วันที่ 12 พฤษภาคม แผ่นดินไหวร้ายแรงเกิดขึ้นในเวิ่นชวนที่ห่างจากเมืองเฉิงตู 92 กิโลเมตร คนนับหมื่นคนถูกกลบฝังไว้ใต้สิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ที่ถูกทำลาย ทหารของจีนมาถึงที่ต่าง ๆ ที่ประสบธรณีพิบัติอย่างเร็วที่สุด และพยายามช่วยขุดหาคนที่ถูกฝังไว้ใต้ดิน

ผู้คนค้นพบเด็กหญิงคนหนึ่งภายใต้ซากตึกเรียน เธออายุแค่ 10 ขวบ แต่อดทนอยู่ใต้ซากปรักหักพัง 3 วัน เมื่อเธอถูกช่วยออกมา ยังจับหนังสือเล่มหนึ่งไว้แน่น ในช่วง 3 วันที่เธอถูกฝังอยู่เธออ่านหนังสือเล่มนี้ตลอดเวลาจนคนช่วยออกมา เธอเป็นนักเรียนชั้นประถมปีที่ 4 เวลาเกิดแผ่นดินไหว เธอกำลังเรียนหนังสือที่ตึกเรียน เธอยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อาคารก็ถล่ม เธอถูกฝังใต้ซากปรักหักพัง ทีแรกเธอกลัวมาก ร้องไห้และเรียกหาพ่อกับแม่ แต่ไม่มีใครตอบ เมื่อเธอผิดหวัง เธอควานพบหนังสือเล่มหนึ่งในที่มืด เธอจึงเริ่มอ่านหนังสือเพื่อไม่ให้ตัวเองกลัว กลางวันเธอใช้แสงแดดเพียงเล็กน้อยที่ลอดผ่านซากปรักหักพังอ่าน กลางคืนใช้แสงจันทร์ เมื่อเธอถูกค้นพบ เธอพูดกับผู้คนว่า " คุณอาคะ ขอไฟฉายให้หนูกระบอกหนึ่งได้ไหมคะ หนูอยากอ่านหนังสือ หนูไม่กลัว "

หนังสือให้กำลังใจแก่เด็กหญิงคนนี้ เหมือนแสงสว่างฝ่าความมืดมนลงมา อารยธรรมยิ่งใหญ่ที่มนุษย์สร้างคือ ให้กำลังใจคนและพาคนเดินออกจากที่มืด