ขณะกล่าวสุนทรพจน์ในพิธีเปิดการประชุมสุดยอดอาเซี่ยนครั้งที่ ๑๔ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะกล่าวว่า ในการก้าวไปข้างหน้า อาเซี่ยนจะให้ความสำคัญกับประชาชนเป็นอันดับแรก ทั้งในวิสัยทัศน์ นโยบายและในแผนงานของอาเซี่ยน และนี่คือเหตุผลที่ประเทศไทยได้เลือกคำขวัญสำหรับการประชุมสุดยอดครั้งนี้่ว่า "กฎบัตรอาเซี่ยนเพื่อประชาชนอาเซี่ยน" เพื่อเน้นถึงรากฐานปรัชญาของอาเซี่ยนในการทำให้ประชาชนเป็นผู้ได้รับประโยชน์จากประชาคมอาเซี่ยน รวมทั้งเพื่อสะท้อนถึงข้อเท็จจริงในปัจจุบันที่ว่า ประชาชนต้องการแสดงออกถึงข้อเรียกร้องมากขึ้น และดำเนินการผ่านกิจกรรมต่างๆ เพื่อให้บรรลุผลประโยชน์อย่างแข็งขันมากขึ้น

นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะกล่าวด้วยว่า ภายหลังการมีผลใช้บังคับของกฎบัตรอาเซี่ยน ประชาชนอาเซี่ยนกว่า ๕๗๐ ล้านคนได้ตื่นตัวขึ้น พวกแขาต้องการมีส่วนร่วมในความเ็ป็นเจ้าของ และบทบาทของตนในกระบวนการสร้างประชาคมอาเซี่ยน เขาเห็นว่า การกำหนดแนวทางในการจัดการประเด็นใหม่ๆ เหล่านี้ จะมีความสำคัญอย่างยิ่งต่ออาเซี่ยน

ไม่เพียงแต่พูดเท่านั้น ก่อนพิธีเปิดการประชุมสุดยอดอาเซี่ยนครั้งนี้ บรรดาผู้นำ ๑๐ ประเทศอาเซี่ยนได้ร่วมกันพบปะและรับฟังความคิดเห็นจากผู้แทนหลายฝ่าย ได้แก่ ผู้แทนสมัชชารัฐสภาอาเซี่ยน ผู้แทนเยาวชนอาเซี่ยน ผู้แทนภาคประชาสังคมอาเซี่ยนและผู้แทนภาคธุรกิจอาเซี่ยน ซึ่งนับเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของอาเซี่ยน สะท้อนให้เห็นถึงความตั้งใจของอาเซี่ยนในการให้ประชาชนอาเซี่ยนมีบทบาทมากยิ่งขึ้นในกระบวนการพัฒนาประชาชมอาเซี่ยน

นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะแถลงถึงผลการพบปะหารือครั้งนี้ให้ผู้สื่อข่าวฟังในช่วงบ่ายวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ว่า

ก่อนเปิดพิธีเปิดประชุมอย่างเป็นทางการ ก็เป็นครั้งเเรกที่ผู้นำอาเซียนของ 10 ประเทศได้เปิดโอกาสให้ฝ่ายต่างๆ ได้เข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการของอาเซียน สามกลุ่มที่ได้เข้ามา กลุ่มเเรกก็คือตัวเเทนของรัฐสภา ซึ่งนำโดยประธาน นายชัย ชิดชอบ ที่ประชุมก็เห็นตรงกันว่า จากนี้ไป กระบวนการที่จะให้สมาชิกรัฐสภาเข้ามามีส่วน ร่วมจะดำเนินการอย่างสม่ำเสมอ มีการพบปะอย่างนี้ทุกปี เเล้วก็ต้องให้สมาชิกรัฐสภา มีส่วนสำคัญในการที่จะเชื่อมโยงประชาชน เพื่อสร้างความเข้าใจในเรื่องอาเซียน ที่สำคัญก็คือ เมื่ออาเซียนเป็นการรวมกลุ่มที่มีกฎกฏีกาที่ชัดเจน ต่อไปข้างหน้าเนี่ยจะ มีทั้งข้อตกลงต่างๆ ซึ่งจะต้องผ่านความเห็นชอบของรัฐสภา เเละต่อไปก็จะมีความ จำเป็นให้รัฐสภาต้องมีบทบาทเเก้ไขกฎหมายภายในประเทศให้ไปในทิศทางเดียวกัน เพราะชั้นนั้น ส่วนนี้ก็มีส่วนสำคัญในการเน้นย้ำในความร่วมมือในวันข้างหน้าต่อไป กลุ่มที่สองที่ได้มาพบก็คือเยาวชน ซึ่งที่จริงเเล้วตัวเเทนเยาวชนได้มีโอกาส ประชุมร่วมกันตั้งเเต่ปีที่เเล้ว เเละได้ทำข้อเสนอซึ่งคลอบคลุมถึงเรื่องเศรษฐกิจ การเมือง ซึ่งสิ่งที่น่าสนใจก็คือว่า ข้อเสนอของเยาวชนเนี่ยค่อนข้างจะครอบคลุม กว้างขวางมาก อย่างเช่นเรื่องเศรษฐกิจ ก็มีการพูดถึงเรื่องการลดปัญหาคาวมเหลี่ยมล้ำ ในเศรษฐกิจหรือในทางการเมืองก็ได้พูดถึงความจำเป็นที่จะต้องสร้างความเข้าใจที่ดี ระหว่างคนในอาเซียนด้วยกัน ทางผู้นำก็ต้องการที่จำส่งเสริมบทบาทของเยาวชนต่อไป โดยเฉพาะในส่วนของผมเนี่ยก็เชื่อว่า เยาวชนก็จะเป็นกลุ่มสำคัญในการสร้างความตื่นตัว เป็นพลคนอาเซียนได้ เเเละก็ยินดีให้มีส่วนร่วมในการทำเผยเเพร่ ประชาสัมพันธ์งาน ของอาเซียน เพราะเชื่อว่า พวกเขาจะเป็นกลุ่มคนที่สามารถเข้าถึงประชาชนในรูปเเบบ ที่สอดคล้องกับความเป็นจริงก็ยุคสมัยมากกว่า กลุ่มสุดท้่ายก็คือกลุ่มของภาค ประชาสังคม ซึ่งได้มีโอกาสเข้ามานำเสนอปัญหาหลายปัญหาด้วยกัน ทั้งในเรื่องหลัก การเกี่ยวกับกระบวนการทำงาน ซึ่งทางผมในฐานะเป็นประธานก็ให้ความมั่นใจตลอด ทั้งปี กระบวนการรับฟังความเห็นจากประชาสังคมจะทำอย่างต่อเนื่องในทุกๆ เรื่องๆ เเละปัญหาที่ประชาสังคมสนใจก็หยิบยกขึ้นมาสอบถามก็มีตั้งเเต่ สิทธิเสรีภาพทาง การเมืองในพม่า มีปัญหาตั้งเเต่ในเรื่อง ปัญหาเเรงงานข้ามชาติ กรณีของผู้อพยพ กรณีปัญหาสตรีเเละเด็ก เเละปัญหาผลกระทบจากโครงการขนาดใหญ่ในการพัฒนาของ อาเซียน ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ทางผู้นำก็ได้รับฟัง เเละก็ยืนยันว่า การสร้างประชาคมอาเซียน ต่อไปในทุกๆ ด้าน จะเปิดโอกาสให้ภาคประชาสังคมมีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะ ท่านเลขาธิการอาเซียนเอง ก็จะไปหาวิธีการเเนวความหรือการจับความกระบวนการเเละ โครงสร้างที่จะเอื้อต่อสิ่งเหล่านี้ ทั้งนี้ก็เป็นภารกิจของผมส่วนหนึ่ง เเละงานการประชุม ที่เกี่ยวข้องกับอาเซียน