วรรณคดีอิงเทพนิยายเรื่องไซอิ๋วเป็นวรรณคดีที่มีอิทธิพลทั้งในจีนและในโลกมาโดยตลอด ผู้เขียนเรื่องไซอิ๋วก็คือ อู๋เฉิงเอิน

อู๋เฉิงเอินใช้ชีวิตระหว่างคริสต์ศักราช 1506-1582 สมัยราชวงศ์หมิง เขาเกิดในครอบครัวพ่อค้าที่เมืองหวายอัน (HuaiAn) มณฑลเจียงซู เล่ากันว่า เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์ตั้งแต่เด็ก มีความสนใจในเรื่องราวต่างๆ อย่างกว้างขวางและมากความสามารถในศิลป์แขนงต่างๆ มีความชำนาญทั้งการวาดภาพ อักษรศิลป์หรือศิลปะการเขียนพู่กันจีน การแต่งกลอน การประพันธ์เพลงและการเล่นหมากล้อม อีกทั้งยังชอบสะสมผลงานอักษรศิลป์และภาพวาดที่มีชื่อเสียงอีกด้วย ผู้ที่มีอิทธิพลสำคัญต่ออู๋เฉิงเอินก็คือ บิดาของเขา ในช่วงเด็ก อู๋เฉิงเอินมักจะติดตามบิดาไปท่องป่ารอบๆ วัดเก่าแก่ในชานเมืองหวายอัน พอถึงที่ใดที่หนึ่ง บิดาก็จะเล่าเรื่องเทพนิยายที่ชวนฟังและแปลกพิสดารต่างๆ ในท้องถิ่นให้เขาฟัง ทำให้เขาชอบฟังเรื่องราวแปลกๆ เมื่ออายุไขมากขึ้น เขาก็ยิ่งชอบฟังมากขึ้นอย่างไม่ลดหย่อน เมื่ออายุหลัง 30 ปี เรื่องราวแปลกๆ ที่เขาสั่งสมไว้นั้นก็มีมากพอสมควรแล้ว เขาจึงเริ่มไตร่ตรองเรื่องการประพันธ์ผลงานเขียน เมื่ออายุราว 50 ปี เขาได้เขียนเรื่องไซอิ๋วกว่าสิบตอนแรก แล้วพักปากกาไว้หลายปี จนถึงปัจฉิมวัยจึงเขียนเรื่องไซอิ๋วให้แล้วเสร็จสมบูรณ์ครบ 100 ตอน

เกี่ยวกับแนวคิดของอู๋เฉิงเอินนั้น เล่ากันว่า แม้ว่าเขามีแววฉลาดเหนือกว่าผู้อื่นตั้งแต่วัยเด็กและเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนทั้งหลายก็ตาม แต่เขาไม่ประสบความสำเร็จในการสอบบัณฑิต "เคอจวี่" คือสอบตกทุกครั้ง ฉะนั้น ฐานะของเขาจึงไม่สู้ดีนัก ความเป็นอยู่แร้นแค้น ประสบการณ์ชีวิตเช่นนี้ทำให้เขาเข็ดต่อการทุจริตในระบบขุนนางและความไร้น้ำใจของชาวโลก เมล็ดพันธุ์แห่งการต่อต้านความไม่เป็นธรรมในโลกจึงฝังลึกไว้ในหัวอกของเขา ความไม่นิ่ง ความโกรธแค้นและความปรารถนาอันดีที่มีอยู่ในใจของเขาจึงได้รับการถ่ายทอดมายังบทประพันธ์เรื่องไซอิ๋ว

เรื่องไซอิ๋วที่อู๋เฉิงเอินประพันธ์ขึ้นนี้เป็นวรรณกรรมอิงเทพนิยายที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติวรรณคดีโบราณของจีน มีเค้าเรื่องจากพระถังซัมจั๋งพระชั้นผู้ใหญ่ที่มีชื่อเสียงที่สุดสมัยราชวงศ์ถังของจีนไปอันเชิญพระไตรปิฎกที่ประเทศอินเดียสมัยศตวรรษที่ 7 ประกอบด้วยเรื่องราวของเทพี ภูตผีปีศาจและยักษ์ต่างๆ 100 ตอน เรื่องแต่ละเรื่องสามารถแยกกันเป็นเรื่องโดยอิสระและสามารถเชื่อมโยงกันได้ตลอดเรื่อง ประกอบเข้าเป็นโลกแห่งเทพนิยายที่มหัศจรรย์ ในโลกแห่งเทพนิยายนี้ มีเงาแห่งโลกมนุษย์ทุกที่ทุกเวลา เช่น เง็กเซียนฮ่องเต้ในสวรรค์ก็เสมือนพระจักรพรรดิในแดนมนุษย์ ภูตผีปีศาจและยักษ์ต่างๆ ที่ฆ่าคนและกินคน มีความโลภในทรัพย์และกาม และครองความเป็นเจ้าในถิ่นใดถิ่นหนึ่งด้วยพลังฤทธิ์เดชของตนนั้นก็เสมือนพวกอันธพาลและขุนนางที่เลวทรามในแดนมนุษย์ ส่วนเห้งเจีย "ราชาวอกงาม" นั้น มากความสามารถ พิทักษ์ความเป็นธรรมและกวาดล้างพวกยักษ์และมารที่เลวร้ายต่างๆ ให้หมดสิ้น อู๋เฉิงเอินได้ฝากฝังความปรารถนาอันแรงกล้าในการปราบปรามสิ่งที่ชั่วร้ายและกลุ่มอิทธิพลที่ชั่วร้ายต่างๆ ในสังคมไว้กับตัวละครเห้งเจียลิงวิเศษตัวนี้

ท่านผู้ฟังคะ ความสามารถด้านวรรณศิลป์ของอู๋เฉิงเอินนั้นยัมีอีกหลายด้าน เช่น ผลงานกาพย์กลอนหลากหลายลีลาอีกมากมาย แต่ที่มีอิทธิพลมากที่สุดนั้นยังคงเป็นผลงานเรื่องไซอิ๋ว โดยถือว่าเป็นมณีอันล้ำค่าประดับวงการวรรณกรรมของโลกและเป็นวรรณคดีชั้นเยี่ยมสำหรับเด็กตลอดระยะเวลาหลายร้อยปีที่ผ่านมานี้ และถูกนำไปสร้างเป็นละครงิ้ว ละครโทรทัศน์และภาพยนตร์ ตัวละครเห้งเจียเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก รวมทั้งราชอาณาจักรไทยด้วย

ปัจจุบัน บ้านเก่าของอู๋เฉิงเอินในเมืองหวายอันมณฑลเจียงซูถูกสร้างใหม่ตามแบบเดิม ส่วนสุสานของเขาก็ได้รับการซ่อมแซมเช่นกัน

ท่านผู้ฟังคะ เรื่องราวที่น่าสนใจเกี่ยวกับอู๋เฉิงเอิน นักเขียนเจ้าของผลงานวรรณคดีเรื่อง "ไซอิ๋ว" ที่มีชื่อเสียงสมัยศตวรรษที่ 16 ของจีนก็ขอเล่าสู่กันฟังเพียงเท่านี้ ดิฉันพิศศรี ห่อเพชรพลอย สวัสดีค่ะ

(ต่อไปขอเชิญท่านฟัง "ข่าววัฒนธรรม" ดำเนินรายการโดยคุณ

โจวสี้ว์ค่ะ)