Book & Beer

สวัสดีครับท่านผู้ฟัง รายการสถานีต่อไปพาท่านท่องเที่ยวปักกิ่งไปตามสถานีรถไฟใต้มาได้หลายตอนแล้ว ท่านที่ติดตามฟังโดยตลอดอาจจะพอรู้แล้วว่า สถานที่ที่ผมจะพาท่านไปนั้น ผมพยายามจะแนะนำสถานที่ที่ไม่ได้อยู่ในแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมนัก แต่ก็เป็นที่ที่ไม่ควรพลาดเมื่อมาปักกิ่ง ซึ่งอาจไม่อยู่ในตารางของแพ็กเก็จทัวร์ และที่สำคัญคือ อยู่ไม่ไกลจากสถานีรถใต้ดินนัก เป็นการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ บรรเทาโลกร้อน เพราะอาศัยรถไฟฟ้าและสองเท้าก้าวเดิน

สัปดาห์นี้ผมจะพาท่านผู้ฟังไปซานลี่ถุน (Sanlitun) เขตที่ตั้งของสถานทูตต่างๆ และแหล่งท่องเที่ยวยามราตรีที่ขึ้นชื่อที่สุดของปักกิ่ง แต่สถานที่ที่ผมจะแนะนำนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความขึ้นชื่อลือชาทั้งสองเรื่องที่ได้กล่าวไปแล้วเลย

หากแต่ผมจะแนะนำทุกท่านให้ได้รู้จักร้านหนังสือที่เจ๋งที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาในชีวิต

การมายังซานลี่ถุนก็ไม่ยากเย็นอะไรเลยครับ ซึ่งแน่นอนว่าเราต้องขึ้นไฟสายที่หนึ่งกันก่อน แล้วมาเปลี่ยนสายที่สถานีกั่วเม่า (Guomao) ไปยังรถไฟสายที่ 10 มุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ แล้วลงที่สถานีกงถีเบ่ยลู่ (Gongtibeilu) เดินเลาะฟุตปาธไปทางทิศตะวันตกประมาณ 500 เมตรก็จะพบกับสี่แยกของย่านซานลี่ถุน ซึ่งถ้าข้ามถนนไปทางขวามือก็จะเป็นย่านบาร์แสงสีวิบวับมากมาย และเยื้องไปอีกฝั่งก็จะเห็นป้ายอะดิดาสตัวโต ซึ่งเป็นร้านขายเครื่องกีฬายี่ห้อดังที่ใหญ่ที่สุดในปักกิ่ง ร้านขายคอมพิวเตอร์แม็คอินทอช เหมาะสำหรับผู้ที่คลั่งไคล้ไอโฟน และไอพ็อต เดินเข้าไปจะเห็นโลโก้แอ้ปเปิ้ลถูกแทะแปะอยู่ข้างตัวตึกขนาดใหญ่และส่องสว่างราวกับดวงจันทร์วันเพ็ญ มีร้านขายกางเกงยีนส์ลีวายส์ขนาดสองชั้น ร้านกาแฟสตาร์บั๊ครสชาติสำหรับคนรุ่นใหม่ที่สตางค์ถึง ผมเคยเข้าไปในตึกนี้หลายครั้ง เพราะที่นี่ห้องน้ำสะอาดเอี่ยมกว่าตามข้างทางราวสวรรค์กับนรกเลยทีเดียว

สำหรับคืนนี้ ผมเดินเลี่ยงเลี้ยวซ้ายไปในทางตรงกันข้าม แม้แหล่งช้อปปิ้งและคลับบาร์จะกวักมือเรียกไหวๆ แต่ก็ต้องใจแข็ง เพราะวันนี้ตั้งใจจะมาอ่านหนังสืออย่างแน่วแน่

ไม่น่าจะเกิน 100 ก้าว ท่านก็จะพบกับทางเข้าซึ่งมีรั้วไม้กระดก มียามที่ตรวจละเอียดถี่ยิบกับรถทุกคันทำงานง่วนอยู่ แต่เรามาด้วยแรงจากสองเท้าก็ไม่ต้องสนเค้านะครับ ให้เดินเข้าไป แล้วเงยหน้าขึ้นมองไปทางขวามือจะเจออาคารสองชั้นแห่งหนึ่ง ซึ่งมีทางเข้าอยู่บนชั้นสอง บันไดยาวเหยียดจะเฉียงนำสายตาของเราไปยังประตูทางเข้าเอง และจะเห็นป้ายขนาดใหญ่ร้านอาหารไทยชื่อ ใบกล้วย หรือ Banana leaf ขึงตรึงติดผนังตึกที่อยู่ติดกัน

คนมาที่นี่ครั้งแรกอาจจะรู้สึกกริ่งเกรงอยู่บ้าง กับความรู้สึกแรกที่ได้เห็นบันได และเห็นแสงไฟที่ส่องผ่านกระจกบนชั้นสอง รู้สึกถึงความเป็นส่วนตัว และหยิ่งทระนงอะไรบางอย่าง และด้วยความที่ต้องเดินขึ้นไปนั่นเองทำให้เกิดความรู้สึกเหล่านี้ และยิ่งเห็นป้ายชื่อร้านด้วยแล้ว ยิ่งมีความหมายบอกนัยสำคัญว่าเป็นที่เฉพาะอย่างยิ่ง

เพราะนี่คือร้าน Book Worm

โลโก้ร้านบุ๊กเวิร์ม