แต่สิ่งหนึ่งที่ดิฉันรู้สึกตลอดเวลาว่า จีนไม่ได้เปลี่ยน นั่นก็คือ ไมตรีจิตที่ชาวจีนมอบให้กับชาวต่างชาติในฐานะที่เป็นเพื่อน ตรงนี้ดิฉันรู้สึกว่าไม่เปลี่ยนเลย วัฒนธรรมจีนก็ไม่เปลี่ยน ดิฉันสอนนักศึกษามาหลายรุ่น อาจจะเป็นเพราะว่าประเทศไทยกับประเทศจีนมีวัฒนธรรมตะวันออกด้วยกัน นักศึกษาจีนก็น่ารักกับครูบาอาจารย์ เช่นเดียวกับนักศึกษาไทยมีต่อดิฉัน เพราะฉะนั้น เมื่อมองดูแล้ว ทำให้ดิฉันอยู่เมืองจีนได้อย่างมีความสุข ดิฉันก็บอกผู้สื่อข่าวสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งไปว่า เป็นอย่างนั้นจริงๆ แม้ว่าปักกิ่งจะทันสมัย กว้างใหญ่ แปลกและเปลี่ยนไปทุกปี แต่คนจีนไม่เปลี่ยนเลยในเรื่องไมตรีจิตมิตรภาพ อันนี้เป็นเหตุให้ชาวต่างชาติอย่างดิฉันมาอยู่อย่างมีความสุข เพราะฉะนั้น เมื่อได้ไปร่วมงานวันชาติ ทุกคนจะบอกไม่เคยคาดฝันเลย เคยแต่ชื่นชมที่ดูเพราะว่า เมื่อปี 1999 คือปี 2542 เมื่อจีนเฉลิมฉลองวันชาติวันสถาปนาครบรอบ 50 ปี ดิฉันมาสอนตอนนั้น และดูทีวี ตื่นเต้นมาก ยิ่งเห็นกองทหารหญิงน่ารัก และเดินกันเข้มแข็ง ก็ชื่นชม แต่ไม่เคยคิดเลยว่า พออีก 10 ปีต่อมา จะได้มีโอกาสไปร่วม ดิฉันก็เหมือนกับนักศึกษาทุกชาติของมหาวิทยาลัยภาษาต่างประเทศปักกิ่งที่ไปก็มี คาซักสถาน รัสเซีย มาเลเซีย อเมริกันและอิตาลี เราชื่นชมค่ะ และเราก็มีความสุขที่ได้ไปร่วม เหมือนกับเพื่อนกันมาร่วมยินดี มาร่วมในงานเฉลิมฉลองมาร่วมงาน ในวาระที่เป็นมงคลยิ่ง เท่าที่ทราบคนที่ไปเดินขบวนด้วยกันกว่า 150 คน ดิฉันคงจะเป็นคนไทยคนเดียว ฉะนั้นความภาคภูมิใจของดิฉันอีกข้อหนึ่งคือ เหมือนได้เป็นตัวแทนของพี่น้องชาวไทย ที่มาร่วมยินดีกับพี่น้องชาวจีน นี่เป็นความรู้สึกที่ได้ไปร่วมเดินขบวนเพื่อเฉลิมฉลองวันชาติจีนครบรอบ 60 ปี ในวันที่ 1 ตุลาคมค่ะ