วันที่ 12 เดือนพฤษภาคม ปีค.ศ. 2008 ดิฉันเชื่อมั่นว่า ประชาชนจีนทั้งประเทศจะจำวันนี้ไว้ให้แม่น แผ่นดินไหวระดับ 8.0 ริกเตอร์ที่เกิดขึ้นในอำเภอเวิ่นชวน มณฑลเสฉวนนั้น ทำให้คนที่สูญเสียบ้านเรือน สูญเสียญาติพี่น้องเพื่อนฝูงจนกระทั่งสูญเสียชีวิตนับเป็นหมื่น ๆ คน จนถึงวันนี้ ทั่วปริมณฑลที่เกิดแผ่นดินไหวมีคนเสียชีวิตเป็นจำนวนกว่า 6 หมื่น สร้างความเศร้าโศกแก่ประชาชนทั้งปวงเป็นอย่างยิ่ง

ยังจำได้ว่า ตอนที่ดิฉันเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น เคยเรียนเรื่องหนึ่งชื่อ ใครเป็นคนน่ารักที่สุด ในเรื่องนั้นผู้เขียนกล่าวถึงทหารว่าเป็นคนที่น่ารักที่สุด ก็ใช่ซิ หลังจากแผ่นดินไหวเกิดขึ้น ทหารของเราเป็นคนไปสู่เขตเกิดภัยพิบัติเร็วที่สุด ไปกอบกู้ประชาชนผู้ประสบภัยพิบัติ พวกเขาทำงานอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายสิบชั่วโมง ถึงแม้ตัวเองเหนื่อยเต็มทีแต่ก็ยังไม่พักเลย เป็นที่เคารพเลื่อมใสของประชาชน แต่ตอนนี้ ดิฉันยังรู้สึกว่า ยังมีอีกพวกหนึ่งที่ไม่แพ้กัน พวกหมอก็เป็นคนที่น่ารักที่สุด เพราะถ้าไม่มีหมอไปรักษาผู้ได้รับบาดเจ็บ บางคนก็คงมีชีวิตต่อไม่ได้ ถึงแม้มีทหารช่วยให้เขาพ้นออกจากเขตอันตรายแล้วก็ตาม เมื่อวานดูทีวีได้ยินว่า มีหมอ 3 คนทำงานอยู่หลายวันแล้ว ช่วยเหลือคนเป็นจำนวนมาก แต่ที่คนอื่นไม่ทราบคือลูกของหมอ 3 คนนั้น เมื่อแผ่นดินไหวเกิดขึ้นก็ถูกอาคารเรียนถล่มกลบฝังอยู่ในโรงเรียน แต่ว่าพวกเขาไม่ได้วิ่งไปหาลูกของตนก่อน แม้ว่าตัวเองแสนเศร้าแต่ก็ทำงานเข้มแข็งช่วยคนอื่น การเสียสละที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้ ไม่ใช่ว่าเราทุกคนจะทำได้ทั้งหมด

จริง ๆ แล้ว ยังมีคนอีกมากมายเสียสละเพื่อช่วยให้คนอื่นรอด บางคนยังต้องเสียชีวิตเพื่อปกป้องคนอื่นด้วยซ้ำไป ดิฉันจึงคิดว่า แผ่นดินไหวครั้งนี้ ผู้ที่มีน้ำใจไปช่วยคนอื่น เป็นคนน่ารักที่สุดทั้งสิ้น