จริง ๆ บทพิสูจน์คำพูดนี้ มีให้เราเห็นกันอยู่ตลอดที่ง่ายและใกล้ตัวที่สุดคือ เรื่องถุงพลาสติก ที่รัฐบาลออกกฏห้ามพ่อค้าแม่ค้าแจกถุงพลาสติกฟรีให้ลูกค้าตั้งแต่เดือนมิถุนายนปี 2008 เป็นต้นมา โรงงานผลิตถุงพลาสติกส่วนหนึ่งต้องเลิกกิจการหันไปผลิตสินค้าอื่นแทน ประชาชนมีความเข้าใจรวมแรงร่วมใจตัดความเคยชินเดิม ๆ ทิ้งและหันมาพกถุงผ้า ใช้ประโยชน์จากถุงพลาสติกที่มีให้คุ้มค่าที่สุดจนขาดวิ่นใช้การไม่ได้ค่อยทิ้ง และแม้แต่ทิ้งไปแล้วคนคัดแยกขยะก็จะแยกออกมาอย่างชัดเจนแม้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยก็ตาม คนที่นี่เขาละเอียดมาก คิดดูประชากรจีนเกือบ 1,400 ล้านคนทำได้ ปีหนึ่งประหยัดพลาสติกได้มหาศาล ถุงพลาสติกนี่กว่าจะย่อยสลายได้ใช้เวลานับร้อยปีและมีผลต่อสิ่งแวดล้อมอย่างหนัก สิ่งแวดล้อมถูกทำลาย ก็เท่ากับเรากำลังทำร้ายตัวเราเอง รัฐบาลจีนมองการณ์ไกลไม่ยอมให้สิ่งแวดล้อมถูกทำลาย ออกนโยบายนี้ออกมาแม้ว่าจะขัดใจประชาชนบ้างในช่วงแรก ๆ แต่ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจดี

ว่านี่คือความห่วงใยต่อสิ่งแวดล้อมที่ทุกคนสามารถมีส่วนร่วมและยอมแลกความเคยชินจากความสะดวกสบาย เพื่อเป้าหมายสิ่งแวดล้อมที่ดี

ช่วงไม่กี่ปีมานี้ดูจะเห็นได้ชัดว่าธรรมชาติกำลังเล่นงานมนุษย์ทุกมุมโลกอย่างหนัก ทั้งจากมหันตภัยทางธรรมชาติและความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศ

บางทีก็นั่งคิดว่า ความสะดวกสบายและความเคยชินของเรากำลังแลกกับการทำลายสถาพแวดล้อมหรือการสิ้นเปลืองทรัพยากรโดยใช่เหตุหรือไม่ ถ้าเป็นเช่นนี้ ถือว่าแลกกันไม่ได้เลย.

อินทนิล ปลดเปลื้อง