยะอวงส่วนใหญ่นิยมปั้นตุ๊กตาเซียน โดยเฉพาแบบสีทับทิม เช่น ปั้นเป็น "เจ็งคุ้ย" หรือ เทพปราบมาร แล้วก็พระจี้กง เจ็งคุ้ย หรือเทพปราบมารเป็นตุ๊กตาเซียนที่นักเล่น ตุ๊กตาจีนมักไม่พลาด คือต้องมีไว้ เชื่อกันว่าท่านเป็นเทพที่ช่วยคุ้มครองให้ปลอดภัยจากสิ่งชั่วร้าย อย่างเวลาที่ต้องไปพักที่ไหน ที่อาจมีวิญญาณไม่ดีอยู่ เช่น เวลาเข้าโรงพยาบาลผู้ใหญ่จะบอกว่าให้เอาเทพปราบมารมารติดตัวไปด้วย แล้วก็จะปลอดภัย อย่างจี้กง ก็มีเกร็ด น่าสนใจว่าท่านเป็นพระที่พิสดาร คือ ไม่ถือศีลกินเจ แถมชอบดื่มน้ำเมา หน้าตาเบิกบานแจ่มใส ตลอดเวลา ช่างจึงนิยมปั้นตุ๊กตาพระจี้กงให้มีหน้ายิ้มแย้ม มือหนึ่งถือขวดเหล้าอีกมือถือพัดอั้งโล่ที่ใช้พัดเตาไฟ ซึ่งเป็นของวิเศษประจำตัว ร่ำลือกันว่า ถ้าผู้ที่บูชาท่านเป็นคนดีมีความสามารถ บางทีท่าน ก็มีอภินิหาร มาช่วยแปลก ๆ คล้ายเป็นพระขี้เล่น อะไรทำนองนี้ ถ้าเป็นตุ๊กตาเจี๊ยะอวงแบบแตกลายงา นิยมปั้นเป็นบรรดาบุคคลที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ เช่น งักฮุย ชายจีนที่ถูกแม่สอนให้รักชาติและความรัก ชาติของงักฮุยก็ได้บันทึกไว้ใน ประวัติศาสตร์ หรืออย่าง "ลี้ซีเตียง" หมอยุคโบราณที่ เชี่ยวชาญ เรื่อง สมุนไพร หรืออย่าง "ฮั่วท้อ" ศัลยแพทย์ผู้มีฝีมือในสามก๊ก จนกลายเป็นคำที่ชาวจีนใช้ยกย่องหมอเก่ง ยุคหลังว่า หมอคนนี้ฝีมือฮั่วท้อ นอกจากนี้ก็มีปั้นเป็นบัณฑิต หรือบางทีก็ปั้นตาม จินตนาการของช่างไม่ได้มีความหมายอะไร ถ้าไปเที่ยวบ้านใครแล้วพบว่าผู้ใหญ่บ้านนี้สะสมตุ๊กตาจีนเป็นต้องได้เห็นตุ๊กตาเจี๊ยะอวง ทั้งแบบสีทับทิมและแบบแตกลายงา ซึ่งถ้าถามชื่อตุ๊กตา และประวัติ ความเป็นมาของตุ๊กตาแต่ละตัว ไม่ว่าจะเป็นแบบกังไสหรือเจี๊ยะอวง ท่านผู้เล่นตุ๊กตาจีนมัก จะตอบได้เป็นอย่างดี