ชนชาติปู้หล่างมีอยู่เฉพาะในจังหวัดปกครองตนเองชนชาติไตสิบสองปันนาของมณฑลยูนนานเท่านั้น ชนชาติปู้หล่างมีประเพณีการแต่งงานที่พิเศษ คือ คู่บ่าวสาวต้องจัดงานแต่งงานสองครั้ง ในรายการชนชาติส่วนน้อยของจีนวันนี้ เชิญทุกท่านติดตามดิฉันไปสัมผัสกับประเพณีพิเศษนี้ของชนชาติปู้หล่างที่มณฑลยูนนานค่ะ

เพลงที่ท่านกำลังฟังอยู่นี้เป็นเพลงชนชาติปู้หล่างค่ะ หนุ่มสาวชาวปู้หล่างถ้ารักกันแล้ว พ่อแม่ของฝ่ายชายก็จะขอให้แม่สื่อส่งของกำนัลต่างๆ เช่น ใบชาและเกลือเป็นต้นมอบให้แก่ครอบครัวฝ่ายหญิง เมื่อฝ่ายหญิงได้รับของกำนัลแล้ว ฝ่ายชายก็จะหาฤกษ์แต่งงาน

ก่อนวันแต่งงานหนึ่งวัน ทั้งสองฝ่ายต่างต้องมอบบุหรี่ให้แก่ผู้อาวุโสในหมู่บ้านตนเองเป็นของกำนัล เพื่อขอให้ผู้อาวุโสประกาศข่าวการแต่งงาน และเชิญผู้คนทั้งหมู่บ้านไปกินเนื้อดื่มเหล้ากัน ในวันแต่งงาน ทั้งสองฝ่ายต้องจัดงานเลี้ยงเพื่อรับรอง ญาติมิตรและชาวบ้าน ขณะเดียวกัน ยังต้องหั่นเนื้อหมูที่เหลือเป็นชิ้นเล็กๆเสียบไว้ในไม้ แล้วแจกให้ทุกครอบครัว ส่วนหัวใจหมูและตับหมูทำเป็นหมูสับแล้วต้มกับข้่าวเหนียว ให้เด็กๆกิน เพื่ออวยพรให้คู่บ่าวสาวมีลูกโดยเร็ววัน

ก่อนจัดงานแต่งงาน ต้องจัดงานเลี้ยงรับรองผู้อาวุโส และหัวหน้าหมู่บ้าน หลังจากทานอาหารแล้วก็จะเชิญพวกเขากล่าวอวยพรตลอดจนผูกข้อมือให้แก่เจ้าบ่าวเจ้าสาว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ว่าจะผูกหัวใจและวิญญาณของเจ้าบ่าวเจ้าสาวไว้ด้วยกัน จากนั้น เจ้าบ่าวเจ้าสาวต้องนำข้าวและกับข้าวซึ่งห่อด้วยใบตองอย่างละหนึ่งห่อไปทำบุญที่วัด เพื่อขอให้พระอำนวยพรให้เจ้าบ่าวเจ้าสาว

ในคืนวันแต่งงาน เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวจะพักคนละที่ วันรุ่งขึ้น ในเวลาที่ไก่ขึ้นเป็นครั้งแรก เจ้าสาวกับเพื่อนเจ้าสาวก็จะไปแอบที่พักของเจ้าบ่าว และปลุกเจ้าบ่าวให้ตื่นนอน แล้วนำสิ่งของที่เตรียมไว้รีบไปถึงบ้านของเจ้าสาว ซึ่งจะมีแม่ยายคอยที่หน้าประตูอยู่แล้ว เมื่อเห็นลูกเขยมาถึง ก็จะส่งเสื้อใหม่ตัวหนึ่งให้ลูกเขย ประเพณีแบบนี้เรียกว่า"ขโมยลูกเขย" ซึ่งมีความหมายว่าขอบคุณพ่อแม่ของฝ่ายหญิงล่วงหน้า เมื่อคู่บ่าวสาวเข้าไปในบ้าน ก็จะพบญาติ แขกและเพื่อนๆของเจ้าสาวอยู่มากมาย เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็จะได้รับคำอวยพรและการผูกข้อมือจากผู้อาวุโส

ตามประเพณีการแต่งงานของชนชาติปู้หล่าง หลังจากงานแต่งงานครั้งนี้แล้ว สามียังคงทำงานและใช้ชีวิตในบ้านตัวเอง เพียงแต่ไปพักที่บ้านของภรรยาในเวลากลางคืน ส่วนผู้เป็นภรรยาก็ทำงาน ใช้ชีวิตและพักในบ้านตัวเอง สองฝ่ายต้องใช้ชีวิตเช่นนี้3ปี ระหว่าง3ปีนี้ ลูกที่เกิดมาจะให้ครอบครัวฝ่ายหญิงเลี้ยง ขณะเดียวกันก็เป็นสมาชิกของครอบครัวฝ่ายหญิง หลังจาก3ปี ถ้าสามีภรรยามีความรักเหมือนเดิม ก็จะจัดงานแต่งงานครั้งที่สอง หลังจากนั้น ภรรยาก็จะพาลูกไปใช้ชีวิตที่บ้านของสามีอย่างเป็นทางการ ถ้าสองคนไม่รักกันเหมือนเดิม ก็สามารถหย่าร้างได้ภายใน3ปีนี้

งานแต่งงานครั้งที่สองถือเป็นงานแต่งงานที่เป็นทางการ ซึ่งมีความสำคัญมากกว่าครั้งแรก เจ้าสาวต้องประดับดอกไม้บนศีรษะ แต่งหน้าอย่างสวยงาม และเดินทางไปบ้านของเจ้าบ่าวโดยมีผู้มาส่งจำนวนมาก ระหว่างทางต้องจุดดอกไม้ไฟ เพื่อสร้างบรรยากาศที่สนุกสนาน ในยามนี้ เจ้าสาวต้องร้องไห้ เพื่อแสดงความผูกพันและไม่อยากจากพ่อแม่พี่น้องไป เมื่อไปถึงบ้านฝ่ายชาย แม่ผัวจะมอบกระโปรงใหม่ตัวหนึ่งให้เจ้าสาว เจ้าสาวจะพับกระโปรงตัวนี้ไว้ด้วยกันกับเสื้อตัวที่คุณแม่ของตนมอบให้เจ้าบ่าว อันเป็นการแสดงว่าวันข้างหน้าจะไม่พรากจากกัน ต่อจากนั้น ผู้อาวุโสจะผูกข้อมือให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวอีกครั้ง และกล่าวคำอวยพร

หลังจากพิธีแต่งงานสิ้นสุดแล้ว บ้านฝ่ายชายจะจัดงานเลี้ยงรับรองแขก แขกจะกินเนื้อดื่มเหล้าและอวยพรให้สามีภรรยามีความสุข ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร หลังจากนั้น จะร้องเพลงไปเต้นรำไปเพื่อแสดงความยินดี งานแต่งงานสองครั้งของชนชาติปู้หล่างจึงจบลงอย่างสมบูรณ์

ท่านผู้ฟังคะ ถ้าท่านสนใจประเพณีการแต่งงานของชนชาติปู้หล่าง กรุณาเขียนจดหมายหรืออีเมล์มาติดต่อกับเรานะคะ รายการวันนี้ขอจบลงเพียงเท่านี้ สวัสดีค่ะ